Open arms

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Open arms[1] is een lied geschreven door Steve Perry en Jonathan Cain. Zij maakten toen deel uit van Journey. Die band kreeg er een Amerikaanse hit mee, maar werd wat dat betreft op de voet gevolgd door een versie van Mariah Carey. Andere artiesten die het gezongen hebben zijn Celine Dion (2010 in haar Las Vegas-concerten), Britney Spears (Baby One More Time-tournee). Het nummer genoot enige tijd bekendheid doordat het steeds bij talentenshows werd gezongen (American Idols en Amerikaanse X-Factor).

Journey[bewerken | brontekst bewerken]

Open arms
Single van:
Journey
Van het album:
Escape
(Cover op en.wikipedia.org)
B-kant(en) Little girl
Uitgebracht 1982
Opname 1981
Genre Poprock, AOR
Duur 3:16
Label CBS
Schrijver(s) Steve Perry, Jonathan Cain
Producent(en) Kevin Elson, Mike Stone
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
  • (2) Canada, VS
  • (43) Australië
  • (49) Nieuw-Zeeland
Journey
1981
Don't Stop Believin'
  1982
Open arms
  1981
Still they ride
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

De geschiedenis van dit lied voert terug op Jonathan Cains tijd bij de Britse muziekgroep The Babys. Hij diende het in voor opname, maar zanger John Waite vond het "sentimentele troep". Het bleef enige tijd op de plank liggen totdat Cain was verhuisd naar Journey en Steve Perry wel bereid vond het na enige aanpassingen te zingen. Ze brachten het in voor de opnamen van studioalbum Escape, maar gitarist Neal Schon deelde de mening van Waite. Hij vond het Mary Poppinsmuziek. Het nummer week ook te veel af van de hardrockmuziek die Journey destijds speelde. Het scheelde weinig of het nummer sneuvelde wederom. Ook al omdat Cain hevig verkouden was terwijl hij de pianopartij opnam. Het verscheen toch en Journey speelde het tijdens concerten. Schon was stomverbaasd dat het nummer wel aansloeg bij het publiek.

Perry werd jaren later nog geëmotioneerd door het lied. Hij was toen bezig het livealbum/dvd Live in Houston 1981: The Escape Tour klaar te maken voor release en moest zijn tranen bedwingen bij tekstfragment "Wanting you near".

Hitnotering[bewerken | brontekst bewerken]

De Nederlandse Top 40, Nederlandse Mega Top 50, de Belgische BRT Top 30 en voorloper van de Vlaamse Ultratop 50 werden niet bereikt. Journey was vooral populair in Canada en de Verenigde Staten. In de Billboard Hot 100 stond het zes van een totaal van achttien weken op de tweede plaats. Het werd van de eerste plaats afgehouden door eerst Centerfold van de J. Geils Band en later door I Love Rock'n Roll van Joan Jett & the Blackhearts. Het was na Who's crying now en Don't Stop Believin' de derde succesvolle single van het Escape-album in de Amerikaanse hitlijst.

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Het lied deed er zestien jaar over om eenmalig de Top2000 te halen.

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Open arms ----------------1818------- -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Mariah Carey[bewerken | brontekst bewerken]

Open arms
Single van:
Mariah Carey
Van het album:
Daydream
(Cover op en.wikipedia.org)
B-kant(en) Fantasy, Vision of love, Make it happen
Uitgebracht 1995
Genre R&B
Duur 3:30
Label CBS
Producent(en) Marah Carey, Walter Afanasieff
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
  • (4) VK
  • (7) Ierland
  • (8) Nieuw-Zeeland
  • (15) Nederland (top50)
  • (17) Nederland (top40)
  • (27) Australië
  • (29) België (Wallonië), Frankrijk
  • (30) Zwitserland
  • (54) Zweden
  • (65) Duitsland
Mariah Carey
1995
One sweet day
  1995
Open arms
  1996
Always be my baby
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Meer dan tien jaar later pikte Mariah Carey het lied op en nam het op onder leiding van muziekproducent Walter Afanasieff.[2] Zijzelf was medeproducent. Dat zij nu juist dat nummer opnam is niet vreemd. De drummer van Journey Steve Smith speelde mee op de eerste muziekalbums van Carey en Randy Jackson, voor jaren haar bassist, had even bij Journey gespeeld toen Journey zonder bassist zat. Om het lied te promoten liet Carey een concerteditie filmen door Larry Jordan. Deze videoclip ging de hele wereld over en droeg bij tot het succes dat Carey had. Per land kwam er een singleversie uit, er waren steeds verschillende "B-kanten".

Hitnotering[bewerken | brontekst bewerken]

Opvallend is dat deze versie geen poot aan de grond kreeg in de Verenigde Staten en Canada. Het grootste succes werd geboekt in de UK Singles Chart met meer dan 100.000 verkochte exemplaren. Ze stond elf weken genoteerd met een piek op plaats 4. De Belgische BRT Top 30 en Vlaamse Ultratop 30 werden niet bereikt, maar wel de Waalse editie van die laatste lijst.

Nederlandse Top 40[bewerken | brontekst bewerken]

Alarmschijf

Hitnotering: week 9 t/m 13 in 1996
Week: 1 2 3 4 5
Positie: 25 19 17 22 35 uit

Nederlandse Mega Top 50[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: 24-2-1996 t/m 12-4-1996
Week: 1 2 3 4 5 6 7
Positie: 41 19 15 18 34 36 44 uit