Giuseppe Siri
| Giuseppe Siri | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Giuseppe Siri (1958)
| ||||
| Kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk | ||||
| ||||
| Rang | kardinaal-priester | |||
| Titelkerk | Santa Maria della Vittoria | |||
| Creatie | ||||
| Gecreëerd door | Paus Pius XII | |||
| Consistorie | 12 januari 1953 | |||
| Kerkelijke carrière | ||||
| 1946-1987 | Aartsbisschop van Genua | |||
| ||||
Giuseppe Siri (Genua, 20 mei 1906 - aldaar, 2 mei 1989) was een Italiaanse kardinaal van de Katholieke Kerk.
Giuseppe Siri werd in 1944 bisschop gewijd. Hij was van 1946 tot 1987 aartsbisschop van Genua en werd in 1953 door paus Pius XII kardinaal gecreëerd. Zijn titelkerk werd de Santa Maria della Vittoria. Hij was op vier conclaven (1958, 1963, 1978 en 1978) een belangrijke kandidaat (papabile) voor de pauskeuze.
Een mogelijke paus Gregorius XVII
Er zijn historici die beweren dat de keuze van Angelo Roncalli tot Paus Johannes XXIII in 1958 ongeldig was vanwege de dwang die voor het opgeven van de Pauselijke troon uitgeoefend werd op kardinaal Giuseppe Siri († 1989). Siri, van wie bekend was dat hij de beschermeling van Pius XII was, zou met een meerderheid gekozen zijn. Door tussenkomst in het conclaaf van een organisatie van buiten het conclaaf zouden de Franse kardinalen besloten hebben Siri tot troonsafstand te dwingen. Siri zou reeds gereed gestaan hebben om door het volk op het Sint-Pietersplein toegejuicht te worden. De jure zou hij nooit geldig, want onder dwang, afstand gedaan hebben van het pontificaat. Tot zijn dood in 1989 zou hij dit geheim bij zich gedragen hebben. Tegen een zekere pater Khoat schijnt Siri echter rond 1987 inderdaad toegegeven te hebben de jure (wettelijke) Paus te zijn. Tijdens de conclaven van 1963 en 1978 (2x) zou Siri wederom gekozen zijn en wederom zijn teruggetreden onder diplomatieke druk. Kardinaal Siri heeft altijd alom bekendgestaan als een anti-modernist en hij verklaarde tegenover de media meermaals dat het eeuwen zou duren om te herstellen wat het Tweede Vaticaans Concilie en de pausen Johannes XXIII en Paulus VI hadden aangericht.
Gezien het feit dat Siri de nieuwe pausen na 1958 wel opzocht en gewoon bleef fungeren in zijn functie als aartsbisschop van Genua, lijkt deze these eerder onwaarschijnlijk.
De Siri-these is relatief nieuw en werd vanaf het midden van de jaren '90 binnen Sedisvacantistische middens steeds bekender. In de VS is de these een hot topic, sinds er in 2003 een boek van de hand van een niet-katholieke, gepensioneerde FBI-agent verscheen waarin deze eveneens beweert dat Giuseppe kardinaal Siri gekozen werd en de naam Gregorius XVII aannam.
-
Siri als hulpbisschop in Genua (1944) -
Graf van Giuseppe Siri in de kathedraal van Genua
