Masillaraptor

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Masillaraptor
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Eoceen (~ 45 Ma)
Masillaraptor restoration
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Falconiformes (Roofvogels)
Familie:Masillaraptoridae
Mayr, 2009
Geslacht:Masillaraptor
Mayr, 2009
Soort
Masillaraptor parvunguis
Mayr, 2009
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Masillaraptor is een geslacht van uitgestorven roofvogels uit de familie Masillaraptoridae. Deze soort is bekend van fossielen uit het Midden-Eoceen van de Duitse Groeve Messel die ongeveer 45 miljoen jaar oud zijn. Masillaraptor werd in 2006 beschreven door wetenschappers van het Forschungsinstitut Senckenberg in Frankfurt am Main. Er is maar één soort bekend: Masillaraptor parvunguis.

Masillaraptor was vermoedelijk een bodembewonende roofvogel gezien de lange poten. De klauwen en de snavel waren relatief zwak. Op basis van de bouw van de beenderen van de voet wordt Masillaraptor ingedeeld binnen de Falconiformes als verwant van de valken en havikachtigen.

Etymologie[bewerken | brontekst bewerken]

Masillaraptor komt van het Latijnse woord Masilla, wat de oude naam is voor de stad Messel, en raptor is een nieuw Latijns achtervoegsel dat gebruikt wordt om een roofdier aan te duiden (van rapere, vangen) en in het Engels betekent het bird of prey.

De specifieke epitheton parvunguis is ook Latijn, afkomstig van het woord parvus dat 'klein en zwak' betekent, terwijl unguis 'klauw' betekent.

De naam verwijst naar het feit dat de klauwen van het exemplaar klein zijn in vergelijking met die van andere roofvogels.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht Masillaraptor verschilt van alle andere bekende vogeltaxa. Het bezit een combinatie van kenmerken die het van alle andere onderscheidt.

1. De snavel is bijna even lang als de schedel zelf, met een gelijke hoogte over een groot deel van de lengte en een rechte rugkam. De snavel buigt net voor de punt, waardoor de neusopeningen zich beperken tot de achterste helft van de snavel.

2. De tibiotarsus is het langste bot in de poot.

3. Bij de tweede teen is het eerste kootje verkort, terwijl bij de vierde teen het tweede en derde kootje verkort zijn.

4. De klauwen van Masillaraptor zijn klein en zwak in vergelijking met andere valkachtige vogels met ingekorte voetkootjes.

Kenmerken (1) en (3) zijn afgeleid binnen de neornithine vogels en worden ook gevonden bij moderne havikachtigen, waarvan Masillaraptor zich echter onderscheidt in het kenmerk.

Fossiele exemplaren[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn twee exemplaren van Masillaraptor bekend. Slechts één exemplaar werd gebruikt voor classificatie omdat het andere zich in een onbekende privécollectie bevindt. Beide exemplaren bestaan uit een rotsblok met daarin een bijna compleet, geleed maar slecht bewaard skelet. Van beide exemplaren wordt aangenomen dat ze volwassen leden van de soort zijn. Beide exemplaren werden ontdekt in de Groeve Messel, een oude leisteenmijn die bekend staat om de extreem goed bewaard gebleven fossielen die er zijn gevonden.

Fylogenie[bewerken | brontekst bewerken]

Masillaraptor vertegenwoordigt een van de twee leden van Masillaraptoridae binnen de Falconiformes. Het onderstaande cladogram toont de resultaten van de fylogenetische analyse door Mayr & Kitchener (2022):



Chauna torquata (kuifhoenderkoet)

Australaves
Falconiformes

Caracara plancus (kuifcaracara)


Masillaraptoridae

Masillaraptor parvunguis



Danielsraptor phorusrhacoides




Cariamiformes

Bathornis spp.


Dynamopterus spp.




Cariama cristata (kuifseriema)


Phorusrhacidae (terreurvogels)

Llallawavis scagliai



Psilopterus lemoinei


Patagornis marshi







Externe links[bewerken | brontekst bewerken]