Wapen van Oirsbeek
Het wapen van Oirsbeek werd op 9 mei 1889 verleend door de Hoge Raad van Adel aan de Limburgse gemeente Oirsbeek. Per 1982 ging Oirsbeek op in gemeente Schinnen. Het gemeentewapen kwam daardoor te vervallen. De wapenfiguren uit het wapen van Oirsbeek zijn terug te vinden op het wapen van Schinnen per 1982.[1]
Blazoenering[bewerken | brontekst bewerken]
De blazoenering van het wapen luidde als volgt:
Gedeeld, rechts in keel een dubbel slangenkopkruis van zilver met een hartschild van zilver, beladen met drie koeken van keel, geplaatst twee en een; links in azuur de H. Lambertus in bisschoppelijk gewaad van goud, het hoofd gedekt met een mijter van goud en omgeven door een nimbus van hetzelfde, aangezicht en handen van natuurlijke kleur, in de linkerhand houdt de naar rechts gewende Heilige een staf van sabel, met kromming van goud, en een lans met steel van sabel en spits van goud, alles op een terras van sinopel; het geheel omgeven door het randschrift "Gemeentebestuur van Oirsbeek".[2]
De heraldische kleuren zijn keel (rood), zilver (wit), azuur (blauw), goud (goud of geel), sinopel (groen) en natuurlijke kleuren.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Het slangenkopkruis komt uit het wapen van de familie Huyn van Amstenrade. Zij waren de eigenaren van de heerlijkheid Oirsbeek. Hun wapen komt in meerdere (voormalige) gemeentewapens voor. De heilige Lambertus is de plaatselijke patroonheilige.[3]
Verwante wapens[bewerken | brontekst bewerken]
-
-
Het wapen van Onderbanken, idem -
-
Het wapen van Amstenrade, idem -
Het wapen van Bingelrade, idem -
-
-
-
Het wapen van Merkelbeek, idem -
-
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 