Watford FC

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Watford
Watford FC
Naam Watford Football Club
Bijnaam The Hornets
Opgericht 1881
Stadion Vicarage Road, Watford
Capaciteit 20.877
Voorzitter Vlag van Engeland Scott Duxbury
Eigenaar Vlag van Italië Giampaolo Pozzo
Trainer Vlag van Frankrijk Valérien Ismaël
Competitie EFL Championship (II)
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2022/23
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Watford Football Club is een Engelse voetbalclub, opgericht in 1881. De club speelt zijn thuiswedstrijden op Vicarage Road.

Watford promoveerde onder trainer Graham Taylor van de vierde divisie naar de Football League First Division (de latere Premier League). In 1984 beleefde de club zijn beste seizoen. De finale van de FA Cup werd gehaald, maar verloren van Everton FC. Ook werd de club tweede in de competitie, de hoogste klassering ooit.

Daarna ging het langzaam steeds slechter. In 1987 verliet Taylor de club en aan het eind van het seizoen 1987/88 volgde degradatie naar de tweede divisie. In 1996 volgde nog een degradatie, maar toen Taylor in 1997 terugkeerde promoveerde de club weer. In het seizoen daarna promoveerde Watford via play-offs tegen Bolton Wanderers naar de Premier League. Hiermee werd Watford de eerste club die in twee seizoenen van de derde naar de hoogste divisie promoveerde.

De club degradeerde echter meteen weer en speelde sindsdien in de tweede divisie. In het seizoen 2005/06 werd de finale van de play-offs van de Football League Championship gewonnen door Leeds United met 3-0 te verslaan en zo promoveerde de club opnieuw. Watford werd echter nog steeds te licht bevonden voor de Premier League en eindigde op de laatste plaats. In 2008 werd de eindronde gehaald, maar daarin verloor de club van Hull City.

In de seizoenen erna speelde Watford geen rol van betekenis in de Championship tot aan het seizoen 2012/13. De ploeg van de nieuwe trainer Gianfranco Zola stond lange tijd op de tweede plek totdat het in rond de dertigste speelronde punten verloor en uiteindelijk ook de tweede plek. Hull City nam deze plek over en hoewel Watford in de laatste drie wedstrijden zeven punten goedmaakte wist de ploeg Hull niet meer van de tweede plek af te houden. De manier waarop is nog het pijnlijkst voor Watford: Hull City stond 2-1 voor tegen het al gepromoveerde Cardiff City en leek op weg om te promoveren. In de extra tijd kreeg Hull nog een strafschop om de 3-1 te maken maar deze werd gemist. Een paar minuten later kreeg Cardiff een strafschop en benutte het buitenkansje wel. De uitslag was 2-2 waarna Watford alleen maar hoefde te winnen van Leeds United. Watford wist wat er gaande was op het voetbalveld in Hull aangezien ze een kwartier langer door speelden door een zware blessure van een speler in de eerste helft. Watford wist niet te scoren en door een blunder van de doelman verloor Watford zelfs met 2-1.

Watford kreeg een herkansing in de play-offs maar leek deze in de eerste ronde al te verspelen tegen Leicester City. In Leicester verloor Watford met 1-0 en moest het thuis dus veel goedmaken. Watford kwam dan ook op een 1-0-voorsprong maar moest in de tweede helft verder met tien man en kreeg een tegendoelpunt. Deze 2-1 zou betekenen dat Watford uitgeschakeld zou zijn. In de extra tijd kreeg Leicester zelfs nog een kans, uit een penalty, op de 2-2. Doelman Almunia keerde de inzet en de rebound die daarop volgde. Uit een counter scoorde Watford een doelpunt waardoor het, met een 3-1 thuisoverwinning, alsnog naar Wembley mocht. In de finale nam Watford het als favoriet op tegen nummer vijf Crystal Palace. Crystal was de betere ploeg en scoorde in de verlenging uit een strafschop van oud Watford-speler Kevin Phillips. Hier bleef het bij waardoor Palace promoveerde.

In het seizoen 2014/15 promoveerde Watford na acht jaar weer naar de Premier League. Halverwege het seizoen 2017/18 nam Watford afscheid van coach Marco Silva. Volgens een verklaring van de club had de interesse van een Premier League-concurrent (lees: Everton) een grote rol gespeeld bij dat besluit. Everton koos eind november uiteindelijk voor Sam Allardyce als opvolger van de weggestuurde Ronald Koeman. Toch leidde volgens Watford "het ongewenst benaderen van Silva tot een significante verslechtering van de focus en de resultaten".[1]

Silva werd opgevolgd door de Spanjaard Javi Gracia. Zijn aanstelling werd bekendgemaakt op zondag 21 januari 2018. Watford stond op dat moment op een tiende plaats in de Premier League. Gracia was eerder werkzaam bij onder andere Cádiz, Almería, Osasuna, Málaga en Roebin Kazan. Hij was de negende trainer in vijf jaar tijd bij Watford. Sinds de zomer van 2013 waren achtereenvolgens Gianfranco Zola, Giuseppe Sannino, Óscar García, Billy McKinlay, Slaviša Jokanović, Quique Sánchez Flores, Walter Mazzarri en Silva de trainers op Vicarage Road in het noorden van Londen.[2]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Winnaar: 1978

Overzichtlijsten[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen vanaf 1946/47[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1947 16e
    Third Division North / South
  • 1948 15e
    Third Division North / South
  • 1949 17e
    Third Division North / South
  • 1950 6e
    Third Division North / South
  • 1951 23e
    Third Division North / South
  • 1952 21e
    Third Division North / South
  • 1953 10e
    Third Division North / South
  • 1954 4e
    Third Division North / South
  • 1955 7e
    Third Division North / South
  • 1956 21e
    Third Division North / South
  • 1957 11e
    Third Division North / South
  • 1958 16e
    Third Division North / South
  • 1959 15e
    Fourth Division
  • 1960 4e
    Fourth Division
  • 1961 4e
    Third Division
  • 1962 17e
    Third Division
  • 1963 17e
    Third Division
  • 1964 3e
    Third Division
  • 1965 9e
    Third Division
  • 1966 12e
    Third Division
  • 1967 3e
    Third Division
  • 1968 6e
    Third Division
  • 1969 1e
    Third Division
  • 1970 19e
    Second Division
  • 1971 18e
    Second Division
  • 1972 22e
    Second Division
  • 1973 19e
    Third Division
  • 1974 7e
    Third Division
  • 1975 23e
    Third Division
  • 1976 8e
    Fourth Division
  • 1977 7e
    Fourth Division
  • 1978 1e
    Fourth Division
  • 1979 2e
    Third Division
  • 1980 18e
    Second Division
  • 1981 9e
    Second Division
  • 1982 2e
    Second Division
  • 1983 2e
    First Division
  • 1984 11e
    First Division
  • 1985 11e
    First Division
  • 1986 12e
    First Division
  • 1987 9e
    First Division
  • 1988 20e
    First Division
  • 1989 4e
    Second Division
  • 1990 15e
    Second Division
  • 1991 20e
    Second Division
  • 1992 10e
    Second Division
  • 1993 16e
    First Division
  • 1994 19e
    First Division
  • 1995 7e
    First Division
  • 1996 23e
    First Division
  • 1997 13e
    Second Division
  • 1998 1e
    Second Division
  • 1999 5e
    First Division
  • 2000 20e
    Premier League
  • 2001 9e
    First Division
  • 2002 14e
    First Division
  • 2003 13e
    First Division
  • 2004 16e
    First Division
  • 2005 18e
    Championship
  • 2006 3e
    Championship
  • 2007 20e
    Premier League
  • 2008 6e
    Championship
  • 2009 13e
    Championship
  • 2010 16e
    Championship
  • 2011 14e
    Championship
  • 2012 11e
    Championship
  • 2013 3e
    Championship
  • 2014 13e
    Championship
  • 2015 2e
    Championship
  • 2016 13e
    Premier League
  • 2017 17e
    Premier League
  • 2018 14e
    Premier League
  • 2019 11e
    Premier League
  • 2020 19e
    Premier League
  • 2021 2e
    Championship
  • 2022 19e
    Premier League
  • 2023 11e
    Championship

In 1992 invoering van de Premier League en opheffing van de Fourth Division; in 2004 opheffing van de First, Second en Third Division.

Seizoensresultaten vanaf 1981[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Clubs Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch
1980–1981 9 22 Second Division 42 16 11 15 50–45 43 13.108
1981–1982 2 22 Second Division 42 23 11 8 76–42 80 14.631
1982–1983 2 22 First Division 42 22 5 15 74–57 71 19.488
1983–1984 11 22 First Division 42 16 9 17 68–77 57 16.510
1984–1985 11 22 First Division 42 14 13 15 81–71 55 18.246
1985–1986 12 22 First Division 42 16 11 15 69–62 59 15.360
1986–1987 9 22 First Division 42 18 9 15 67–54 63 15.800
1987–1988 20 21 First Division 40 7 11 22 27–51 32 14.530
1988–1989 4 24 Second Division 46 22 12 12 74–48 78 12.292
1989–1990 15 24 Second Division 46 14 15 17 58–60 57 10.353
1990–1991 20 24 Second Division 46 12 15 19 45–59 51 9.576
1991–1992 10 24 Second Division 46 18 11 17 51–48 65 8.511
1992–1993 16 24 First Division 46 14 13 19 57–71 55 8.275
1993–1994 19 24 First Division 46 15 9 22 66–80 54 7.907
1994–1995 7 24 First Division 46 19 13 14 52–46 70 8.125
1995–1996 23 24 First Division 46 10 18 18 62–70 48 9.457
1996–1997 13 24 Second Division 46 16 19 11 45–38 67 8.894
1997–1998 1 24 Second Division 46 24 16 6 67–41 88 11.532
1998–1999 5 24 First Division 46 21 14 11 65–56 77 11.822
1999–2000 20 20 Premier League 38 6 6 26 35–77 24 18.544
2000–2001 9 24 First Division 46 20 9 17 76–67 69 13.941
2001–2002 14 24 First Division 46 16 11 19 62–56 59 14.868
2002–2003 13 24 First Division 46 17 9 20 54–70 60 13.405
2003–2004 16 24 First Division 46 15 12 19 54–68 57 14.856
2004–2005 18 24 Championship 46 12 16 18 52–59 52 14.290
2005–2006 3 24 Championship 46 22 15 9 77–53 81 15.450
2006–2007 20 20 Premier League 38 5 13 20 29–59 28 18.751
2007–2008 6 24 Championship 46 18 16 12 62–56 70 16.876
2008–2009 13 24 Championship 46 16 10 20 68–72 58 14.858
2009–2010 16 24 Championship 46 14 12 20 61–68 54 14.345
2010–2011 14 24 Championship 46 16 13 17 77–71 61 13.152
2011–2012 11 24 Championship 46 16 16 14 56–64 64 12.704
2012–2013 3 24 Championship 46 23 8 15 85–58 77 13.454
2013–2014 13 24 Championship 46 15 15 16 74–64 60 15.512
2014–2015 2 24 Championship 46 27 8 11 91–50 89 16.664
2015–2016 13 20 Premier League 38 12 9 17 40–50 45 20.594
2016–2017 17 20 Premier League 38 11 7 20 40–68 40 20.571
2017–2018 14 20 Premier League 38 11 8 19 44–64 41 20.231
2018–2019 11 20 Premier League 38 14 8 16 52–59 50 20.016
2019–2020 19 20 Premier League 38 8 10 20 36-64 34 15.353
2020-2021 2 24 Championship 46 27 10 9 63-30 91
2021–2022 19 20 Premier League 38 6 5 27 34-77 23
2022-2023 11 24 Championship 46 16 15 15 56-53 63

Watford in Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Toelichting op de tabel: #Q = #kwalificatieronde / #voorronde, #R = #ronde, PO = Play-off, Groep (?e) = groepsfase (+ plaats in de groep), Competitie (?e) = competitiefase (+ plaats in de competitie), 1/16 = zestiende finale, 1/8 = achtste finale, 1/4 = kwartfinale, 1/2 = halve finale, TF = troostfinale, F = finale, T/U = Thuis/Uit, BW = Beslissingswedstrijd, W = Wedstrijd, PUC = punten UEFA-coëfficiënten.

Uitslagen vanuit gezichtspunt Watford

Seizoen Competitie Ronde Land Club Totaalscore 1e W 2e W PUC
1983/84 UEFA Cup 1R Vlag van Duitsland 1. FC Kaiserslautern 4-3 1-3 (U) 3-0 (T) 5.0
2R Vlag van Bulgarije (1971-1990) Levski-Spartak Sofia 4-2 1-1 (T) 3-1 nv (U)
1/8 Vlag van Tsjechië Sparta Praag 2-7 2-3 (T) 0-4 (U)
Totaal aantal behaalde punten voor UEFA coëfficiënten: 5.0

Zie ook:

Selectie 2020/21[bewerken | brontekst bewerken]

No. Naam Nationaliteit Geboortedatum Vorige club
Keepers
1 Ben Foster Vlag van Engeland Engeland 3 april 1983 Vlag van Engeland West Bromwich Albion
26 Daniel Bachmann Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 9 juli 1994 Vlag van Engeland Stoke City
35 Adam Parkes Vlag van Engeland Engeland 30 november 1999 Vlag van Engeland Eigen jeugd
Verdedigers
3 Jeremy Ngakia Vlag van Engeland Engeland 7 september 2000 Vlag van Engeland West Ham United
5 William Troost-Ekong Vlag van Nigeria Nigeria 1 september 1993 Vlag van Italië Udinese
6 Ben Wilmot Vlag van Engeland Engeland 4 november 1999 Vlag van Engeland Stevenage FC
11 Adam Masina Vlag van Italië Italië 2 januari 1994 Vlag van Italië Bologna
15 Craig Cathcart Union Jack Noord-Ierland 5 februari 1989 Vlag van Engeland Blackpool
21 Kiko Femenía Vlag van Spanje Spanje 2 februari 1991 Vlag van Spanje Deportivo Alavés
27 Christian Kabasele Vlag van België België 24 februari 1991 Vlag van België KRC Genk
31 Francisco Sierralta Vlag van Chili Chili 6 mei 1997 Vlag van Italië Udinese
32 Marc Navarro Vlag van Spanje Spanje 2 juli 1995 Vlag van Spanje Espanyol
Middenvelders
8 Tom Cleverley Vlag van Engeland Engeland 12 augustus 1989 Vlag van Engeland Everton
12 Ken Sema Vlag van Zweden Zweden 30 september 1993 Vlag van Zweden Östersunds FK
14 Nathaniel Chalobah Vlag van Engeland Engeland 12 december 1994 Vlag van Engeland Chelsea
16 James Garner Vlag van Engeland Engeland 13 maart 2001 Vlag van Engeland Manchester United
19 Will Hughes Vlag van Engeland Engeland 17 april 1995 Vlag van Engeland Derby County
20 Domingos Quina Vlag van Portugal Portugal 18 november 1999 Vlag van Engeland West Ham United
24 Tom Dele-Bashiru Vlag van Nigeria Nigeria 17 september 1999 Vlag van Engeland Manchester City
29 Étienne Capoue Vlag van Frankrijk Frankrijk 11 juli 1988 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
Aanvallers
9 Troy Deeney Aanvoerder Vlag van Engeland Engeland 29 juni 1988 Vlag van Engeland Walsall
10 João Pedro Vlag van Brazilië Brazilië 26 september 2001 Vlag van Brazilië Fluminense
17 Glenn Murray Vlag van Engeland Engeland 25 september 1983 Vlag van Engeland Brighton & Hove Albion
18 Andre Gray Vlag van Engeland Engeland 26 juni 1991 Vlag van Engeland Burnley
22 Isaac Success Vlag van Nigeria Nigeria 7 januari 1996 Vlag van Spanje Málaga CF
23 Ismaïla Sarr Vlag van Senegal Senegal 25 februari 1998 Vlag van Frankrijk Stade Rennes
25 Stipe Perica Vlag van Kroatië Kroatië 7 juli 1995 Vlag van Italië Udinese

Bekende (oud-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Trainer-coaches[bewerken | brontekst bewerken]

Van Tot Naam D W G V
04.10.2021 Vlag van Italië Claudio Ranieri
21.12.2020 03.10.2021 Vlag van Spanje Xisco Muñoz
15.08.2020 19.12.2020 Vlag van Servië Vladimir Ivić
19.07.2020 15.08.2020 Vlag van Engeland Hayden Mullins
09.12.2019 19.07.2020 Vlag van Engeland Nigel Pearson
02.12.2019 08.12.2019 Vlag van Engeland Hayden Mullins
07.09.2019 01.12.2019 Vlag van Spanje Quique Sánchez Flores
21.01.2018 07.09.2019 Vlag van Spanje Javi Gracia
01.07.2017 21.01.2018 Vlag van Portugal Marco Silva
01.07.2016 30.06.2017 Vlag van Italië Walter Mazzarri
01.07.2015 30.06.2016 Vlag van Spanje Quique Sánchez Flores
07.10.2014 26.05.2015 Vlag van Servië Slaviša Jokanović
29.09.2014 06.10.2014 Vlag van Schotland Billy McKinlay
02.09.2014 28.09.2014 Vlag van Spanje Óscar García (interim)
17.12.2013 31.08.2014 Vlag van Italië Giuseppe Sannino
01.07.2012 16.12.2013 Vlag van Italië Gianfranco Zola
01.07.2011 30.06.2012 Vlag van Engeland Sean Dyche
15.06.2009 16.06.2011 Vlag van Schotland Malky Mackay
24.11.2008 13.06.2009 Vlag van Engeland Brendan Rodgers
03.11.2008 23.11.2008 Vlag van Schotland Malky Mackay (interim)
29.03.2005 02.11.2008 Vlag van Engeland Aidy Boothroyd
01.07.2002 23.03.2005 Vlag van Engeland Ray Lewington
01.06.2001 14.06.2002 Vlag van Italië Gianluca Vialli
01.07.1997 30.06.2001 Vlag van Engeland Graham Taylor
01.07.1996 30.06.1997 Vlag van Wales Kenny Jackett
15.02.1996 30.06.1996 Vlag van Engeland Graham Taylor
01.07.1993 14.02.1996 Vlag van Engeland Glenn Roeder
01.07.1987 30.06.1988 Vlag van Engeland Dave Bassett
01.07.1977 30.06.1987 Vlag van Engeland Graham Taylor
01.07.1971 30.06.1973 Vlag van Engeland George Kirby
01.07.1963 30.06.1964 Vlag van Engeland Bill McGarry 68 29 21 18

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

De club is vroeger het bezit geweest van Elton John, nu erevoorzitter voor het leven. In 2014 werd er bij het stadion een tribune naar hem vernoemd.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]