Pixel-architectuur

Pixel-architectuur
	Gebouw MahaNakhon, ontworpen door Ole Scheeren.
Algemene gegevens
Ontstaan	Rond 2005
Plaats van ontstaan	Wereldwijd
Hoogtepunt	21e eeuw
Bekende kunstenaars	MVRDV, OMA
Beïnvloed door	constructivisme, structuralisme
Portaal	Kunst & Cultuur

Pixel-architectuur, ook wel voxel-architectuur genoemd, is een stijl aan het begin van de 21ste eeuw binnen de architectuur. Pixelgebouwen zijn schijnbaar opgebouwd uit 3D-pixels. Bij de meerderheid van de ontwerpen is zo'n pixel uitvergroot tot verdiepingshoogte. Deze ruim manshoge pixels zijn doorgaans gerangschikt naar een strak 3D-grid. Bij veel pixelgebouwen zijn de pixels willekeurig gegroepeerd.

Een voordeel van pixel architectuur is dat grote gebouwen op deze manier menselijker kunnen zijn door relatief kleine pixels.^[1] Ook biedt een pixelgebouw de flexibiliteit om zich in de ruimte aan te passen aan zijn omgeving.^[2]

Voorlopers[bewerken | brontekst bewerken]

Het complex Habitat 67 in het Canadese Montreal van Moshe Safdie is een vroege voorloper van de pixel architectuur. Hierbij zijn de 'pixels' niet geheel kubusvormig en liggen ze niet in een strak grid gerangschikt.^[3]^[4] De iets latere Nakagin Capsule Tower uit 1972 van Kisho Kurokawa te Tokio had sterke gelijkenissen met pixel gebouwen ontworpen in de 21e eeuw aangezien de pixels kubusvormig waren. Bij de Japanse toren waren de pixels echter nog niet in een orthogonaal grid gerangschikt. Al in 1990 wordt in Queens (New York) de kantoortoren Citigroup Building (hernoemd tot One Court Square) opgeleverd met een top die opgebouwd is uit verdiepingshoge pixels in een strak grid.