Aşık Veysel
| Âşık Veysel | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Âşık Veysel Şatıroğlu
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Veysel Şatıroğlu | |||
| Bijnaam | Âşık Veysel | |||
| Geboren | 25 oktober 1894 | |||
| Geboorteplaats | Şarkışla | |||
| Overleden | 21 maart 1973 | |||
| Land |  Turkije
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1899 - 1973 | |||
| Genre(s) | volksmuziek | |||
| Beroep | Zanger, Poëet, Troubadour, componist | |||
| Instrument(en) | Saz, Bağlama | |||
| (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| Bekende instrumenten | ||||
| Saz, Bağlama | ||||
| ||||
Âşık Veysel Şatıroğlu (25 oktober 1894, Sivas – 21 maart 1973, Sivas) was een Turkse zanger, poëet en troubadour. Veysel heeft tientallen nummers op zijn naam staan die stuk voor stuk goed ontvangen werden.[bron?] Ondanks dat Veysels liederen tientallen jaren geleden uitgebracht zijn, worden ze nog veel beluisterd en wordt hij gezien als een van de beste Turkse poëten met een mythische status die bij jong en oud bekend is.
Âşık Veysel Şatıroğlu werd geboren in 1894 in het dorp Sivrialan in het district Şarkışla in Sivas. Zijn moeder was Gulizar, zijn vader was een boer genaamd Ahmet, bijgenaamd 'Karaca'. Twee van Veysels zusters stierven na het lijden aan waterpokken, die wijdverspreid waren in de regio. Later, op zevenjarige leeftijd, verloor Veysel beide ogen als gevolg van dezelfde ziekte. Volgens zijn eigen uitdrukking:
“Ik was zeven jaar oud. Mijn moeder naaide een prachtige jurk. Ik bracht hem naar Muhsine-vrouw, die heel veel van me hield. Het was een modderige dag, en onderweg naar huis gleed ik uit en viel. Ik kon niet meer opstaan. Ik had de ziekte pokken ... De ziekte was moeilijk. Ziekte sloeg door in mijn linkeroog. Het gordijn viel ook voor mijn rechteroog. Sinds die dag is de wereld donker voor mij, ik was voor altijd blind geworden”.
Met de baglama die zijn vader voor Âşık Veysel kocht om hem bezig te houden, begon hij eerst de volksliederen van anderen te spelen.
Zijn werken zijn in het eenvoudig Turks. Hij maakt vakkundig gebruik van de taal. Levensvreugde en verdriet, optimisme en wanhoop zijn met elkaar verweven in zijn gedichten. Er zijn ook gedichten waarin hij de natuur, sociale gebeurtenissen, religie en politiek bekritiseert. Zijn gedichten werden verzameld in zijn boeken met de titel Deyisler (1944), Sazımdan Sesler (1950) en Dostlar Beni Hatırlasın (1970). Hij stierf in 1973 aan longkanker. Na zijn dood werden zijn werken heruitgegeven onder de naam Bütün Siirler (1984).
Uzun ince bir yoldayim[bewerken | brontekst bewerken]
"Uzun ince bir yoldayım", vertaald in het Nederlands: "Ik loop op een lange smalle weg" wordt tegenwoordig nog steeds door veel Turken beluisterd. Tekst:
| Turkse tekst Uzun ince bir yoldayım, Gidiyorum gündüz gece, Bilmiyorum ne haldayim, Gidiyorum gündüz gece. Dünyaya geldiğim anda, Yürüdüm aynı zamanda, İki kapılı bir handa Gidiyorum gündüz gece. Uykuda dahi yürüyom, |
Nederlandse tekst Ik ben op een lange smalle weg, Ik loop dag en nacht; Ik weet niet in welke staat ik verkeer Ik loop, dag en nacht; Op het moment dat ik op de wereld kwam, Begon ik al te lopen Een huis met twee deuren Ik loop, dag en nacht. Zelfs als ik slaap loop ik, Om het einde te bereiken |
Het lied werd in 2023 live gezongen door Recep Tayyip Erdoğan. [1]
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
- Veysel is op zevenjarige leeftijd blind geworden als gevolg van de pokken. Zijn visuele handicap had echter geen invloed op zijn muzikale carrière. Sommigen suggereren zelfs dat zijn handicap geleid heeft tot zijn succesvolle muziekcarrière.[bron?]
Bronnen, noten en/of referenties
|