Gebruiker:SanderO/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is het persoonlijke kladblok van SanderO.
Een kladblok is een subpagina van iemands gebruikerspagina. Het dient als testruimte voor de gebruiker en om nieuwe artikelen of langere toevoegingen aan bestaande pagina's voor te bereiden.

Let op: je kladblok opslaan gaat met de knop 'publiceren'. De pagina wordt daarmee nog niet in de openbare encyclopedie geplaatst en blijft een kladpagina. De kladblokpagina is wel zichtbaar (voor iedereen die wat meer van Wikipedia) en mag dus geen onoorbare dingen te bevatten.

Het is, ook in een kladblok, uitdrukkelijk niet toegestaan om zonder toestemming auteursrechtelijk beschermd materiaal van derden te publiceren.
Enkele handige links: Spiekbriefje | Snelcursus

Andere testplaatsen: De algemene zandbak | De probeerpagina van de snelcursus | De sjabloonzandbak

Lesbisch separatisme is het bewust en actief vermijden van contacten en samenwerking met mannen door lesbische vrouwen. De strategie is een kenmerk van de emancipatiebeweging lesbisch feminisme en was vooral van belang in de jaren zeventig en tachtig.[1] Het ontstond in de beginjaren van de homo-emancipatie, toen lesbische vrouwen de westerse samenlevingen nog veel te verwijten hadden.[2][3] Radicale ideologie van die tijd stelde dat lesbische vrouwen hun eigen emancipatie en tegelijk de vrouwenstrijd het best konden dienen door zich buiten de maatschappij te organiseren en te profileren.[4][5][6]

Van grote betekenis voor het lesbisch separatisme was het boek Lesbian Nation: The Feminist Solution van de Amerikaanse auteur Jill Jonhston. Uit het boek en de lesbisch-feministische ideologie ontstond de gedachte van een wereldwijde gemeenschap van alle lesbische vrouwen, onderling verbonden door de separatistische Lesbian Nation. Duizenden vrouwen schaarden zich erachter door het vormen van gemeenschappen en het stichten van talloze vrouweninstellingen, communes en een (lesbische) vrouwencultuur.[2][7][8] De gedachte van het 'bouwen aan het lesbisch land' gaf betrokkenen het gevoel ergens bij te horen, waar dat in hun samenlevingen sterk ontbroken had, een fantasie van onafhankelijkheid en het idee een betere wereld voor vrouwen te scheppen.[3][7] In de uitvoering was de Lesbian Nation op het hoogtepunt een virtuele vrijstaat van instellingen en gemeenschappen die onderling waren verbonden door ideologie, periodieken en de netwerken van activisten.[9][10] Burgers van het 'lesbisch land' hoefden op sommige plaatsen nauwelijks nog contacten met mannen te onderhouden, al werd volledige afzondering nergens bereikt.[11][12] Daadwerkelijk vestigen van een eigen territorium was niet het streven en het organiseren van een staat in een staat evenmin.[13][9]

De ideologie en het handelen waren dominant onder politiek bewuste lesbische vrouwen in de VS in de bloeiperiode van het streven.[14][13] Onder alle vrouwen in de VS die zich tot vrouwen aangetrokken voelden, kenmerkte het gedachtegoed een kleine, maar wel erg zichtbare minderheid.[a][2] In de VS is de beweging zonder meer het sterkst ontwikkeld geweest, maar het was de gedachte dat het vrouwen over de hele wereld zou verenigen en bevrijden.[15] Het lesbisch separatisme vond een weerklank in andere landen, maar dan vooral westers georiënteerde, zoals in Canada, Australië en in Europa.[16][17]