Ronde van Vlaams-Brabant

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van België Ronde van Vlaams-Brabant
Regio Vlaams-Brabant, België
Periode zomervakantie
Organisator vzw Ronde van Vlaams-Brabant
Discipline weg
Type Meerdaagse rittenwedstrijd
Categorie 2.12
Geschiedenis
Eerste editie 1998
Aantal edities 23 (2020)
Eerste winnaar Vlag van België Ben Berden
Laatste winnaar Vlag van België Gaëtan Verleyen
Laatste Bel. winnaar Gaëtan Verleyen (2020)
Laatste Ned. winnaar Mathijs Paasschens (2017)
Meeste zeges Vlag van België Danny Verelst (2 zeges)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Ronde van Vlaams-Brabant is een meerdaagse wielerwedstrijd die jaarlijks in Vlaams-Brabant wordt verreden. De wedstrijd werd voor het eerst in 1998 verreden, toen Ben Berden won. De wedstrijdcategorie van deze ronde is 2.12 en de wedstrijd bestaat sinds 2002 uit vijf ritten gereden in juli en/of augustus. De organisator is de vzw Ronde van Vlaams-Brabant.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De allereerste editie van de Ronde van Vlaams-Brabant vond plaats in 1998. Ben Berden won deze editie voor Gianni Rivera en Peter Van Santvliet. Daarna werd de ronde jaarlijks onafgebroken georganiseerd. Danny Verelst is met zijn twee overwinningen in 2003 en 2008 recordhouder.

Op de erelijst van de Ronde van Vlaams-Brabant pronken enkele bekende namen als Nick Nuyens, Stijn Steels en Sven Nys.

Sinds de editie in 2001 zijn er naast het algemeen klassement nog andere klassementen toegevoegd. Zo is er het jongerenklassement, de beste Vlaams-Brabander, het puntenklassement, het bergklassement (dat er in 2020 niet meer was), het knelspurtenklassement en het ploegenklassement.

Sinds 2002 bestaat de ronde uit vijf ritten.

De slotrit vindt plaats in het Aarschotse Rillaar sinds de editie van 2017.

Op 24 juli 2019 moest de organisatie de openingsrit in Hakendover inkorten van 147 kilometer naar minder dan 100 kilometer vanwege een hittegolf, de temperatuur schommelde toen rond de 40°C. Ook op 8 augustus 2020 heeft de organisatie de rit in Kumtich moeten inkorten met 22,5 km omdat de temperatuur rond de 38°C lag.

Voor de editie van 2020 was er sprake van een afgelasting in verband met de coronapandemie, maar uiteindelijk werd er een periode gevonden om de ronde toch te laten doorgaan. Voor deze editie werd er echter wel een uitzondering gemaakt, want ook renners met profcontract mochten deelnemen aan de ronde. Opvallend in deze editie was dat Alpecin-Fenix vijf van de vijf wedstrijden wist te winnen, drie daarvan won David van der Poel.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Tweede Derde
1998 Vlag van België Ben Berden Vlag van België Gianni Rivera Vlag van België Peter Van Santvliet
1999 Vlag van Nederland Dennis Heij Vlag van België Nico Sijmens Vlag van België Steven De Cuyper
2000 Vlag van België Danny Van Capellen Vlag van Finland Matti Helminen Vlag van België Guido Ringoet
2001 Vlag van België Nick Nuyens Vlag van België Nico Cuypers Vlag van België Chris Deckers
2002 Vlag van België Jarno Vanfrachem Vlag van België Bart Wellens Vlag van België Bart Dockx
2003 Vlag van België Danny Verelst Vlag van België David Boucher Vlag van Noorwegen Martin Vestby
2004 Vlag van Nederland Koen de Kort Vlag van België Tom Stubbe Vlag van Nederland Rick Flens
2005 Vlag van Nederland Thomas Berkhout Vlag van België Kenny De Ketele Vlag van België Sven Vandenhautte
2006 Vlag van België Geert Steurs Vlag van België Danny Verelst Vlag van België Bart Laeremans
2007 Vlag van België Kurt Van Goidsenhoven Vlag van België Jürgen Roelandts Vlag van Frankrijk Florian Guillou
2008 Vlag van België Danny Verelst Vlag van België Sven Nooytens Vlag van België Sep Vanmarcke
2009 Vlag van Nieuw-Zeeland Clinton Avery Vlag van België Jeroen Lepla Vlag van België Kess Heytens
2010 Vlag van België Stijn Steels Vlag van België Benjamin Verraes Vlag van België Davy De Scheemaeker
2011 Vlag van België Kevin De Jonghe Vlag van België Benjamin Verraes Vlag van België Yves Lampaert
2012 Vlag van België Benjamin Verraes Vlag van België Sibrecht Pieters Vlag van Litouwen Darijus Džervus
2013 Vlag van Nieuw-Zeeland Ryan Wills Vlag van België Ruben Pols Vlag van België Matthias Legley
2014 Vlag van België Dimitri Claeys Vlag van België Dries De Bondt Vlag van Zwitserland Julien Taramarcaz
2015 Vlag van België Sven Nys Vlag van België Tim Merlier Vlag van België Aimé De Gendt
2016 Vlag van België Guillaume Seye Vlag van België Julien Van den Brande Vlag van België Timothy Stevens
2017 Vlag van Nederland Mathijs Paasschens Vlag van Verenigde Staten Thomas Gibbons Vlag van België Laurent Creffier
2018 Vlag van België Pieter Jacobs Vlag van Nederland Mathijs Paasschens Vlag van België Julien Van den Brande
2019 Vlag van Zwitserland Johan Jacobs Vlag van België Vito Braet Vlag van België Ward Vanhoof
2020 Vlag van België Niels Merckx Vlag van België Tom Vermeer Vlag van Nederland David van der Poel
2021 Vlag van Tsjechië Tomáš Kopecký Vlag van België Vincent Van Hemelen Vlag van België Vito Braet
2022 Vlag van Duitsland Jason Osborne Vlag van België Timo Kielich Vlag van België Branko Huys
2023 Vlag van België Gaëtan Verleyen Vlag van België Michiel Coppens Vlag van België Michiel Nuytten
De winnaar van de editie in 2020 Niels Merckx in de gele leiderstrui.
De trofeeën van de editie in 2020.

Podiumplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

Podiumplaatsen Renner
3 (2 zeges, 1 keer tweede) Vlag van België Danny Verelst
3 (1 zege, 2 keer tweede) Vlag van België Benjamin Verraes
2 (1 zege, 1 keer tweede) Vlag van Nederland Mathijs Paasschens
2 (1 keer tweede, 1 keer derde) Vlag van België Vito Braet

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
17 Vlag van België België
4 Vlag van Nederland Nederland
2 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
1 Vlag van Zwitserland Zwitserland, Vlag van Tsjechië Tsjechië, Vlag van Duitsland Duitsland


Externe link[bewerken | brontekst bewerken]