2-chlooraniline

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
2-chlooraniline
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 2-chlooraniline
Algemeen
Molecuulformule C6H6ClN
IUPAC-naam 2-chlooraniline
Andere namen 2-chloorbenzeenamine, 1-amino-2-chloorbenzeen, o-chlooraniline
Molmassa 127,57154 g/mol
CAS-nummer 95-51-2
Wikidata Q2294431
Beschrijving Kleurloze tot gele vloeistof met een kenmerkende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H301 - H311 - H331 - H373 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P273 - P280 - P301+P310 - P311 - P501
Opslag Gescheiden van voeding en voedingsmiddelen, in het donker en goed gesloten.
EG-Index-nummer 612-010-00-8
VN-nummer 2019
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos-geel
Dichtheid 1,213 g/cm³
Smeltpunt −2 °C
Kookpunt 209 °C
Vlampunt 108 °C
Zelfontbrandings- temperatuur >500 °C
Dampdruk 50 Pa
Oplosbaarheid in water 5,0 g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

2-chlooraniline is een toxisch chloorderivaat van aniline met als brutoformule C6H6ClN. Het is een kleurloze tot gele vloeistof met een kenmerkende geur, die donker wordt bij blootstelling aan lucht.

Gevaren[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verbranding met vorming van giftige dampen, waaronder stikstofoxiden en waterstofchloride.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]