Peter Lusse

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Peter Lusse
Peter Lusse als Eddie in Vrienden voor het leven in 1992
Algemene informatie
Geboren 26 juni 1959
Land Nederland
Werk
Jaren actief Vanaf 1982
Beroep cabaretier, presentator, acteur, schrijver en zanger
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Petrus Joannes Hendrikus (Peter) Lusse (Leiden, 26 juni 1959) is een Nederlands cabaretier, spreker, presentator, acteur, schrijver en zanger.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Peter Lusse volgde de Kleinkunstacademie in Amsterdam. Voor de camera speelde hij onder andere het personage Garmt in de dramaserie Nieuwe buren, Kees in de Nederlandse televisiekomedie Mag het iets meer zijn? en Eddie Veenstra in Vrienden voor het leven. In de film Flodder uit 1986 speelde Lusse de hoofdagent. Ook speelde hij de rol van Ballonnenpiet tijdens de intocht van Sinterklaas en de Sinterklaasjournaals. Begin jaren 90 presenteerde Lusse de Vara-quiz Brainstorm. Halverwege de jaren 90 presenteerde hij wekelijks een eigen komisch programma op RTL 4, genaamd Lekker Lang Lusse. Lusse was halverwege jaren 80 ook te zien in reclamespots van Smiths chips ("Crispy geluidje toch?").

Op het toneel vertolkte Lusse samen met Cees Geel de hoofdrollen in het toneelstuk The Odd Couple van toneelschrijver Neil Simon. Hij speelde ook Het zakkendiner, een toneelstuk met onder anderen Jon van Eerd en Carol van Herwijnen. In 1992 toerde hij door Nederland met het cabaretprogramma Schoudervulling. Eerder speelde hij met de cabaretgroep Pappenheim (met Lenette van Dongen en Hans van Gelder). Van juli tot december 2006 speelde Lusse de rol van Rippert in Rembrandt de musical.

In het theaterseizoen 2007/2008 speelde hij samen met Trudy Labij het tragikomische toneelstuk Zes danslessen in zes weken van de Amerikaanse schrijver Richard Alfieri. Deze voorstelling was genomineerd voor de Toneel Publieksprijs 2007-2008.

In 2009 nam Lusse deel aan het eerste seizoen van het EO-programma De Mattheus Masterclass waarin niet-klassiek geschoolde artiesten een deel van Bachs Matthäuspassion uitvoeren in de St. Vituskerk in Hilversum.

In 2009 speelde Lusse in de musical Chicago de rol van Amos Heart (Mr. Cellophane), waarvoor hij genomineerd werd voor de Musical Awards.

Na steeds vaker kleinschalige projecten als klassieke bariton, speelde hij augustus 2019 de rol van Papageno in een Nederlandstalige bewerking van Die Zauberflöte in het Steengroevetheater in Winterswijk.

Film[bewerken | brontekst bewerken]

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Stemacteur[bewerken | brontekst bewerken]

In het verleden heeft hij zijn stem geleend aan personages uit tekenfilmseries zoals M.A.S.K., Vrouwtje Theelepel en Alfred Jodocus Kwak. Ook verleende hij zijn stem aan de Nederlandse versies van de volgende films:

Toneel[bewerken | brontekst bewerken]

  • Junkieverdriet (1981-1982)
  • De moeder van David S. (1986-1987)
  • Het zakkendiner (2001-2002)
  • The Odd Couple (2004-2005)
  • Zes danslessen in zes weken (2007-2008)
  • Niet voor de poes (2009)
  • Isadora (2018)

Musical[bewerken | brontekst bewerken]

  • Fien (1982-1983)
  • Niettemin (1982-1983)
  • Doornroosje (2003-2004)
  • Rembrandt (2006-2007)
  • Chicago (2009-2010)
  • Thomas de stoomlocomotief (2011-2012)
  • Thomas en de schat (2012-2013)
  • One de Musical (2021-2022)

Cabaret[bewerken | brontekst bewerken]

  • Sieto en Marijke Hoving (1984-1985)
  • Pappenheim (1989-1990)
  • Winnetou's testament (1990-1991)
  • Schoudervulling (1992-1993)

Klassieke zang[bewerken | brontekst bewerken]

  • Mini Mozart (2014-heden)
  • Trio Particolare (2014-heden)

Overige zang[bewerken | brontekst bewerken]

  • The One And Only (2019-heden)

Schrijven[bewerken | brontekst bewerken]

Cabaret[bewerken | brontekst bewerken]

  • Pappenheim
  • Winnetou's testament
  • Vernis
  • Schoudervulling
  • Diverse teksten voor diverse artiesten, o.a. Gerard Cox, Jenny Arean

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Vrienden voor het leven, bewerkt en geschreven
  • Lekker Lang Lusse
  • Schiet mij maar lek

Vertalingen toneel[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het zakkendiner
  • The odd couple
  • Niet voor de poes

Film[bewerken | brontekst bewerken]

  • Gek van geluk, scriptbijdragen

Diversen[bewerken | brontekst bewerken]

  • De videogastheer bij de attractie "This is Holland" in Amsterdam
  • Columns (o.a. Radio Tour de France)
  • Radiostrips

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]