Marijke Harberts
| Marijke Harberts | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Marijke Elisabeth Harberts | |||
| Geboren | 1 november 1936 | |||
| Geboorteplaats | Den Haag | |||
| Overleden | 28 maart 2020 | |||
| Overlijdensplaats | Amsterdam | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1974-2020 | |||
| Genre | poëzie, essays, biografie | |||
| Stroming | realisme | |||
| Uitgeverij | Van Gennep | |||
| ||||
Marijke Harberts (Den Haag, 1 november 1936 - Amsterdam, 28 maart 2020) was neerlandica en auteur.
Harberts studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit Leiden. Zij was lid van de actiegroep Man Vrouw Maatschappij waar zij Joke Smit leerde kennen. Over haar schreef zij een indringend boek Afscheid van Joke Smit, waarin ze een persoonlijk relaas doet van de laatste periode in het leven van Smit. Hiervoor had ze al een ander boek gepubliceerd: Eerlijk gezegd, met interviews van vrouwen (oral history). Later volgden een roman, gebaseerd op haar ervaringen als studente binnen de VVSL (de vrouwelijke variant van het studentencorps): Doezamand. Harberts was getrouwd met de hoogleraar wiskunde Frans Oort en heeft met hem drie kinderen.
Na haar scheiding werd ze docente Nederlands in het voortgezet onderwijs aan het Amsterdams Lyceum en het Hervormd Lyceum West. Over haar ervaringen op school schreef ze columns in dagblad Trouw (krant). Deze treffende schetsen van het dagelijks leven op een middelbare school zijn later gebundeld in het boek Doe effe normaal, juf. In 2011 publiceerde ze een gedichtenbundel met persoonlijke impressies: De dingen zijn gebleven. Haar tweede gedichtenbundel verscheen in 2018: Misschien een toverhazelaar en bevat persoonlijke impressies van het dagelijkse leven en dierbaren.
In 2020 completeerde ze haar laatste boek: Oorlog en bevrijding in Den Haag – Herinneringen van een kind. Ze heeft het boekje nooit in handen kunnen houden want ze overleed op 28 maart 2020[1] in haar appartement aan de Reijnier Vinkeleskade aan de gevolgen van het COVID-19-virus.[2]
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- Eerlijk gezegd (interviews met vrouwen), Wetenschappelijke Uitgeverij, Amsterdam, 1974, 150 p., ISBN 9021427907
- Afscheid van Joke Smit, Van Gennep, Amsterdam, 1987, 116 p., ISBN 9060127471
- Doezamand (roman), Van Gennep, Amsterdam, 1994, 215 p., ISBN 9055150029, heruitgegeven door Primavera Pers, Leiden, 2019, 239 p., ISBN 9789059972759
- Doe effe normaal, juf (belevenissen op de middelbare school), Van Gennep, Amsterdam, 2000, 160 p., ISBN 9055152641
- De dingen zijn gebleven (gedichten), Amstel Ark, Amsterdam, 2011, 53 p., ISBN 9789079446087
- Misschien een toverhazelaar (gedichten), Boekscout, Soest, 2018, 57p., ISBN 9789402249712
- Oorlog en bevrijding in Den Haag – Herinneringen van een kind, de nieuwe Haagsche, Den Haag, 2020, 128p., ISBN 9789460100963
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- Interview[dode link] door Charlotte Boschma met Marijke Harberts in Hart van de Stad Krant Leiden, april 2020
Bronnen, noten en/of referenties
|