Hafnium(IV)oxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hafnium(IV)oxide
Structuurformule en molecuulmodel
Hafnium(IV)oxide-poeder
Algemeen
Molecuulformule HfO2
IUPAC-naam hafnium(IV)oxide
Andere namen hafnia, hafniumdioxide
Molmassa 210,4888 g/mol
SMILES
O=[Hf]=O
InChI
1S/Hf.2O
CAS-nummer 12055-23-1
PubChem 292779
Wikidata Q418740
Beschrijving Vaalwit tot lichtoranje poeder
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur vaalwit-lichtoranje
Dichtheid 9,68 g/cm³
Smeltpunt 2758 °C
Kookpunt 5400 °C
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Hafnium(IV)oxide is een anorganische hafnium- en zuurstofverbinding met als brutoformule HfO2. De stof komt voor als een vaalwit tot lichtoranje geurloos poeder, dat onoplosbaar is in water. Het is een van de meest stabiele verbindingen van hafnium. Het is een goede elektrische isolator met een band gap van ongeveer 6 eV.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Hafnium(IV)oxide is vrij inert, maar reageert desalniettemin hevig met geconcentreerde zuren, sterke basen en sterke oxidatoren. Bij hoge temperatuur reageert het met chloorgas en grafiet of tetrachloormethaan tot hafnium(IV)chloride.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Ondanks het feit van de relatieve inertie van hanfium(IV)oxide, kan het irritatie aan de ogen en het ademhalingsstelsel teweegbrengen. Bij verbranding kunnen toxische en irriterende dampen ontstaan.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]