Isabelle Stengers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Isabelle Stengers
Isabelle Stengers
Isabelle Stengers
Algemene informatie
Land België
Geboortedatum 1949
Geboorteplaats Stad Brussel
Werk
Beroep filosoof, academisch docent, scheikundige, scenarioschrijver
Werkveld filosofie, wetenschapsfilosofie, ethiek, translating activity
Werkgever(s) Université Libre de Bruxelles
Studie
School/universiteit Vrije Universiteit Brussel (voor 1970)
Kunst
Beïnvloed door Félix Guattari, Donna Haraway, Ilya Prigogine
Familie
Vader Jean Stengers
Broers en zussen Marie-Laure Stengers
Persoonlijk
Talen Frans, Engels
Moedertaal Frans
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.

Isabelle Stengers (1949) is een Belgische filosofe. Zij is de dochter van de geschiedkundige Jean Stengers.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Stengers studeerde aanvankelijk scheikunde aan de Université libre de Bruxelles. Samen met Nobelprijswinnaar Ilya Prigogine schreef zij het boek Dialoog met de Natuur, waarin geprobeerd wordt filosofische consequenties te trekken uit de irreversibele thermodynamica. Zij geldt inmiddels als een van de meest diepgaande en gevierde experts op het gebied van de wetenschapsfilosofie en werkt als Associate Professor aan de Université Libre van Brussel. Stengers heeft uitgebreid gepubliceerd over de Anglo-Amerikaanse filosoof Alfred North Whitehead en over Europese filosofen als Michel Serres en Gilbert Simondon. Behalve met Prigogine heeft zij veel samengewerkt met onder meer Leon Chertok en Bruno Latour.

In 1993 werd zij door de Académie Française onderscheiden met de Grote Prijs voor Filosofie.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Les concepts scientifiques: invention et pouvoir, met J. Schlanger, Parijs, La Découverte, 1989.
  • Drogues. Le défi hollandais, met O. Ralet, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 1991.
  • La volonté de faire science. À propos de la psychanalyse, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 1992.
  • L’invention des sciences modernes, Parijs, La Découverte, 1993. Heruitgegeven door Flammarion, in de reeks « Champs sciences » n°308, 1995, ISBN 978-2-0812-4964-6.
  • Souviens-toi que je suis Médée, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 1993.
  • Sciences et pouvoirs. Faut-il en avoir peur? Brussel, Labor, 1997 (heruitgave van La Découverte).
  • Cosmopolitiques, Parijs, La Découverte/Les Empêcheurs de penser en rond, in 7 delen: La guerre des sciences; L’invention de la mécanique; Thermodynamique: la réalité physique en crise; Mécanique quantique: la fin du rêve; Au nom de la flèche de temps: le défi de Prigogine; La vie et l’artifice: visages de l’émergence; Pour en finir avec la tolérance.
  • La guerre des sciences aura-t-elle lieu? , Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 2001.
  • L’hypnose entre science et magie, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 2002.
  • L’évolution, met P. Sonigo, Coll. « Mot à Mot », Parijs, EDP Sciences, 2003.
  • La sorcellerie capitaliste, met Philippe Pignarre, Parijs, La Découverte, 2005. Voorwoord door Anne Vièle.
  • La Vierge et le neutrino. Quel avenir pour les sciences?, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 2006.
  • Au temps des catastrophes. Résister à la barbarie qui vient, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond/La Découverte, 2009.
  • Une autre science est possible ! Manifeste pour un ralentissement des sciences, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond/La Découverte, 2013.

Met Ilya Prigogine[bewerken | brontekst bewerken]

  • La Nouvelle alliance. Métamorphose de la science, Parijs, Gallimard, 1979 (heruitgave van « Folio-Essais » n°26).
  • Entre le temps et l’éternité, Parijs, Fayard, 1988 (heruitgave van Flammarion, « Champs » n°262).

Met Léon Chertok[bewerken | brontekst bewerken]

  • Le cœur et la raison. L’hypnose en question de Lavoisier à Lacan, Parijs, Payot, 1989.
  • L’hypnose, blessure narcissique, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 1990.
  • Mémoires d’un hérétique, met D. Gille, Parijs, La Découverte, 1990.

Met Tobie Nathan[bewerken | brontekst bewerken]

  • Médecins et sorciers, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 1995.
  • La damnation de Freud, met L. Houkpatin, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 1997.

Met Bernadette Bensaude-Vincent[bewerken | brontekst bewerken]

  • Histoire de la chimie, Parijs, La Découverte, 1993.
  • 100 mots pour commencer à penser les sciences, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 2003.

Geredigeerde verzamelwerken[bewerken | brontekst bewerken]

  • D’une science à l’autre. Des concepts nomades, Parijs, Seuil, 1987.
  • Importance de l’hypnose, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 1993.
  • L’effet Whitehead, Parijs, Vrin, 1994.
  • Penser avec Whitehead, Parijs, Le Seuil, « L’ordre philosophique », 2002.

Voor- en nawoorden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Claude de Jonckheere, Agir envers autrui : Modèles d'action dans les professions de l'aide psychosociale, Delachaux et Niestlé, 2001.
  • Collectif sans ticket, Le livre-accès, Le Cerisier, 2001.
  • Starhawk, Femmes, magie et politique, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 2003.
  • Anne Querrien, L'école mutuelle, une pédagogie trop efficace?, Parijs, Les Empêcheurs de penser en rond, 2005.
  • Didier Debaise, Un empirisme spéculatif. Lecture de Procès et réalité de Whitehead, Parijs, Vrin, 2006.

Nederlandse vertalingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Tussen tijd en eeuwigheid : de nieuwe plaats van de mens in de natuurwetenschap (met Ilya Prigogine), vert. Riet Rutten-Vonk, Amsterdam, Bert Bakker, 1989 - ISBN 9035107888
  • Orde uit chaos : de nieuwe dialoog tussen de mens en de natuur (met Ilya Prigogine), vert. Maarten Franssen en Michael Moreau, Amsterdam, Bert Bakker, 1985 - ISBN 9035109597
  • Wetenschappelijke en bio-ethische praktijken : reflecties over hun ethische en politieke aspecten, Budel, DAMON, 2003 - ISBN 9055734578

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]