Tom Cleverley

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tom Cleverley
Cleverley als speler van Everton in 2015.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Thomas William Cleverley
Geboortedatum 12 augustus 1989
Geboorteplaats Basingstoke, Engeland
Nationaliteit Engelse
Lengte 175 cm
Been Rechts
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2023
Huidige club Vlag van Engeland Watford
Functie Hoofdtrainer
Jeugd
2002–2003
2003–2009
Vlag van Engeland Bradford City
Vlag van Engeland Manchester United
Senioren
Seizoen Club W (G)
2009–2015
2009
2009–2010
2010–2011
2014–2015
2015–2017
2017
2017–2023
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Engeland Leicester City
Vlag van Engeland Watford
Vlag van Engeland Wigan Athletic
Vlag van Engeland Aston Villa
Vlag van Engeland Everton
Vlag van Engeland Watford
Vlag van Engeland Watford
55(3)
14(2)
48 (13)
25(3)
31(3)
32(2)
17(0)
120(8)
Interlands
2009–2011
2012–2013
Vlag van Engeland Engeland –21
Vlag van Engeland Engeland
16(0)
13(0)
Getrainde teams
2024– Vlag van Engeland Watford
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Tom Cleverley (Basingstoke, 12 augustus 1989) is een Engelse voormalig betaald voetballer die doorgaans als middenvelder speelde. Hij stroomde in 2009 door vanuit de jeugdopleiding van Manchester United en beëindigde in 2023 zijn carrière bij Watford. Cleverley speelde dertien wedstrijden in het Engels voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Cleverley stroomde in 2009 door vanuit de jeugdopleiding van Manchester United, waar hij in 2011 zijn contract verlengde tot medio 2015.[1] Manchester verhuurde hem gedurende het seizoen 2014-2015 aan Aston Villa.[2] Manchester United maakte later bekend dat het contract van Cleverley niet zou worden verlengd.[3]

Cleverley tekende in juni 2015 een contract van 1 juli 2015 tot en met medio 2020 bij Everton.[4] Dat lijfde hem dankzij zijn aflopende contract transfervrij in.[5] Toenmalig Everton-trainer Roberto Martínez werkte eerder al met Cleverley tijdens het seizoen 2010/11, toen ze allebei in dienst waren bij Wigan Athletic.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2008/09 Vlag van Engeland Leicester City League One 14 2 0 0 14 2
Vlag van Engeland Watford Championship 15 2 0 0 15 2
2009/10 33 11 2 0 35 11
2010/11 Vlag van Engeland Wigan Athletic Premier League 25 3 0 0 25 3
2011/12 Vlag van Engeland Manchester United 10 0 2 0 3 0 15 0
2012/13 22 2 5 2 5 0 32 4
2013/14 22 1 5 0 4 0 31 1
2014/15 1 0 0 0 1 0
Vlag van Engeland Aston Villa 31 3 6 0 37 3
2015/16 Vlag van Engeland Everton 9 1 2 0 11 1
Totaal 182 25 22 2 12 0 226 27

Bijgewerkt op 27 december 2015.[6]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 2009 en 2011 speelde Cleverley zestien interlands voor Engeland –21. In 2012 nam toenmalig olympisch bondscoach Stuart Pearce de middenvelder op in zijn selectie voor de Olympische Spelen in Londen.[7] Tijdens alle vier de wedstrijden van Groot-Brittannië speelde Cleverley speelde hij de gehele wedstrijd. Tegen de Verenigde Arabische Emiraten gaf hij een assist op het doelpunt van Daniel Sturridge.

In augustus 2011 werd Cleverley door bondscoach Fabio Capello voor het eerst opgeroepen voor het Engels voetbalelftal, voor een oefeninterland tegen Nederland. Hij speelde uiteindelijk geen minuut, aangezien de wedstrijd werd afgelast door de rellen in Engeland.[8] Een maand later werd de middenvelder opnieuw opgeroepen, net als zijn teamgenoten Phil Jones en Chris Smalling, die ook nog nooit waren uitgekomen voor Engeland. Tijdens de wedstrijden tegen Bulgarije en Wales kwam hij echter niet in actie. Een jaar later mocht hij wel debuteren. Inmiddels was Roy Hodgson als opvolger van Capello de nieuwe bondscoach geworden. Op 15 augustus 2012 werd gewonnen van Italië; Daniele De Rossi opende de score voor de Italianen, maar Phil Jagielka en Jermain Defoe bepaalden de eindstand op 2–1. Cleverley begon in de basis en mocht het gehele duel meespelen. De andere debutanten dit duel waren Jack Butland (Birmingham City), John Ruddy (Norwich City), Ryan Bertrand (Chelsea) en Jake Livermore (Tottenham Hotspur).[9] Op 12 oktober van datzelfde jaar werd een kwalificatiewedstrijd voor het WK 2014 gespeeld tegen San Marino. Door doelpunten van Wayne Rooney, Danny Welbeck (beiden tweemaal) en Alex Oxlade-Chamberlain werd met 5–0 gewonnen. Cleverley, die negentig minuten meespeelde in zijn vierde interland, had 165 balcontacten gedurende het duel, een record voor een Engels international.[10] De middenvelder speelde in zeven van de tien kwalificatiewedstrijden mee. Hodgson nam Cleverley op in een reservelijst van zeven spelers voor het WK.[11] Omdat er geen blessures waren, hoefde hij zich echter niet te melden.

Interlands van Tom Cleverley voor Vlag van Engeland Engeland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Engeland Manchester United
1 15 augustus 2012 Vlag van Engeland EngelandItalië Vlag van Italië 2 – 1 Vriendschappelijk
2 7 september 2012 Vlag van Moldavië MoldaviëEngeland Vlag van Engeland 0 – 5 WK 2014 kwalificatie
3 11 september 2012 Vlag van Engeland EngelandOekraïne Vlag van Oekraïne 1 – 1 WK 2014 kwalificatie
4 12 oktober 2012 Vlag van Engeland EngelandSan Marino Vlag van San Marino 5 – 0 WK 2014 kwalificatie
5 17 oktober 2012 Vlag van Polen PolenEngeland Vlag van Engeland 1 – 1 WK 2014 kwalificatie
6 14 november 2012 Vlag van Zweden ZwedenEngeland Vlag van Engeland 4 – 2 Vriendschappelijk
7 6 februari 2013 Vlag van Engeland EngelandBrazilië Vlag van Brazilië 2 – 1 Vriendschappelijk
8 22 maart 2013 Vlag van San Marino San MarinoEngeland Vlag van Engeland 0 – 8 WK 2014 kwalificatie
9 36 maart 2013 Vlag van Montenegro MontenegroEngeland Vlag van Engeland 1 – 1 WK 2014 kwalificatie
10 14 augustus 2013 Vlag van Engeland EngelandSchotland Vlag van Schotland 3 – 2 Vriendschappelijk
11 10 september 2013 Vlag van Oekraïne OekraïneEngeland Vlag van Engeland 0 – 0 WK 2014 kwalificatie
12 15 november 2013 Vlag van Engeland EngelandChili Vlag van Chili 0 – 2 Vriendschappelijk
13 19 november 2013 Vlag van Engeland EngelandDuitsland Vlag van Duitsland 0 – 1 Vriendschappelijk

Bijgewerkt op 27 december 2015.[12]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Leicester City
Kampioen League One 1x 2008/09
Vlag van Engeland Manchester United
Kampioen Premier League 1x 2012/13
FA Community Shield 2x 2011, 2013

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. (en) Cleverley signs new deal Manchester United, 10 oktober 2011
  2. (en) Villa complete loan signing of Man Utd midfielder Cleverley Aston Villa, 2 september 2014
  3. Cleverley: "Van Gaal was daar heel duidelijk in" Goal, 13 september 2014
  4. (en) Cleverley: Everton The Full Package Everton, 1 juli 2015
  5. (en) Tom Cleverley joins Everton on free transfer from Manchester United The Guardian, 5 juli 2015
  6. Profiel Cleverley bij Soccerway
  7. (en) Stuart Pearce names Team GB football squad The Telegraph, 2 juli 2012
  8. Oefeninterland Oranje op Wembley gaat niet door Nu.nl, 9 augustus 2011
  9. Wedstrijdverslag Engeland - Italië bij European Football
  10. Status OptaJoe op Twitter
  11. (en) England name Ross Barkley in squad BBC, 12 mei 2014
  12. Gespeelde interlands Cleverley bij European Football