Tokyo Police Club

Tokyo Police Club
	Tokyo Police Club op Riot Fest 2014
Achtergrondinformatie
Jaren actief	2005 - heden
Oorsprong	Newmarket, Canada
Genre(s)	Noiserock
Label(s)	Dew Process (AU); Dine Alone (CA); Memphis Industries (EU); Paper Bag; Saddle Creek (VS); Universal Music Canada (CA)
Leden
Zanger/bassist	Dave Monks
Gitarist	Josh Hook
Toetsenist	Graham Wright
Drummer	Greg Alsop
Oud-leden
	Will (Suburbia)
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Last.fm-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Tokyo Police Club is een Canadese indie noiserockband. De band werd in 2005 opgericht in Newmarket, een voorstad van Toronto.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 2001 werd de band Suburbia opgericht door Dave Monk, Josh Hook, Graham Wright, Greg Alsop en "Will".^[7]^[8] Vier jaar later stopte de band. Maar na een jamsessie besloten de leden het opnieuw te proberen, ditmaal als Tokyo Police Club en zonder Will.^[7] De band speelde in enkele kleine gelegenheden, meestal in het voorprogramma van andere bands.^[9] Vlak voor ze opnieuw wilden stoppen, werden ze benaderd door een diskjockey en gevraagd of de band een optreden wilde verzorgen op Pop Montreal.^[10] Daar werd de band ontdekt door een vertegenwoordiger van het platenlabel Paper Bag.^[10] In 2006 werd de ep A lesson in crime uitgebracht, gevolgd door Smith ep.

Op 25 maart 2008 verscheen de prerelease van het debuutalbum Elephant shell op iTunes.^[11] Bijna een maand later, op 22 april, verscheen het album in de Verenigde Staten via Saddle Creek en op 5 mei in Europa via Memphis Industries.^[12] Het album werd gematigd positief ontvangen door de pers.^[13]

Op 8 december 2011 werd het tot dan toe nog onbekende lied Beaches gespeeld tijdens een live-uitvoering.^[14] Iets meer dan twee jaar later, op 11 december 2013, werd een videoclip uitgebracht op YouTube voor het lied Argentina (pts. I, II, and III).^[15] Beide liederen maakten deel uit van de 50 liederen die in een periode van drie jaar voor het album Forcefield geschreven werden.^[16] Daar bleven uiteindelijk negen van over. Het album werd uitgebracht in 2014.

In 2018 verscheen TPC. Het album leverde een nominatie voor een Juno Award op.^[17]

Monks' zus Katie speelt in de noiserock-/post-grungeband Dilly Dally.

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste tv-optreden van Tokyo Police Club was in de Late Show with David Letterman op 19 april 2007.^[18] Op 22 april 2008 volgde een optreden in dezelfde show. Op 16 november 2008 verzorgde de band een optreden in de dramaserie Desperate Housewives.^[19] In de aflevering City on fire (seizoen 5, aflevering 8) speelden ze als Cold Splash tijdens een battle of the bands de single In a cave van het album Elephant shell. Op 10 december 2008 speelde Tokyo Police Club het lied Your English is good tijdens een optreden in de tv-show The Late Late Show with Craig Ferguson. Op 28 juni 2010 trad de band opnieuw op in de Late Show with David Letterman. Ze speelden de single Wait up (boots of danger) van het album Champ.^[20]

Soloprojecten en individuele optredens[bewerken | brontekst bewerken]

Op 17 november 2008 bracht toetsenist Graham Wright de ep The lakes of Alberta uit via Bandcamp.^[21]^[22] Op 6 oktober 2009 volgde de track Crooked moon.^[23] Zijn debuutalbum Shirts vs skins verscheen op 28 juni 2011 zowel online als op cd.^[24]^[25] Op 12 oktober 2012 bracht Wright opnieuw een ep uit, Apple breath, eveneens op Bandcamp.^[26] Daarnaast werkte Wright in 2009 samen met Luke Lalonde (Born Ruffians), Will Currie (Will Currie & The Country French), Dean Marino (Papermaps, Tin Star Orphans) en Jay Sadlowski (Jay Sad). In een dag brachten ze de ep Novels uit. De cd's werden eerst weggegeven en op willekeurige plaatsen achtergelaten.^[27]

In juni 2015 bracht zanger/bassist David Monks zijn solodebuutalbum All signs point to yes uit. Op 8 oktober 2015 nam hij deel aan een benefietconcert voor Ronnie Morris (controller.controller) die eerder in dat jaar een CVA kreeg.^[28]

Drummer Greg Alsop maakt deel uit van online productiehuis Fun Time Internet.^[29]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Studioalbums[bewerken | brontekst bewerken]

Elephant shell, 2008
Champ (Mom + Pop Music Co.), 2010
Forcefield, 2014
TPC, 2018

Coveralbum[bewerken | brontekst bewerken]

Ten songs, ten years, ten days, 2011

Ep's[bewerken | brontekst bewerken]

A lesson in crime, 2006
Smith ep, 2007
Melon Collie and the infinite radness: part one, 2016
Melon Collie and the infinite radness: part two, 2016

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Nature of the experiment, 2006
Cheer it on, 2007
Your English is good, 2007
Citizens of tomorrow, 2007
In a cave, 2008
Graves, 2008
Breakneck speed, 2010
Wait up (boots of danger), 2010
Bambi, 2010
Favourite colour, 2011
Hot tonight, 2014
Tunnel vision, 2014
Gonna be ready, 2015
Not my girl, 2016
My house, 2016
New blues, 2018
Hercules, 2018
DLTFWYH, 2018
Simple dude, 2018

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Officiële website
(en) Tokyo Police Club op Discogs
(en) Tokyo Police Club in de Internet Movie Database

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Busby, Cec, Dew Process sign Tokyo Police Club. FasterLouder (9 januari 2007). Gearchiveerd op 14 april 2016.
↑ (en) Tokyo Police Club. Dine Alone.
↑ (en) Tokyo Police Club. Memphis Industries.
↑ (en) Our artists. Paper Bag.
↑ (en) Tokyo Police Club. Saddle Creek.
↑ (en) Tokyo Police Club. Universal Muic Canada. Gearchiveerd op 14 april 2016.
↑ ^a ^b ^c (en) Pew, James, The Top 5 Reasons for the success of Tokyo Police Club. Studio Manifesto (7 augustus 2008). Gearchiveerd op 20 april 2016.
↑ (en) Breaking Artist: Tokyo Police Club. Rolling Stone (28 mei 2008).
↑ (en) an Interview with Tokyo Police Club. BrooklynVegan (17 mei 2007).
↑ ^a ^b (en) Marchese, David, Tokyo Police Club - Canadian indie-pop upstarts protect and serve. Spin (23 april 2008).
↑ (en) Elephant Shell op iTunes
↑ (en) Elephant Shell. Memphis Industries.
↑ (en) Moerder, Adam, Tokyo Police Club: Elephant Shell. Pitchfork (23 april 2008).
↑ (en) Beaches by Tokyo Police Club. Setlist.fm.
↑ (en) Ritchie, Matthew, Tokyo Police Club "Argentina (Parts I, II, III)" (lyric video). Exclaim! (11 december 2013).
↑ (en) Jagger, Juliette, Tokyo Police Club Reject Deadlines, Self-Doubt And Banjo On New Album 'Forcefield'. The Huffington Post (4 maart 2014).
↑ (en) Alternative Album of the Year 2019. Juno Awards.
↑ (en) updated 2007 South Street Seaport concert schedule ++ Tokyo Police Club & Trey Told ‘Em (REMIX). BrooklynVegan (19 april 2007).
↑ (en) Thompson, Paul, Tokyo Police Club to Guest on "Desperate Housewives". Pitchfork (6 oktober 2008).
↑ (en) Wade, Interview: Tokyo Police Club vs. David Letterman. Panic Manual (2 augustus 2010). Gearchiveerd op 16 april 2016.
↑ (en) Maher, Dave, Tokyo Police Club's Graham Wright Drops Free Solo EP. Pitchfork (18 november 2008).
↑ (en) The Lakes of Alberta. Bandcamp.
↑ (en) Crooked Moon. Bandcamp.
↑ (en) Shirts vs Skins op Amazon.com
↑ (en) Shirts vs Skins. iTunes.
↑ (en) Apple breath. Bandcamp.
↑ (en) Kennedy, Brendan, The hottest disc you can't have. Toronto Star (20 december 2009).
↑ (en) Rinaldi, Luc, A Chris Cornell concert, the first known theatrical seance and six other things to do this week. Toronto Life (5 oktober 2015).
↑ (en) Drudges. Fun Time Internet.

[1] (en) Busby, Cec, Dew Process sign Tokyo Police Club. FasterLouder (9 januari 2007). Gearchiveerd op 14 april 2016.

[2] (en) Tokyo Police Club. Dine Alone.

[3] (en) Tokyo Police Club. Memphis Industries.

[4] (en) Our artists. Paper Bag.

[5] (en) Tokyo Police Club. Saddle Creek.

[6] (en) Tokyo Police Club. Universal Muic Canada. Gearchiveerd op 14 april 2016.

[studiomanifesto-7] (en) Pew, James, The Top 5 Reasons for the success of Tokyo Police Club. Studio Manifesto (7 augustus 2008). Gearchiveerd op 20 april 2016.

[8] (en) Breaking Artist: Tokyo Police Club. Rolling Stone (28 mei 2008).

[9] (en) an Interview with Tokyo Police Club. BrooklynVegan (17 mei 2007).

[spin-10] (en) Marchese, David, Tokyo Police Club - Canadian indie-pop upstarts protect and serve. Spin (23 april 2008).

[11] (en) Elephant Shell op iTunes

[12] (en) Elephant Shell. Memphis Industries.

[13] (en) Moerder, Adam, Tokyo Police Club: Elephant Shell. Pitchfork (23 april 2008).

[14] (en) Beaches by Tokyo Police Club. Setlist.fm.

[15] (en) Ritchie, Matthew, Tokyo Police Club "Argentina (Parts I, II, III)" (lyric video). Exclaim! (11 december 2013).

[16] (en) Jagger, Juliette, Tokyo Police Club Reject Deadlines, Self-Doubt And Banjo On New Album 'Forcefield'. The Huffington Post (4 maart 2014).

[17] (en) Alternative Album of the Year 2019. Juno Awards.

[18] (en) updated 2007 South Street Seaport concert schedule ++ Tokyo Police Club & Trey Told ‘Em (REMIX). BrooklynVegan (19 april 2007).

[19] (en) Thompson, Paul, Tokyo Police Club to Guest on "Desperate Housewives". Pitchfork (6 oktober 2008).

[20] (en) Wade, Interview: Tokyo Police Club vs. David Letterman. Panic Manual (2 augustus 2010). Gearchiveerd op 16 april 2016.

[21] (en) Maher, Dave, Tokyo Police Club's Graham Wright Drops Free Solo EP. Pitchfork (18 november 2008).

[22] (en) The Lakes of Alberta. Bandcamp.

[23] (en) Crooked Moon. Bandcamp.

[24] (en) Shirts vs Skins op Amazon.com

[25] (en) Shirts vs Skins. iTunes.

[26] (en) Apple breath. Bandcamp.

[27] (en) Kennedy, Brendan, The hottest disc you can't have. Toronto Star (20 december 2009).

[28] (en) Rinaldi, Luc, A Chris Cornell concert, the first known theatrical seance and six other things to do this week. Toronto Life (5 oktober 2015).

[29] (en) Drudges. Fun Time Internet.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]