Wapen van Schinveld

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wapen van Schinveld

Het wapen van Schinveld werd op 9 mei 1889 verleend door de Hoge Raad van Adel aan de Limburgse gemeente Schinveld. Per 1982 ging Schinveld op in gemeente Onderbanken. Het gemeentewapen kwam daardoor te vervallen. Het slangenkopkruis is terug te vinden op het wapen van Onderbanken.[1]

Blazoenering[bewerken | brontekst bewerken]

De blazoenering van het wapen luidde als volgt:

Gedeeld, rechts in keel een dubbel slangenkopkruis van zilver met een hartschild van zilver, beladen met drie koeken van keel, geplaatst twee en een; links in azuur de H. Eligius met een nimbus van goud, mijter en bisschoppelijk gewaad van zilver, het aangezicht en handen van natuurlijke kleur, houdend in de rechterhand een hamer van sabel, in de linker een staf van sabel met kromming van zilver; het geheel omgeven door het randschrift "Gemeentebestuur van Schinveld".[2]

De heraldische kleuren zijn keel (rood), zilver (wit), azuur (blauw), goud (goud of geel) en natuurlijke kleuren.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het slangenkopkruis komt uit het wapen van de familie Huyn van Amstenrade. Zij waren de eigenaren van de heerlijkheid Brunssum, waartoe Schinveld behoorde. Hun wapen komt in meerdere (voormalige) gemeentewapens voor. De heilige Eligius is de plaatselijke patroonheilige.[3]

Verwante wapens[bewerken | brontekst bewerken]