Boudewijn van België (1869-1891)

Boudewijn van België
1869-1891
Vermoedelijke troonopvolger
Periode	1869-1891
Voorganger	Leopold, Prins van België
Opvolger	Albert I, derde Koning der Belgen
Vader	Filips, Graaf van Vlaanderen
Moeder	Maria Gravin van Vlaanderen

Boudewijn Leopold Filips Marie Karel Anton Jozef Lodewijk (Brussel, 3 juni 1869 - aldaar, 23 januari 1891), hertog van Brabant, prins van van België, hertog van Saksen, prins van Saksen-Coburg-Gotha was de oudste zoon van Filips, Graaf van Vlaanderen en de enige troonopvolger van het Koninkrijk België.

Zijn oom Leopold II zag in zijn broer de Graaf van Vlaanderen niet de geschikte koning, de Graaf was hardhorend en bijna even oud als de vorst. Daarom zette Koning Leopold al zijn hoop, na de dood van zijn enige zoon, op zijn neef Prins Boudewijn.

De jonge prins kende een gelukkige jeugd in het Paleis van de Graaf van Vlaanderen in de Regentsschapsstraat. Hij groeide er op samen met zijn zussen en broer. Al gauw werd de jonge prins zachtjes voorbereid op zijn toekomstige taak. Leopold jongste dochter Prinses Clémentine was ontzettend verliefd op haar neef; zo blijkt uit de correspondentie met haar zus Aarsthertogin Stéfanie van Oostenrijk. De kranten gingen zelfs speculeren over een verloving tussen de twee. Leopold zag in Clémentine een goede koningin, en was het idee van een huwelijk niet ongenegen, in tegenstelling tot Boudewijn zelf en de Graaf van Vlaanderen.

Boudewijn merkte zelf spottend op ;

Niets is vrolijker dan een avondmaal in de huiselijke Kring van Laken...

De prins klaagt ook over de geur van de honden van zijn tante, de koningin. Kortom de Prins was niet jaloers op het leven van zijn 3 nichtjes.

De jonge Prins was een voorkomend man die plichtsbewust zijn legerdienst vervulde. Hij was ontzettend populair bij het volk. Hij had bewondering voor de Kongo-droom van zijn oom, maar vond het spijtig van zijn vele bijbedoelingen (qua opvolging).

Over de persoonlijkheid zijn er verschillende meningen; het volk aanbid de jonge prins, terwijl de kranten hem na zijn dood door het slijk halen. Zijn zus Prinses Henriëtte schildert hem als een echte heilige af, zijn moeder, Prinses Maria vind hem te bescheiden en niet mannelijk genoeg. ze schrijft ter gelegenheid van een Hofbal;

Boudewijn beleeft aan dit alles zo weinig vreugde , dat het me vaak echt verdriet doet ...

De jonge Boudewijn was dus waarschijnlijk een prins die zich bewust was van zijn positie als troonopvolger en zag zijn toekomst met weemoed; zoals zoveel prinsen en prinsessen op het eind van de 19de eeuw.

Tot overmaat van ramp wordt de Koninklijke Familie geteisterd door drama's; zo lijdt de koning onder het drama van Mayerling, en brand het Kasteel van Laken uit; terwijl de vorst op een nieuwjaars receptie was. Daarnaast leed zus van de koning (Keizerin Charlotte) aan geestlijke waanzin. Boudewijn was de oogappel van de Familie. Helaas stierf de populaire prins aan een longontsteking. Toen zijn zus Henriëtte zwaar ziek was influenza gevolgd door een longontsteking, bleef de jonge prins in de koude gangen bidden voor haar spoedig herstel. Tot overmaat van ramp werd dit zijn ondergang. Op 17 januari wordt hijzelf ziek; op 22 januari kreeg hij een nierbloeding. De koning hield informatie achter voor de pers omdat juist Henriëtte genezen was. Bovendien onderschatte men de toestand van Boudewijn ernstig. Al gauw bleek hoe dramatisch de toestand.

Op 23 januari vertelt Koningin Maria Hendrika de dood van Boudewijn aan Clémentine, het is 5 uur in de ochtend... Aan Stefanie schrijft ze;

Ik dacht dat ik gek werd, ...ik snelde naar mama en omhelsde haar... later kon ik rustig uitwenen.

Clémentine en Leopold waren geschokt en de bevolking kreeg wantrouwen; in de pers verschenen verhalen die naar het Mayerlingdrama verwezen, de zoveelste klap voor Leopold. Boudewijn werd begraven op 29 januari in de Crypte van Laken. Prinses Clémentine bleef in het Kasteel van Laken, bedroefd achter.

Later hield de vorst een nieuwjaarstoespraak waarin hij zijn neef, herdacht:

Mijne Heren, het zou een voorbeeldige Koning geweest zijn, hij zou van zijn vaderland gehouden hebben en iedereen gelukkig gemaakt hebben. God heeft hier anders over beschikt; Hij heeft die engel tot zich geroepen... laat ons het mysterie van de dood vereren.

Clémentine barstte in tranen uit; waarop de Koningin haar kordaat vermaant.