Resolutie 311 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 311
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 4 februari 1972
Nr. vergadering 1639
Code S/RES/311
Stemming
voor
14
onth.
1
tegen
0
Onderwerp Apartheid in Zuid-Afrika
Beslissing Veroordeling apartheid en oproep tot vrijlating van opponenten en hulp aan de slachtoffers ervan.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1972
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Argentinië Argentinië · Vlag van België België · Vlag van Guinee Guinee · Vlag van India India · Vlag van Italië Italië · Vlag van Japan (1870–1999) Japan · Vlag van Panama Panama · Vlag van Somalië Somalië · Vlag van Soedan Soedan · Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Plaque dat in Kaapstad herinnert aan de gedwongen verhuizingen ten tijde van de apartheid.

Resolutie 311 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties was de derde van vier VN-resoluties die de Veiligheidsraad op die dag aannam. Dat gebeurde met veertien stemmen voor en één onthouding, van Frankrijk.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad:

  • Merkt bezorgd de ernstiger wordende situatie in Zuid-Afrika op die voortkomt uit de apartheidspolitiek en onderdrukking.
  • Heeft de verklaringen van de genodigden gehoord.
  • Neemt akte van de verklaring van het Speciaal Comité over Apartheid.
  • Betreurt Zuid-Afrika's pertinente weigering om de resoluties van de Veiligheidsraad over een vreedzame oplossing uit te voeren.
  • Is erg bezorgd dat de situatie de internationale vrede en veiligheid verstoort.
  • Bemerkt de versterking van het Zuid-Afrikaanse leger.
  • Is ervan overtuigd dat dringende maatregelen moeten worden genomen om de uitvoering van zijn resoluties te verzekeren.
  1. Veroordeelt Zuid-Afrika voor het doorzetten van zijn apartheidspolitiek.
  2. Herhaalt zijn gekantheid tegen de apartheid.
  3. Erkent de legitimiteit van de strijd der onderdrukten in Zuid-Afrika voor hun rechten.
  4. Roept Zuid-Afrika op dringend alle opgesloten opponenten van de apartheid vrij te laten.
  5. Roept alle landen op het wapenembargo tegen Zuid-Afrika strikt na te leven.
  6. Vraagt iedereen bij te dragen aan het VN-fonds voor de slachtoffers van apartheid.
  7. Prijst iedereen die meewerkt aan de opleiding van Zuid-Afrikanen en vraagt anderen hiermee te beginnen.
  8. Besluit dat het een dringende kwestie is om naar nieuwe manieren te zoeken om de situatie van apartheid in Zuid-Afrika op te lossen.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]

Originele werken bij dit onderwerp zijn te vinden op de pagina United Nations Security Council Resolution 311 op de Engelstalige Wikisource.