Rode Terreur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Met Rode Terreur bedoelt men een revolutionair bewind dat zijn toevlucht neemt tot geweld en andere draconische maatregelen die ten doel hebben de mensen zo bang te maken, dat ze blindelings het regime gehoorzamen. Het is in feite een vorm van staatsterrorisme tegen de eigen bevolking.

De term vond zijn oorsprong in de Franse Revolutie. De revolutionaire regering radicaliseerde in de jaren 1792-1794, en ging over tot zuiveringen en executies. Dit duidde men aan als de Terreur (het Schrikbewind). In 1814 kwamen echter de royalisten weer aan de macht en zij namen wraak. Nu werden alle radicale en gematigde revolutionairen en bonapartisten weggezuiverd. Men begon een onderscheid te maken tussen revolutionaire (Rode) en contrarevolutionaire (Witte) Terreur.

In de Russische Revolutie kwam het opnieuw tot Rode Terreur, toen de in het nauw gedreven Sovjetregering haar toevlucht nam tot het oorlogscommunisme.

Rode Terreur is wat anders dan een communistische dictatuur. Het is vaak een doodskreet van een regime dat in het nauw is gedreven. Na het verdrijven van een dergelijk regime wordt de Rode Terreur vaak gevolgd door Witte Terreur. In de tijd van de Rode Terreur in de Russische Burgeroorlog, maakten de witten zich hier ook schuldig aan.

Voorbeelden van Rode Terreur[bewerken | brontekst bewerken]