Gewone babbelaar
| Gewone babbelaar IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_in_Hodal,_Haryana_W_IMG_6317.jpg)
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Argya caudata (Dumont, 1823) | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreidingsgebied. Rood: A. huttoni huttoni en A. h.salavdori. Groen: A. caudata caudata en A. c. eclipes. | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Gewone babbelaar op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De gewone babbelaar (Argya caudata synoniem:Turdoides caudata) is een vogel uit de familie van de Leiothrichidae. Het is een vogel die voorkomt in droge gebieden op het Indische Subcontinent. Deze soort is nauw verwant aan de Afghaanse babbelaar (T. huttoni) die ook wel als een ondersoort wordt beschouwd, onder andere door BirdLife International.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De gewone babbelaar heeft een lengte van gemiddeld 23 cm. Het is een van boven bruingeel tot grijs gekleurde vogel met donkere strepen. Van onder is de vogel ongestreept en veel lichter van kleur; de keel is bijna wit.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
De vogel trekt vaak rond in groepjes van zes tot twintig individuen.Ze foerageren in laag struikgewas of hippend over de grond.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
De gewone babbelaar komt voor het oosten van Pakistan, India, Nepal en Bangladesh. De vogel komt voor in open, droge landschappen met laag struikgewas.
De soort telt 2 ondersoorten:
- A. c. caudata: oostelijk Pakistan, India en westelijk Bangladesh.
- A. c. eclipes: centraal en noordelijk Pakistan, noordwestelijk India.
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De gewone babbelaar (en de Afghaanse babbelaar) heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. In een groot deel van het verspreidingsgebied is het een vrij algemene vogel. Om deze redenen staat deze babbelaar als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|