IEEE Medal of Honor

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De IEEE Medal of Honor is de hoogste onderscheiding van het Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE). De prijs werd voor het eerst in 1917 uitgereikt aan Edwin Armstrong voor zijn fundamentele bijdragen aan de radiotechniek. De medaille wordt gegeven voor zeer uitzonderlijke bijdragen of een buitengewone loopbaan in IEEEs vakgebied. De prijs bestaat uit een gouden penning, een bronzen kopie, een getuigschrift en een honorarium. De Medal of Honor wordt aan een individu (geen groep) uitgereikt.

De medaille is gecreëerd in 1917 door het Amerikaanse Instituut van Radio Ingenieurs (IRE) als de IRE Medal of Honor. Bij het samensmelten van IRE en AIEE, het Amerikaanse Instituut van Elektrotechnisch Ingenieurs (AIEE), in 1963 waarbij het IEEE werd gevormd, werd bepaald dat de IRE Medal of Honor IEEEs hoogste medaille zou zijn en IEEE Medal of Honor zou worden genoemd.

De Shanghai-ranglijst Academic Ranking of World Universities vergelijkt 1.200 hogeronderwijsinstellingen wereldwijd op basis van een formule waarbij het aantal alumni of stafleden wordt meegerekend die een Nobelprijs (natuurkunde, scheikunde of medicijnen), IEEE Medal of Honor of Fields-medaille hebben ontvangen.

In Nederland ontvingen Balthasar van der Pol en Kees Schouhamer Immink deze hoge onderscheiding in 1935 en 2017.

Laureaten[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]