Gebruiker:Immanuelle/Schat des Levens
De Schat des Levens is een van de zeven verhandelingen van de profeet Mani, geschreven en beschouwd als onderdeel van de belangrijkste canon van het manicheïsme . De titel is mogelijk afgeleid van Christus' gelijkenis van de verborgen schat uit Matthew 13:44 , die wordt gevolgd door de gelijkenis van de parel in Matthew 13:45–46 ; overigens zijn parels een belangrijke metafoor die in Mani's leer wordt gebruikt. [1] Ook is de Syrische titel, Simath Hayye, identiek aan de naam van een uthra (hemels wezen) in het Mandaeïsme, genaamd Simat Hayyi . [2]
Het genoot populariteit en werd genoemd door vele anti-Manichaeïsche polemische schrijvers, waaronder Hegemonius en Augustinus van Hippo . Het hoofdthema lijkt Mani's antropologie van de mens te zijn, die leert "welke delen van de ziel uit het zuivere licht kwamen en welke delen uit de wrede duisternis komen". Duncan Greenlees stelt dat Mani waarschijnlijk De Schat des Levens schreef terwijl hij door Groot Khorasan reisde. [3]
De Schat van het Leven staat centraal in een wonderbaarlijke gebeurtenis rond de profeet Mani: toen Mar Ammo werd tegengehouden door een grensgeest in het land Sogdia, vastte en bad de discipel twee dagen. Misschien door een visioen voelde Mani de problemen van zijn discipel en verscheen hij bij de wachtpost aan de grens van Groot-Khorasan . De profeet leerde Mar Ammo toen een passage uit De Schat des Levens te reciteren. Dit kalmeerde de geest van de grens, die zag dat Mar Ammo anders was dan de even religieuze mannen van haar land (waarschijnlijk boeddhisten ) en de discipel vervolgens toestond zijn zendingswerk in de regio te hervatten. [4]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Simat Hayyi, een uthra (hemels wezen) in het Mandaeïsme
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ McClintock, John (1894). Cyclopaedia of Biblical, Theological, and Ecclesiastical Literature, Volume 5. Harper, pp. 706.
- ↑ Tardieu, Michel (2008). Manichaeism. University of Illinois Press. ISBN 978-0-252-03278-3.
- ↑ Greenlees, Duncan (2007). The Gospel of the Prophet Mani. The Book Tree, San Diego, clix "mani treasure of life."
- ↑ Sundermann, Werner (1981). Mitteliranische manichäische Texte kirchen-geschichtlichen Inhalts. Akademie-Verlag, Berlin, 55–57.