Portaal:Moderne Tijd/Uitgelicht/Week
Het vrouwenkiesrecht is het actief en passief kiesrecht van vrouwen.
Algemeen vrouwenkiesrecht werd voor het eerst ingevoerd in 1893 in Nieuw-Zeeland.
Tot het begin van de 20e eeuw mochten in Nederland alleen mannen stemmen, als ze voldeden aan bepaalde eisen. Het passief kiesrecht voor vrouwen werd in 1917 ingevoerd, tegelijk met het algemeen kiesrecht voor mannen. Actief kiesrecht voor vrouwen kwam pas in in 1922.
In België waren onder andere Marie Popelin en Emilie Claeys voorvechtsters van het vrouwenstemrecht. In de grondwetsherziening van 1921 werd het algemeen enkelvoudig stemrecht ingevoerd; dit systeem huldigde het principe van "één man, één stem". Vrouwen kregen enkel stemrecht op gemeentelijk niveau, grootoorlogsweduwen mochten echter ook op nationaal niveau hun stem uitbrengen. Er werd een artikel in de grondwet opgenomen dat bepaalde dat het vrouwenkiesrecht in een bijzondere wet kon worden goedgekeurd. Dit zou pas gebeuren na de Tweede Wereldoorlog in 1948.