Pilatusbahn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pilatusbahn
Totale lengte4,6 km
Spoorwijdte800 mm
Aangelegd doorPilatusbahn
Geopend4 juni 1889
Huidige statusin gebruik
Type tandstaafLocher
Geëlektrificeerdja
Aantal sporen1
Treindienst doorPilatusbahn
Traject
KBHFa 0,0 Alpnachstad 440 m ü. M.
STR aansluiting Brünigbahn naar Luzern en naar Interlaken
DST 1,3 Wolfort 890 m ü. M.
TUNNEL1 Wolforttunnel 40 m
TUNNEL1 Tunnel Spycher I 47 m
TUNNEL1 Tunnel Spycher II 97 m
HST 2,3 Aemsigen Kruisingsstation 1355 m ü. M.
DST 3,3 Mattalp 1600 m ü. M.
TUNNEL1 Tunnel Eselwand I 44 m
TUNNEL1 Tunnel Eselwand II 50 m
TUNNEL1 Tunnel Eselwand III 46 m
TUNNEL1 Tunnel Eselwand IV 9 m
KBHFe 4,8 Pilatus Kulm 2073 m ü. M.

De Pilatusbahn is een tandradspoorweg in Zwitserland. De Pilatusbahn bestaat uit een 4,6 km lang smalsporig traject van Alpnachstad naar de berg Pilatus. Hierbij wordt een hoogteverschil van 1629 meter overwonnen. De maximale stijging is 48%, waarmee het de steilste tandradbaan ter wereld is.

De Pilatusbahn maakt gebruik van het tandradsysteem Locher. Dit tandradsysteem is een ontwikkeling van de Zwitserse constructeur en bouwmeester Eduard Locher-Freuler.

De verbinding werd op 4 juni 1889 geopend en is in 1937 geëlektrificeerd.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Van de oorspronkelijke stoomlocotieven zijn er nog twee bewaard gebleven.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Pilatusbahn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.