Jan van Ewijk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jan van Ewijk
Jan van Ewijk
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 20 maart 1945
Geboorteplaats Maartensdijk, Nederland
Sport Honkbal
Gooit Rechts
Slaat Rechts
Clubinformatie
Huidige club scorer bij Mokum Hawks
Rugnummer 25
Positie alle posities, behalve achtervanger
Prestaties als pitcher
Winst-verlies 25 - 8 (bij UVV)
ERA 3,51
Saves 12
Strikeouts 43
Prestaties als slagman
Wedstrijden 52
Slaggemiddelde .361
Homeruns 25
RBI 48
Interlandcarrière
Interlands 2
Prijzen
MVP 1957 bij UVV
Beste werper 1957 bij UVV
Beste slagman 1958 bij UVV
Portaal  Portaalicoon   Sport

Jan van Ewijk (Maartensdijk, 20 maart 1945) is een voormalig Nederlands honkballer.

Sportloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Van Ewijk, een rechtshandige slagman die vooral uitkwam als eerste honkman maar op alle veldposities inzetbaar was, speelde in de jaren zestig van de twintigste eeuw eerst voor UVV in Utrecht en kwam daarmee in twee seizoenen, 1961 en 1963, uit in de hoofdklasse.[1][2] In 1969 vertrok hij om weer op hoofdklasseniveau te kunnen spelen met twee teamgenoten, Rob Rijnders en Wim van der Ster, naar HCAW in Bussum.[3] Hij zou daar tot en met het seizoen 1971 spelen.[4] Hij speelde daar samen met Rob van der Gaast en Allan Harris.Van Ewijk kwam tevens uit in 1965 voor het Nederlands honkbalteam. Hiervoor speelde hij in de interland tegen het team van Groot-Brittannië op 8 augustus 1965. De wedstrijd werd gespeeld in het stadion Selhurst Park van de voetbalclub Crystal Palace in Londen en werd met 3-1 gewonnen.[5] Frank de Boer werd later -zonder succes- manager van het voetbalteam van Crystal Palace. In hetzelfde jaar speelde hij met het Nederlandse team in het Pim Mulier Stadion een wedstrijd tegen Venezuela. Gewonnen met 7-3.

Na zijn actieve topsportloopbaan zou hij nog uitkomen voor Thamen in Uithoorn in de eerste klasse en HSV Hoofddorp in de tweede klasse.

Maatschappelijke loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Van Ewijk studeerde rechten aan de VU en UvA (niet afgestudeerd) en was werkzaam als grafisch ontwerper, organisatie-adviseur en hoofd van een Mobiliteitscentrum in het bank- en verzekeringswezen. Ook was hij lid van de ondernemingsraad van de toenmalige Generale Bank Nederland (GBN) en lid van de Europese ondernemingsraad (EOR) van GBN.

Nevenactiviteiten[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn sportloopbaan zou Van Ewijk nog jaren bij honkbal betrokken blijven. Hij koppelde zijn journalistieke werkzaamheden als freelance honkbalmedewerker van onder andere het dagblad Het Centrum (Utrecht), honkbalvakblad Inside en in de jaren negentig van Het Parool[6] met zowel bestuurlijke- en coach-activiteiten bij zowel zijn vereniging HSV Hoofddorp als bij de honkbalbond KNBSB. Hij was de stimulator om de honk- en softbaltak los te maken van de omnisportvereniging SV Hoofddorp. Op zijn voorstel werd de clubnaam herdoopt tot Hoofddorp Pioniers. Tevens was hij de initiatiefnemer tot de sponsorovereenkomst met Minolta. In 1983. Deze samenwerking met, later, Konica Minolta zou liefst 32 jaar duren. Als coach was hij ook actief bij de jeugd en samen met collega-coach Frank Maduro behaalde hij in 1987 het eerste landskampioenschap van de club bij de pupillen. Dat team speelde onder de naam Trump Pioniers.Binnen de bond en als journalist streefde hij naar een meer professionele en op Amerikaanse leest gestoelde aanpak van de honkbalsport hetgeen hem soms in conflict bracht met de gevestigde orde.[7] Tot 2019 was hij nog actief als scorer voor het derde honkbalteam van de Amsterdam Pirates, de Mokum Hawks. Vanaf 2021 is hij weer actief bij Hoofddorp Pioniers. Als freelance journalist schrijft hij nu artikelen voor Fastball Magazine.

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Van Ewijk trouwde in 1967 met de softbalster Carry de Boer (1947-2004), die als tweede honkvrouw twee jaar uitkwam voor de UVV Wild Cats. Later werd zij coach en trainer van de pupillen B van Hoofddorp Pioniers.