Mariene ecoregio Bismarckzee

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Mariene ecoregio Bismarckzee (134) (Engels: Bismarck Sea marine ecoregion) is een biogeografische regio en ligt in het westen van de Grote Oceaan in de Mariene provincie Oostelijke Koraaldriehoek (31) in het Marien rijk Centrale Indo-Pacific. De mariene ecoregio is vastgesteld door het World Wide Fund for Nature en The Nature Conservancy en is vernoemd naar de Bismarckzee.[1][2]

In het oosten grenst het gebied aan de mariene ecoregio Salomonarchipel (135), in het zuidoosten aan de mariene ecoregio Salomonzee (136) en in het westen aan de mariene ecoregio Papoea (130).[1][3]

Geografie[bewerken | brontekst bewerken]

De mariene ecoregio ligt in het westen van de Grote Oceaan voor de noordoostkust van Papoea-Nieuw-Guinea. Het gebied ligt in de Bismarckzee en strekt zich uit van ongeveer 100 kilometer ten oosten van de grens tussen Indonesië en Papoea-Nieuw-Guinea tot aan de westkust van de eilanden Nieuw-Ierland en Nieuw-Brittannië. Het omvat een groot deel van de wateren rond de Bismarckarchipel, inclusief de Straat van Vitiaz en de Straat van Dampier.[3]

Door het gebied stroomt de Nieuw-Guineakuststroom.[4][5]

Biogeografie[bewerken | brontekst bewerken]

Het gebied kent zeeleven dat houdt van tropische temperaturen.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]