Gebruiker:Woordenbrij2/Kladblok/Esther Kinsky

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esther Kinsky
Esther Kinsky in 2016
Algemene informatie
Geboren 12 september 1956
Geboorteplaats Engelskirchen
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Beroep Schrijver, vertaler, dichter
Werk
Thema's Terrein en het vreemde
Onderscheidingen Adelbert-von-Chamisso-Preis
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Esther Kinsky (Engelskirchen, 12 september 1956)[1] is een Duits vertaler, schrijver en dichter.

Mee bezig Mee bezig
Aan deze pagina of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Kinsky groeide op in de buurt van Bonn. Zij studeerde Slavistiek en Anglistiek aan de Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universiteit in Bonn en is sinds haar afstuderen in 1986 vertaler van literaire werken vanuit het Pools, Engels en Russisch naar het Duits. Daarnaast schrijft ze proza en poëzie. Kinsky woonde lange tijd in Londen (1990-2004), verhuisde naar Battonya[a] in Hongarije en woont sinds 2009 in Berlijn.[b][1][2][3]

In de periode 2016-2018 was Kinsky gastdocent[c] aan, respectievelijk, de Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn[4] en aan de Freie Universität Berlin, als bijzonder hoogleraar Poëtica van de vertaling.[5] Kinsky werd in 2019 verkozen in de Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung (Duitse Academie voor Taal en Dichtkunst).

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Eigen werk[bewerken | brontekst bewerken]

In haar werken zijn de ~vatbaarheid/(begrijpelijkheid) van menselijke waarnemingen door middel van taal en de hieraan gelieerde geheugenprocessen, vooral in de context van het vreemde, de voornaamste thema’s.[6][7] Zij wordt vaak vergeleken met W.G. Sebald.[8] In Kinsky’s literaire werk ligt de focus op het schrijven over plekken, waarbij het begrip ’terrein’ een bijzondere rol speelt.[9][10]

De taalbeelden in haar bekroonde, interculturele roman Am Fluss (Langs de rivier)[11][8] uit 2014 maakten furore. Deze roman schetst in poëtisch proza vreemde landschappen op de grens van de werkelijkheid, die altijd hedendaagse gevoeligheden weerspiegelen.[12][13] Dezelfde stijl hanteert zij in de dichtbundel op de koude helling: viagg' invernal uit 2016, opgedragen aan echtgenoot Martin Chalmers die in 2014 overleed aan de gevolgen van kanker.[6] Bijvoorbeeld het gedicht ‘Wij zijn de wind’[14] doet ietwat macaber aan en ‘Er werd gezegd:’[15] lijkt gelardeerd met rouw. De bundel kent een opvallende indeling: “25 gedichten die corresponderen met een prozatekst die onder aan de bladzijden als een band doorloopt.”[16]

Rouwverwerking vormt een van de thema’s in Hain: Geländeroman (2018) (Kreupelhout: terreinroman),[17] een roman aansluitend bij Am Fluss,[3] die Kinsky zelf liever als terreinroman classificeert dan als nature writing,[18] waarvoor zij in 2020 de Deutschen Preis für Nature Writing ontving.[19]

Vertalingen[bewerken | brontekst bewerken]

Kinsky vertaalde werken van onder meer Joanna Bator, Miron Białoszewski, Ida Fink, Hanna Krall, Joseph O'Connor, Iain Sinclair, Mariusz Szczygieł, Olga Tokarczuk,[d] Magdalena Tulli, Henry David Thoreau en Aleksander Wat.[21]

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Aan Esther Kinsky werden tussen 2000 en 2021 13 literaire prijzen toegekend, waaronder de Adelbert-von-Chamisso-Preis 2016.[9][13]

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Esther Kinsky in 2018
poëzie
proza
kinderboeken
reisverslagen
Zie de categorie Esther Kinsky van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.