Koolstof-12
| Koolstof-12 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Koolstof-12 op de isotopenkaart
| ||||
| Algemeen | ||||
| Element | koolstof (C) | |||
| Nuclide | 12C | |||
| Aantal protonen | 6 | |||
| Aantal neutronen | 6 | |||
| Nuclidische gegevens | ||||
| Nuclidenmassa | 12,000000 u | |||
| Bindingsenergie | 7,680144 MeV | |||
| Massaoverschot | 0 MeV | |||
| Isotopen van koolstof | ||||
| ||||
Koolstof-12 of 12C is een van de twee stabiele isotopen van koolstof, een niet-metaal. De abundantie is na waterstof, helium en zuurstof de hoogste van alle andere elementen. De relatieve aanwezigheid van koolstof-12 is ongeveer 98,89%. De andere twee in de natuur voorkomende isotopen zijn 13C (eveneens stabiel) en 14C (radioactief).
Definitie van de stofhoeveelheid[bewerken | brontekst bewerken]
Koolstof-12 wordt gebruikt bij de definitie van de mol, een aanduiding van de stofhoeveelheid. Een mol wordt immers gedefinieerd als de hoeveelheid stof (materie/antimaterie) van een systeem dat evenveel deeltjes bevat als er atomen zijn in 12 gram neutraal koolstof-12 (in de grondtoestand). Met deeltjes kunnen hier allerhande elementaire entiteiten worden aangeduid: atomen, moleculen, elektronen, ionen en dergelijke meer. Het getal dat deze hoeveelheid uitdrukt is de constante van Avogadro (NA). De waarde ervan is bepaald op 6,02214 × 1023 deeltjes per mol.[1] Deze definiëring werd in 1967 goedgekeurd door het Comité international des poids et mesures (CIPM). Voorheen werd de massa van zuurstof (meer bepaald de isotoop zuurstof-16) als eenheid genomen.
Ten gevolge hiervan bedraagt de atoommassa van koolstof-12 dus exact 12 g/mol. Per definitie is ook het massa-overschot gelijk aan 0 eV.
Voorkomen in vervalreeksen[bewerken | brontekst bewerken]
Koolstof-12 komt voor in verschillende vervalreeksen van radioactieve isotopen, zoals die van beryllium-13, beryllium-15, beryllium-16 en boor-19.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 