Zilverchloraat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zilverchloraat
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van zilverchloraat
Algemeen
Molecuulformule AgClO3
Molmassa 191,319 g/mol
CAS-nummer 7783-92-8
Wikidata Q211205
Vergelijkbaar met zilvernitraat
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OxiderendSchadelijk
Gevaar
H-zinnen H272 - H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P220 - P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Dichtheid 4,443 g/cm³
Smeltpunt 230 °C
Kookpunt (ontleedt) 250 °C
Goed oplosbaar in water, ethanol
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zilverchloraat (AgClO3) vormt witte, tetragonale kristallen. Net als bijna alle chloraten is het een goed in water oplosbaar zout. Als eenvoudig metaalzout wordt zilverchloraat regelmatig in anorganische introductiepractica gebruikt. De stof is lichtgevoelig en moet dus in goed gesloten, donker gekleurde potten bewaard worden.

De stof vertoont brisante eigenschappen, het wordt daarom weleens gebruikt als primair explosief.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]