Jack Butland

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jack Butland
Jack Butland
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jack Butland
Geboortedatum 10 maart 1993
Geboorteplaats Vlag van Engeland Bristol, Engeland
Lengte 196 cm
Positie Doelman
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Manchester United
Jeugd

2007–2010
Clevedon United
Birmingham City
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2010–2013
2011
2012
2013-2020
2013
2013
2014
2014
2020-2023
2023
Vlag van Engeland Birmingham City
Vlag van Engeland Cheltenh. Town
Vlag van Engeland Cheltenh. Town
Vlag van Engeland Stoke City
Vlag van Engeland Birmingham City
Vlag van Engeland Barnsley
Vlag van Engeland Leeds United
Vlag van Engeland Derby County Vlag van Engeland Crystal Palace
Vlag van Engeland Man. United
29 (0)
12 (0)
12 (0)
168 (0)
17 (0)
13 (0)
16 (0)
6 (0)
0 (0)
0 (0)
Interlands **
2012– Vlag van Engeland Engeland 9 (0)

* Bijgewerkt op 7 juni 2019
** Bijgewerkt op 7 juni 2019
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jack Butland (Bristol, 10 maart 1993) is een Engelse doelman in het betaald voetbal. Eerder verruilde hij Stoke City in de zomer van 2020 voor Crystal Palace. Op 6 januari 2023 ging Butland op huurbasis naar Manchester United. Butland debuteerde in 2012 in het Engels voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Butland stroomde in 2010 door vanuit de jeugd van Birmingham City. Dat verhuurde hem in zowel september 2011 als februari 2012 aan Cheltenham Town, dat toen in de League Two speelde. Op de eerste speeldag van het seizoen 2012-2013 debuteerde Butland in het eerste team van Birmingham City zelf, op dat moment uitkomend in de Championship.

Butland tekende in januari 2013 een contract bij Stoke City, maar maakte het seizoen op huurbasis af bij Birmingham. Na ook nog een verhuur aan Barnsley, debuteerde hij op 1 januari 2014 namens Stoke in de Premier League. Die dag verving hij Thomas Sørensen in de rust van een wedstrijd tegen Everton (1-1). In februari 2014 werd Butland voor de rest van het seizoen uitgeleend aan Leeds United waarvoor hij 16 matchen speelde. Hij begon het seizoen 2014/2015 bij Stoke City maar werd op 20 oktober 2014 voor 1 maand uitgeleend aan Derby County.[1]

Hij begon aan het seizoen 2015/2016 als titularis bij Stoke City. Na 35 wedstrijden als titularis werd Butland op het einde van dat seizoen ook verkozen tot speler van het jaar bij Stoke City. In 2020 vertrok Butland bij Stoke City en ging hij aan de slag bij Crystal Palace.[2]

Op 6 januari 2023 werd bekendgemaakt dat Butland Crystal Palace ging verlaten. Hij verruilde Crystal Palace op huurbasis voor Manchester United waar hij sindsdien actief is.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Butland maakte als derde doelman deel uit van de Engelse selectie voor Euro 2012 in Polen en Oekraïne. Hij was derde keuze achter Joe Hart en Robert Green. De ploeg van bondscoach Roy Hodgson werd in de kwartfinales na strafschoppen (2-4) uitgeschakeld door Italië. Butland maakte op 15 augustus 2012 zijn debuut als international, in een oefeninterland tegen Italië, net als John Ruddy, Ryan Bertrand, Jake Livermore en Tom Cleverley. Hiermee werd hij de jongste debutant-doelman aller tijden uit de Engelse voetbalgeschiedenis. Als gevolg van een blessure werd hij niet opgenomen in de Engelse selectie voor het Europees kampioenschap voetbal 2016. In 2018 maakt hij wel deel uit van de Engelse selectie voor het Wereldkampioenschap voetbal 2018 in Rusland.

Interlands van Jack Butland voor Vlag van Engeland Engeland
Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler van Birmingham City
1 15 augustus 2012 Vlag van Engeland EngelandItalië Vlag van Italië 2 – 1 Vriendschappelijk
Als speler van Stoke City
2 12 oktober 2015 Vlag van Litouwen LitouwenEngeland Vlag van Engeland 0 – 3 Kwalificatie EK 2016
3 17 november 2015 Vlag van Engeland EngelandFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0 Vriendschappelijk
4 26 maart 2016 Vlag van Duitsland DuitslandEngeland Vlag van Engeland 2 – 3 Vriendschappelijk
5 13 juni 2017 Vlag van Frankrijk FrankrijkEngeland Vlag van Engeland 3 – 2 Vriendschappelijk
6 8 oktober 2017 Vlag van Litouwen LitouwenEngeland Vlag van Engeland 0 – 1 Kwalificatie WK 2018
7 27 maart 2018 Vlag van Engeland EngelandItalië Vlag van Italië 1 – 1 Vriendschappelijk
8 7 juni 2018 Vlag van Engeland EngelandCosta Rica Vlag van Costa Rica 2 – 0 Vriendschappelijk
9 11 september 2018 Vlag van Engeland EngelandZwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 0 Vriendschappelijk

Bijgewerkt op 7 juni 2019[3]

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

Butland nam met het Brits olympisch voetbalelftal onder leiding van bondscoach Stuart Pearce deel aan de Olympische Spelen van 2012 in Londen.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Engeland –17
Europees kampioen –17 2010

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]