ATP-toernooi van Brisbane 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Brisbane 2012
Officiële naam Brisbane International
Editie 2012 (4e editie)
Stad, land Brisbane, Australië
Locatie Queensland Tennis Centre
Datum 1–8 januari
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour 250
Prijzengeld US$ 434.250
Deelnemers 32 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Brisbane
Winnaar enkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray
Winnaars dubbel Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
Vlag van Canada Daniel Nestor
Vorige: 2011     Volgende: 2013
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Brisbane 2012 (met de officiële naam Brisbane International) vond plaats van 1 tot en met 8 januari 2012. Ook nu werd er gespeeld op hardcourt-buitenbanen van het Queensland Tennis Centre in de Australische stad Brisbane. Dit was een van de drie toernooien die het begin van het ATP-seizoen inluidden.

Zie Tennistoernooi van Brisbane 2012 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

De titel in het enkelspel werd behaald door de als eerste geplaatste Andy Murray. De Schot versloeg de als derde geplaatste Oekraïner Oleksandr Dolgopolov met 6-1, 6-3. Het dubbelspel werd gewonnen door de Wit-Rus Maks Mirni en diens Canadese dubbelpartner Daniel Nestor, door met 6-1, 6-2 te winnen van de Oostenrijker Jürgen Melzer en de Duitser Philipp Petzschner.

Het gecombineerde ATP/WTA-toernooi van 2012 trok 92.802 toeschouwers.[1]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 4 winnaar
2. Vlag van Frankrijk Gilles Simon 12 halve finale Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov
3. Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov 15 finale Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray
4. Vlag van Duitsland Florian Mayer 23 eerste ronde Vlag van Oezbekistan Denis Istomin, opgave
5. Vlag van Japan Kei Nishikori 25 tweede ronde Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis
6. Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 28 kwartfinale Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov
7. Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 33 eerste ronde Vlag van Duitsland Philipp Petzschner
8. Vlag van Australië Bernard Tomic 42 halve finale Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar $ 74.370 250
finale $ 39.165 150
halve finale $ 21.215 90
kwartfinale $ 12.090 45
tweede ronde $ 7.120 20
eerste ronde $ 4.220 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Eindfase[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
1  Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 6 6  
3  Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov 1 3  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
1  Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 5 6 6  
   Vlag van Kazachstan Michail Koekoesjkin 7 3 2     1  Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 4 7 6  
   Vlag van Brazilië Ricardo Mello 7 64 3        Vlag van Luxemburg Gilles Müller 6 64 0  
   Vlag van Luxemburg Gilles Müller 63 7 6       1  Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 6 6    
   Vlag van Verenigde Staten Ryan Harrison 67 4            Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis 2 2    
   Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis 7 6          Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis 6 6  
   Vlag van Duitsland Cedrik-Marcel Stebe 6 1 4     5  Vlag van Japan Kei Nishikori 3 4    
5  Vlag van Japan Kei Nishikori 3 6 6       1  Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 6 6  
4  Vlag van Duitsland Florian Mayer 63 3 r       8  Vlag van Australië Bernard Tomic 3 2  
   Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 7 2          Vlag van Oezbekistan Denis Istomin w/o      
   Vlag van Duitsland Tommy Haas 6 7          Vlag van Duitsland Tommy Haas        
WC  Vlag van Australië Marinko Matosevic 3 5            Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 3 64  
Q  Vlag van Japan Tatsuma Ito 6 6         8  Vlag van Australië Bernard Tomic 6 7    
WC  Vlag van Australië Benjamin Mitchell 4 2       Q  Vlag van Japan Tatsuma Ito 1 2  
   Vlag van Frankrijk Julien Benneteau 2 6 5     8  Vlag van Australië Bernard Tomic 6 6    
8  Vlag van Australië Bernard Tomic 6 4 7  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
6  Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 6 3 6  
   Vlag van Australië Matthew Ebden 4 6 3     6  Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 7 6    
   Vlag van Finland Jarkko Nieminen 7 6          Vlag van Finland Jarkko Nieminen 63 2    
Q  Vlag van Verenigde Staten Jesse Levine 64 2         6  Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 6 3 3  
   Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 66 2         3  Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov 4 6 6  
Q  Vlag van Rusland Igor Andrejev 7 6       Q  Vlag van Rusland Igor Andrejev 7 69 2
   Vlag van Colombia Alejandro Falla 63 2       3  Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov 63 7 6  
3  Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov 7 6         3  Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov 6 6  
7  Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 1 5         2  Vlag van Frankrijk Gilles Simon 3 4  
   Vlag van Duitsland Philipp Petzschner 6 7          Vlag van Duitsland Philipp Petzschner 4 4    
Q  Vlag van Australië John Millman 3 3          Vlag van Colombia Santiago Giraldo 6 6    
   Vlag van Colombia Santiago Giraldo 6 6            Vlag van Colombia Santiago Giraldo 62 4  
WC  Vlag van Australië James Duckworth 6 6         2  Vlag van Frankrijk Gilles Simon 7 6    
   Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 4 4       WC  Vlag van Australië James Duckworth 3 5  
   Vlag van Verenigde Staten Ryan Sweeting 3 4       2  Vlag van Frankrijk Gilles Simon 6 7    
2  Vlag van Frankrijk Gilles Simon 6 6    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
Vlag van Canada Daniel Nestor		 6 winnaars
2. Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
Vlag van Duitsland Philipp Petzschner		 23 finale Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
Vlag van Canada Daniel Nestor
3. Vlag van Zweden Robert Lindstedt
Vlag van Roemenië Horia Tecău		 28 halve finale Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
Vlag van Canada Daniel Nestor
4. Vlag van Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
Vlag van Curaçao Jean-Julien Rojer		 29 eerste ronde Vlag van Australië Greg Jones
Vlag van Australië Marinko Matosevic

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaars $ 23.800 250
finale $ 12.520 150
halve finale $ 6.780 90
kwartfinale $ 3.890 45
eerste ronde $ 2.270 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
 Vlag van Canada Daniel Nestor 		1 6 [12]  
WC  Vlag van Australië Matthew Ebden
 Vlag van Australië Chris Guccione 		6 3 [10]     1  Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
 Vlag van Canada Daniel Nestor 		w/o      
   Vlag van Duitsland Tommy Haas
 Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 		6 7        Vlag van Duitsland Tommy Haas
 Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 		       
   Vlag van Tsjechië Lukáš Dlouhý
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo 		1 62         1  Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
 Vlag van Canada Daniel Nestor 		6 7    
3  Vlag van Zweden Robert Lindstedt
 Vlag van Roemenië Horia Tecău 		6 6         3  Vlag van Zweden Robert Lindstedt
 Vlag van Roemenië Horia Tecău 		2 63    
   Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov
 Vlag van Oekraïne Denys Molchanov 		4 4       3  Vlag van Zweden Robert Lindstedt
 Vlag van Roemenië Horia Tecău 		7 6  
   Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
 Vlag van Oostenrijk Alexander Peya 		2 3        Vlag van Australië Paul Hanley
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray 		5 3    
   Vlag van Australië Paul Hanley
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray 		6 6         1  Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
 Vlag van Canada Daniel Nestor 		6 6  
   Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
 Vlag van Frankrijk Gilles Simon 		5 7 [4]       2  Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
 Vlag van Duitsland Philipp Petzschner 		1 2  
   Vlag van Polen Mariusz Fyrstenberg
 Vlag van Slowakije Michal Mertiňák 		7 63 [10]        Vlag van Polen Mariusz Fyrstenberg
 Vlag van Slowakije Michal Mertiňák 		6 7    
WC  Vlag van Australië Greg Jones
 Vlag van Australië Marinko Matosevic 		6 6     WC  Vlag van Australië Greg Jones
 Vlag van Australië Marinko Matosevic 		2 5    
4  Vlag van Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
 Vlag van Curaçao Jean-Julien Rojer 		2 4            Vlag van Polen Mariusz Fyrstenberg
 Vlag van Slowakije Michal Mertiňák 		61 3  
   Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 		6 6         2  Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
 Vlag van Duitsland Philipp Petzschner 		7 6    
   Vlag van Colombia Santiago Giraldo
 Vlag van Japan Kei Nishikori 		2 2          Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 		6 3 [13]
   Vlag van Verenigde Staten Eric Butorac
 Vlag van Brazilië Bruno Soares 		4 63     2  Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
 Vlag van Duitsland Philipp Petzschner 		3 6 [15]  
2  Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
 Vlag van Duitsland Philipp Petzschner 		6 7    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=ATP-toernooi_van_Brisbane_2012&oldid=66777700"