Joshua Mees

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Joshua Mees
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Joshua Mees
Geboortedatum 15 april 1996
Geboorteplaats Lebach, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 180 cm
Been Tweebenig
Positie Linksbuiten
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Holstein Kiel
Rugnummer 27
Contract tot 30 juni 2024
Jeugd

– 2011
2011 – 2015 		Vlag van Duitsland FV Lebach
Vlag van Duitsland 1.FC Saarbrücken
Vlag van Duitsland TSG 1899 Hoffenheim
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2015 – 2018
2015 – 2016
2016 – 2017
2018 – 2020
2020 –
2022 – 2023 		Vlag van Duitsland 1899 Hoffenheim II
→ Vlag van Duitsland SC Freiburg II
→ Vlag van Duitsland Jahn Regensburg
Vlag van Duitsland 1. FC Union Berlin
Vlag van Duitsland Holstein Kiel
→ Vlag van Duitsland Jahn Regensburg 		36 (15)
6 (0)
22 (6)
37 (6)
57 (8)
25 (1)
Interlands **
2015
 Vlag van Duitsland Duitsland –20 2 (0)
* Bijgewerkt op 22 maart 2024
** Bijgewerkt op 22 maart 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Joshua Mees (Lebach, 15 april 1996) is een Duitse voetballer die doorgaans als linksbuiten speelt. In oktober 2020 maakte hij de overstap van 1. FC Union Berlin naar Holstein Kiel.

Clubloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Mees begon met voetballen bij FV Lebach.[1] Hij verruilde de club uit zijn geboorteplaats voor het hoger spelende 1. FC Saarbrücken.[2] In 2011 koos hij ervoor om te gaan voetballen in de jeugdacademie van TSG 1899 Hoffenheim.[3]

TSG 1899 Hoffenheim[bewerken | brontekst bewerken]

Mees begon bij Hoffenheim in de onder 17 waar hij op 14 augustus 2011 zijn eerste minuten maakte in de uitwedstrijd tegen zijn leeftijdsgenoten van Unterhaching. In het met 2-2 gelijkgespeelde duel kwam hij in de 68e minuut in het veld.[4] In de derde competitiewedstrijd maakte hij zijn eerste doelpunt voor deze leeftijdscategorie tijdens de met 1-2 gewonnen uitwedstrijd tegen SC Freiburg –17. In de 57e minuut maakte hij de winnende treffer.[5] In zijn tweede seizoen speelde hij regelmatig mee met de onder 19 waar hij op 16 december 2012 zijn debuut maakte in de uitwedstrijd tegen 1. FSV Mainz 05 –19. Hij kwam in het met 1-4 gewonnen duel in de 84e minuut in de ploeg voor Davie Selke.[6] Op 10 april 2013 maakte hij in de met 3-5 gewonnen uitwedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van FSV Frankfurt zijn eerste doelpunt in deze leeftijdscategorie. In de 80e minuut zette hij de 3-4 op het scorebord.[7] In het seizoen 2013/14 maakte hij de overstap naar de onder 19 en kwam te spelen onder de beginnende trainer Julian Nagelsmann.[3] Mees werd met Nagelsmann jeugdkampioen van Duitsland door in de finale met 0-5 te winnen van Hannover 96.[8] Het seizoen daarna werd Mees met 20 doelpunten landelijk topscoorder en droeg hij regelmatig de aanvoerdersband.[3] Wederom werd de finale gehaald waarin dit keer Schalke 04 de tegenstander was.[9] Er werd met 3-1 verloren en Mees maakte in de 5e minuut de 0-1.[10] Dit was direct zijn laatste wedstrijd bij de junioren waarin hij had samengespeeld met onder andere Niklas Süle, Kenan Karaman en Robin Hack.

TSG 1899 Hoffenheim[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn overgang vanuit de junioren kwam Mees in het tweede elftal terecht waarin hij op 7 augustus 2015 zijn basisdebuut maakte tijdens de met 3-1 verloren uitwedstrijd tegen SV Waldhof Mannheim.[11] In het Carl-Benz-Stadion startte hij in de Regionalliga Süd als centrumspits en maakte hij in de 16e minuut zijn eerste doelpunt bij de senioren en daarmee de 1-1 gelijkmaker.[12] Na vier wedstrijden in het tweede te hebben gespeeld wilde hij zich verder ontwikkelen en besloot hij om zich vlak voor sluiten van de transfermarkt voor twee seizoenen te verhuren aan SC Freiburg.[13] Na zijn terugkomst wist hij zich een basisplaats in het tweede elftal te veroveren en kwam hij in het seizoen 2016/17 tot 32 wedstrijden waarin hij 12 keer wist te scoren.[14] In het seizoen 2017/18 werd Mees verhuurd aan Jahn Regensburg dat het seizoen ervoor gepromoveerd was naar 2. Bundesliga.[15] Bij terugkomst besloot Mees te vertrekken bij Hoffenheim en zijn loopbaan bij 1. FC Union Berlin voor te zetten.[16]

Verhuur aan SC Freiburg[bewerken | brontekst bewerken]

Bij Freiburg lukte het hem niet om in het eerste elftal te komen en hij kwam daardoor in het tweede elftal terecht. Op 12 september 2015 maakte hij zijn eerste minuten tijdens de uitwedstrijd tegen SV Spielberg. Hij kwam in de 88e minuut in het veld.[17] Zijn inzet bleef beperkt tot 304 minuten in zes wedstrijden. Aan het einde van het seizoen keerde hij vervroegd terug naar Hoffenheim.[18]

Verhuur aan Jahn Regensburg[bewerken | brontekst bewerken]

Op 27 juli 2017 maakte hij zijn debuut tijdens de uitwedstrijd in de eerste competitieronde tegen Arminia Bielefeld.[19] Trainer Achim Beierlorzer liet hem in de SchücoArena als linksbuiten in de basis starten. In de derde wedstrijd maakte hij zijn eerste doelpunt in dienst van Regensburg tijdens de uitwedstrijd tegen FC Ingolstadt.[20] In de met 2-4 gewonnen wedstrijd maakte hij in het Audi-Sportpark in de 28e minuut de 0-1.[21] Wegens een aantal blessures moet hij in het najaar een aantal wedstrijden vanaf de kant toekijken. Hij kwam in het seizoen 2017/18 uiteindelijk tot 23 wedstrijden waarvan hij er vijftien in de basis mocht beginnen.

1 FC Union Berlin[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2018 ondertekende Mees een driejarig contract tot 2021 bij de club uit de Duitse hoofdstad.[22] Op 5 augustus 2018 maakte hij in de openingsronde van de competitie zijn eerste speelminuten tijdens de thuiswedstrijd tegen Erzgebirge Aue. Trainer Urs Fischer bracht hem in de 24e minuut in het veld voor Kenny Prince Redondo.[23] Na een paar weken buitenspel te hebben gestaan wegens een hamstringblessure maakte hij in de dertiende competitieronde zijn eerste doelpunten voor Union Berlin. Op 11 augustus scoorde hij in de met 4-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Greuther Fürth tweemaal.[24] In het Stadion An der alten Försterei maakte hij in de vijfde minuut na een voorzet van Marcel Hartel de 1-0. Vijf minuten later was het opnieuw raak waarna hij de 2-0 op het scorebord bracht.[25] Mees eindigde met Union op de derde plaats waarna hij play-off wedstrijden om promotie/degradatie moest spelen tegen VfB Stuttgart uit de Bundesliga. In de MHPArena werd met 2-2 gelijkgespeeld.[26] In de tweede wedstrijd in Berlijn werd met 0-0 gelijkgespeeld waarna Union Berlin, op basis van de twee in Stuttgart gescoorde uitgoals, voor het eerst in haar geschiedenis promoveerde naar het hoogste niveau in Duitsland.[27] Mees kwam beide wedstrijd in actie als wisselspeler.

Het seizoen 2019/20 was vanwege blessures geen groot succes voor Mees. Op 31 augustus tijdens de derde competitieronde maakte hij zijn eerste minuten op het hoogste niveau in de thuiswedstrijd tegen Borussia Dortmund. Hij kwam in de 76e minuut in het veld voor zijn concurrent Marius Bülter.[28] Vanaf de elfde competitieronde stond hij vanwege een tweetal blessures langere tijd buitenspel.[29] Hij kwam mede hierdoor tot 15 wedstrijden waarvan hij maar één keer in de basis begon. Zijn derde seizoen bleef beperkt tot een tweetal wedstrijden waarna hij de overstap maakte naar Holstein Kiel.[30]

Holstein Kiel[bewerken | brontekst bewerken]

Begin oktober 2020 tekende Mees een vierjarig contract waardoor hij zich tot 2024 aan de club werd verbonden.[31] Op 18 oktober maakte hij zijn debuut voor de Noord-Duitse club tijdens de uitwedstrijd tegen Würzburger Kickers.[32] In het met 0-2 gewonnen duel liet trainer Ole Werner hem in de basis beginnen. In de rust werd hij gewisseld voor Niklas Hauptmann.[33] Een paar weken later maakte hij op 9 november zijn eerste doelpunt in dienst van Kiel. In de met 1-1 gelijkgespeelde thuiswedstrijd tegen Hamburger SV kwam hij in de 88e minuut in het veld voor Stefan Thesker. Kort daarop maakte hij na een voorzet van Finn Porath de gelijkmaker.[34] Het gelukte hem in zijn eerste seizoen vanwege de aanwezigheid van Fabian Reese en Fin Bartels niet om een basisplaats te veroveren. Mees bereikte met Kiel de derde plaats en speelde aan het einde van het seizoen play-off wedstrijden om promotie/degradatie tegen 1. FC Köln. Mees kwam beide wedstrijd als wisselspeler in actie waarbij de heenwedstrijd in Keulen door een doelpunt van Simon Lorenz met 0-1 gewonnen werd.[35] Door de 1-5 nederlaag in de terugwedstrijd bleven Porath en zijn ploeggenoten in de 2. Bundesliga.[36]

Nadat hij in zijn tweede seizoen onder de nieuwe trainer Marcel Rapp niet tot een basisplaats wist te komen besloot Mees om zich voor het seizoen 2022/23 te verhuren. Hij ging voor de tweede keer naar het in dezelfde competitie spelende Jahn Regensburg.[37] Na terugkomst lukte het Mees in het seizoen 2023/24 niet om een basisplaats te veroveren. In de zesde competitieronde kwam hij voor de eerste keer binnen de lijnen tijdens de uitwedstrijd tegen FC St. Pauli. Hij werd in de rust in de ploeg gebracht voor de Japanner Shuto Machino.[38] Voor de winterstop kwam hij vier keer in actie en krijg hij in de tweede helft van het seizoen vanwege een aantal blessures meer speelminuten [39]

Verhuur aan Jahn Regensburg[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste competitiewedstrijd tegen Darmstadt 98 liet trainer Mersad Selimbegovic Mees in de basis starten.[40] Tijdens de 2-0 gewonnen thuiswedstrijd maakte hij na een assist van Nicklas Shipnoski na 17 seconden 1-0.[41] Mees eindigde met Regensburg op de 17e plaats waardoor degradatie naar de 3. Liga volgde. Aan het einde van het seizoen keerde Mees terug naar Kiel.[42]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2015/16 TSG 1899 Hoffenheim II Vlag van Duitsland Regionalliga Südwest 4 3 0 0 0 0 0 0 4 3
→ SC Freiburg II 6 0 0 0 0 0 0 0 6 0
2016/17 TSG 1899 Hoffenheim II 32 12 0 0 0 0 0 0 32 12
2017/18 → SSV Jahn Regensburg Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 22 6 2 0 0 0 0 0 24 6
2018/19 1. FC Union Berlin 21 6 0 0 0 0 2 0 23 6
2019/20 Vlag van Duitsland Bundesliga 15 0 2 2 0 0 0 0 17 2
2020/21 1 0 1 0 0 0 0 0 2 0
Holstein Kiel Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 29 3 3 1 0 0 2 0 34 4
2021/22 16 4 2 0 0 0 0 0 18 4
2022/23 → SSV Jahn Regensburg 25 1 2 0 0 0 0 0 27 1
2023/24 Holstein Kiel 12 1 0 0 0 0 0 0 12 1
Carrière totaal 183 36 12 3 0 0 4 0 199 39
Bijgewerkt tot 22 maart 2024

Interlandloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Mees kwam twee wedstrijden uit voor Duitsland –20. Op 3 september 2015 liet bondscoach Frank Wormuth hem in de basis debuteren tegen de leeftijdsgenoten van Italië. Hij werd in de 64e minuut gewisseld voor Nadiem Amiri.[43] Zijn tweede en laatste wedstrijd volgende een paar dagen later tegen Polen. In deze twee wedstrijden speelde hij onder andere samen met Marvin Schulz, Maximilian Wittek, Pascal Stenzel en Luca Waldschmidt

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Joshua Mees voor Duitse jeugdelftallen Vlag van Duitsland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Duitsland –20
1. 3 september 2015 Vlag van Italië Italië – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 2 Vriendschappelijk
2. 7 september 2015 Vlag van Polen Polen – Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 1 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 22 maart 2024

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Mees is zoon van Christoph Mees die in het verleden professioneel voetbal speelde bij zowel 1. FC Saarbrücken als Borussia Neunkirchen.[3]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Duitsland SC Freiburg
2. Bundesliga 1x 2015/16

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ Neuzugang: Joshua Mees verstärkt die Offensive des SSV Jahn Regensburg (12 september 2017). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  2. ↑ Johannes Ketterl, 1. FC Saarbrücken: Gedanken an Patrick Schmidt und Joshua Mees (21 juni 2023). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  3. ↑ a b c d Nagelsmann hat Mees stark gemacht (10 april 2017). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  4. ↑ Statistieken Unterhaching onder 17 - TSG 1899 Hoffenheim onder 17 op 14 augustus 2011. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  5. ↑ Statistieken SC Freiburg onder 17 - TSG Hoffenheim onder 17 op 27 augustus 2011. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  6. ↑ Statistieken 1 FSV Mainz 05 - TSG 1899 Hoffenheim op 16 december 2012. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  7. ↑ Statistieken FSV Frankfurt onder 19 - TSG 1899 Hoffenheim onder 19 op 10 april 2013. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  8. ↑ 5:0 bei 96! TSG-Nachwuchs ist deutscher Meister (22 juni 2014). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  9. ↑ Schröter schießt Schalke zur Schale (25 mei 2015). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  10. ↑ Statistieken Schalke 04 onder 19 - TSG Hoffenheim onder 19 op 25 mei 2015. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  11. ↑ Nils Wollenschläger, Nach großem Kampf! SVW holt ersten Saisonsieg (19 augustus 2015). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  12. ↑ Statistieken Waldhof Mannheim - TSG 1899 Hoffenheim II op 7 augustus 2015. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  13. ↑ Freiburg leiht U-20-Nationalspieler Mees (31 augustus 2015). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  14. ↑ Regensburg verpflichtet Mees aus Hoffenheim (20 juli 2017). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  15. ↑ Freiburg leiht 1899-Talent Mees aus. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  16. ↑ Christopher Stolz, Er war zuletzt ausgeliehen an Jahn Regensburg: Union Berlin holt Stürmer Joshua Mees aus Hoffenheim (26 augustus 2018). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  17. ↑ Statistieken SV Spielberg - SC Freiburg II op 12 september 2015. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  18. ↑ Kristian Dordevic, Vorzeitige Rückkehr nach Hoffenheim (17 juni 2016). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  19. ↑ Fabian Roßmann, Warum der SSV Jahn vermehrt auf Leihspieler setzt (3 augustus 2017). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  20. ↑ Johannes Kirchmeier, Michel aus Regensburg (7 september 2017). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  21. ↑ Statistieken FC Ingolstadt - Jahn Regensburg op 20 augustus 2017. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  22. ↑ Joshua Mees verstärkt Unions Offensive (26 juni 2018). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  23. ↑ Statistieken 1. FC Union Berlin - Borussia Dortmund op 31 augustus 2019. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  24. ↑ Julian Graeber, 1. FC Union Berlin: Joshua Mees ist endlich angekommen (12 november 2018). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  25. ↑ Statistieken 1. FC Union Berlin - Greuther Fürth op 11 november 2018. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  26. ↑ Johann Schicklinski, Union Berlin gegen VfB Stuttgart: Eine unfassbare Entwicklung seit 2019 (28 maart 2023). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  27. ↑ Union Berlin hold on against VfB Stuttgart to earn historic promotion (28 mei 2019). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  28. ↑ Statistieken 1. FC Union Berlin - Borussia Dortmund op 31 augustus 2019. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  29. ↑ Mittelfeldspieler Joshua Mees fehlt Union Berlin länger (10 januari 2020). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  30. ↑ Joshua Mees wechselt nach Kiel (5 oktober 2020). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  31. ↑ Holstein Kiel verpflichtet Joshua Mees vom 1. FC Union Berlin (5 oktober 2020). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  32. ↑ KSV feiert in Würzburg ersten auswärtssieg (18 oktober 2020). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  33. ↑ Statistieken Würzburger Kickers - Holstein Kiel op 18 oktober 2020. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  34. ↑ Statistieken Holstein Kiel - Hamburger SV op 9 november 2020. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  35. ↑ Joker Lorenz schockt Köln und hat Aufstieg im Visier (26 mei 2021). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  36. ↑ Vier Tore nach 13 Minuten – Köln gewinnt in Kiel und hält die Klasse (30 mei 2021). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  37. ↑ Joshua Mees geht per Leihe für ein Jahr nach Regensburg (14 juni 2022). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  38. ↑ Statistieken FC St. Pauli - Holstein Kiel op 17 september 2023. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  39. ↑ „Ich bin Saarland-Fan“ — Joshua Mees von Holstein Kiel am Wochenende zu Gast bei der SV Elversberg (16 maart 2024). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  40. ↑ "Hellwache" Regensburger bezwingen Darmstadt erneut beim Saisonstart (16 juli 2022). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  41. ↑ 17-Sekunden-Tor: Mees bringt den Jahn auf den rechten Weg (15 juli 2022). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  42. ↑ Nach Abstieg in 3. Liga: 23 Spieler verlassen Jahn Regensburg (31 mei 2023). Geraadpleegd op 22 maart 2024.
  43. ↑ Statistieken Italië onder 20 - Duitsland onder 20 op 3 juli 2015. Geraadpleegd op 22 maart 2024.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joshua_Mees&oldid=67282809"