Wereldkampioenschappen skeleton 2020

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK skeleton 2020
De bob-, rodel- en skeletonbaan van Altenberg
Gehouden in Vlag van Duitsland Altenberg
Locatie ENSO-Eiskanal
Jaar 2020
Data 27 februari - 1 maart
Sport Skeleton
Organisator IBSF
Deelnemers 32 (m)
28 (v) atleten uit 22 landen
Evenementen 3
Navigatie
2019     2021
Portaal  Portaalicoon   Sport

De IBSF wereldkampioenschappen skeleton 2020 (officieel: BMW IBSF Bob und Skeleton Weltmeisterschaften presented by IDEAL Versicherung) werden gehouden van 27 februari tot en met 1 maart in Altenberg, Duitsland. Tegelijkertijd werden in Altenberg de wereldkampioenschappen bobsleeën afgewerkt.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Er stonden drie onderdelen op het programma, de traditionele onderdelen mannen en vrouwen individueel en het nieuwe onderdeel gemengdteam dat in de plaats kwam van de landenwedstrijd met de tweemansbobsleeën. Hierin kwamen per team een mannelijke en een vrouwelijke skeletonracer uit, die in elk direct na elkaar een run afdaalden. Er gold een maximum van twee teams per land. Er namen 60 deelnemers uit 22 landen deel, waarvan 32 mannen uit vijftien landen en 28 vrouwen uit zeventien landen. Dertig van deze 60 namen deel in de teamwedstrijd.

Mannen

Bij de mannen werd het erepodium door drie landgenoten ingenomen, hetgeen eerder alleen in 1991 had plaatsgevonden toen er drie Oostenrijkers op stonden. Bij de vrouwen hadden drie Duitse vrouwen dit in 2019 als eerste gepresteerd. Dit jaar betrof het drie Duitse mannen. Christopher Grotheer behaalde als derde Duitser na Willy Schneider in 1998 en Andy Böhme in 2000 de wereldtitel. In 2015 en 2017 behaalde hij zilver in de landenwedstrijd en in 2019 werd hij hierin wereldkampioen. Op plek twee nam Axel Jungk plaats, de plek die hij ook in 2017 innam. In 2015, 2016 en 2017 werd hij wereldkampioen in de landenwedstrijd. Alexander Gassner op plaats drie stond voor het eerst op dit podium.

Vrouwen

Bij de vrouwen werd de titel geprolongeerd door de Duitse Tina Hermann, haar derde in totaal, in 2016 behaalde ze de eerste. In 2017 eindigde ze als tweede. Marina Gilardoni -na de eerste drie runs telkens nog aan de leiding- op plaats twee was na Maya Pedersen (wereldkampioene in 2001 en 2005 en tweede in 2007) de tweede Zwitserse vrouw die op dit podium plaatsnam. In 2016 was Janine Flock de eerste Oostenrijkse vrouw die een medaille behaalde op dit kampioenschap met haar tweede plaats, dit jaar werd de tweede behaald met de derde plaats.

Gemengdteam

Het nieuwe teamonderdeel met vijftien deelnemende teams uit negen landen werd gewonnen door het duo Jacqueline Lölling en Alexander Gassner uit Duitsland dat als veertiende team van start was gegaan. Lölling -individueel wereldkampioen in 2017 en tweede in 2015 en 2019- was ook lid van winnende landenteam in 2017. Gassner behaalde in 2017 brons met een internationaalteam. De tweede positie werd ingenomen door het als vijfde gestartte duo Jane Channell en David Greszczyszyn uit Canada. Greszczyszyn behaalde in 2019 de zilveren medaille in de landenwedstrijd. Het team dat als eerste van start was gegaan, Valentina Margaglio en Mattia Gaspari, eindigden op de derde plaats. Dit was de eerste medaille voor Italië op een wereldkampioenschap skeleton. Het Duitse team met de beide individuele wereldkampioenen van 2020 eindigde op plaats vijf.

Programma[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel 27 februari 28 februari 29 februari 1 maart
Mannen run 1 en 2 run 3 en 4
Vrouwen run 1 en 2 run 3 en 4
Gemengdteam * run 1 en 2
* Het nieuwe onderdeel gemengdteam, dat in de plaats kwam van de landenwedstrijd met per team twee (2-mans)bobslee- (m/v) en twee skeleton-runs (m/v), bestond uit een run voor de mannen en een run voor de vrouwen.

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Duitsland Christopher Grotheer Vlag van Duitsland Axel Jungk Vlag van Duitsland Alexander Gassner [1]
Vrouwen Vlag van Duitsland Tina Hermann Vlag van Zwitserland Marina Gilardoni Vlag van Oostenrijk Janine Flock [2]
Gemengdteam Vlag van Duitsland Duitsland
Jacqueline Lölling
Alexander Gassner
Vlag van Canada Canada
Jane Channell
David Greszczyszyn
Vlag van Italië Italië
Valentina Margaglio
Mattia Gaspari
[3]

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

# Land Goud Zilver Brons Totaal
1 Vlag van Duitsland Duitsland 3 1 1 5
2 Vlag van Canada Canada 0 1 0 1
Vlag van Zwitserland Zwitserland 0 1 0 1
4 Vlag van Italië Italië 0 0 1 1
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 0 0 1 1
Totaal 3 3 3 9

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

# Naam Land Tijd
4 runs
Goud Christopher Grotheer Vlag van Duitsland GER 3.44,81 min
Zilver Axel Jungk Vlag van Duitsland GER +0,02 s
Brons Alexander Gassner Vlag van Duitsland GER +0,05 s
4 Martins Dukurs Vlag van Letland LAT +0,57 s
5 Felix Keisinger Vlag van Duitsland GER +0,80 s
6 Yun Sung-bin Vlag van Zuid-Korea KOR +1,10 s
7 Tomass Dukurs Vlag van Letland LAT +1,82 s
8 Aleksandr Tretjakov Vlag van Rusland RUS +2,12 s
9 Nikita Tregoebov Vlag van Rusland RUS +2,27 s
10 Marcus Wyatt Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR +2,34 s
11 Yan Wengang Vlag van China CHN +3,10 s
12 Kim Ji-soo Vlag van Zuid-Korea KOR +3,46 s
13 Jevgeni Roekosoejev Vlag van Rusland RUS +3,54 s
14 Vladyslav Heraskevytsj Vlag van Oekraïne UKR +3,56 s
15 Matt Weston Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR +3,65 s
16 Jung Seung-gi Vlag van Zuid-Korea KOR +4,02 s
17 Florian Auer Vlag van Oostenrijk AUT +4,35 s
18 Nathan Crumpton Vlag van Amerikaans-Samoa ASA +4,80 s
19 Samuel Maier Vlag van Oostenrijk AUT +5,04 s
20 Craig Thompson Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR +5,45 s
Niet geplaatst voor de 4e run
21 Geng Wenqiang Vlag van China CHN
22 Austin Florian Vlag van Verenigde Staten USA
23 Dave Greszczyszyn Vlag van Canada CAN
24 Chen Wenhao Vlag van China CHN
25 Kevin Boyer Vlag van Canada CAN
26 Mattia Gaspari Vlag van Italië ITA
27 Andrew Blaser Vlag van Verenigde Staten USA
28 Mihail Sebastian Enache Vlag van Roemenië ROU
29 Basil Sieber Vlag van Zwitserland SUI
30 Samuel Keiser Vlag van Zwitserland SUI
31 Amedeo Bagnis Vlag van Italië ITA
Ander Mirambell Vlag van Spanje ESP DNS

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

# Naam Land Tijd
4 runs
Goud Tina Hermann Vlag van Duitsland GER 3.54,52 min
Zilver Marina Gilardoni Vlag van Zwitserland SUI +0,22 s
Brons Janine Flock Vlag van Oostenrijk AUT +1,21 s
4 Jacqueline Lölling Vlag van Duitsland GER +1,39 s
5 Jelena Nikitina Vlag van Rusland RUS +1,50 s
6 Sophia Griebel Vlag van Duitsland GER +1,87 s
7 Anna Fernstädt Vlag van Tsjechië CZE +1,98 s
8 Jane Channell Vlag van Canada CAN +3,09 s
9 Kim Meylemans Vlag van België BEL +3,50 s
10 Kendall Wesenberg Vlag van Verenigde Staten USA +4,12 s
11 Renata Choezina Vlag van Rusland RUS +4,38 s
12 Joelia Kanakina Vlag van Rusland RUS +4,38 s
13 Lin Huiyang Vlag van China CHN +4,75 s
14 Agathe Bessard Vlag van Frankrijk FRA +4,79 s
15 Kimberley Bos Vlag van Nederland NED +4,82 s
16 Mirela Rahneva Vlag van Canada CAN +4,99 s
17 Valentina Margaglio Vlag van Italië ITA +5,00 s
18 Megan Henry Vlag van Verenigde Staten USA +5,06 s
19 Laura Deas Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR +5,37 s
20 Savannah Graybill Vlag van Verenigde Staten USA +5,69 s
Niet geplaatst voor de 4e run
21 Madelaine Smith Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
22 Alessia Crippa Vlag van Italië ITA
23 Kimberley Murray Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
24 Nicole Rocha Silveira Vlag van Brazilië BRA
25 Zhu Yangqi Vlag van China CHN
26 Leslie Stratton Vlag van Zweden SWE
27 Jaclyn Narracott Vlag van Australië AUS
28 Darta Zunte Vlag van Letland LAT

Belgische deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Vrouwen Kim Meylemans 9e (17/8/8/8)

Nederlandse deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Vrouwen Kimberley Bos 15e (12/21/11/14)

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]