ATP-toernooi van Dubai 2002

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Dubai 2002
Winnaar in het enkelspel, Fabrice Santoro
Officiële naam Dubai Tennis Championships
Editie 2002 (10e editie)
Stad, land Dubai, Verenigde Arabische Emiraten
Locatie Aviation Club Tennis Centre
Datum 25 februari–3 maart
Auspiciën ATP
Categorie International Series Gold
Prijzengeld US$ 900.000
Deelnemers 32 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Dubai
Winnaar enkel Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro
Winnaars dubbel Vlag van Bahama's Mark Knowles
Vlag van Canada Daniel Nestor
Vorige: 2001     Volgende: 2003
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Dubai 2002 (met de officiële naam Dubai Tennis Championships) vond plaats van 25 februari tot en met 3 maart 2002. Er werd gespeeld op de hardcourtbanen van het Aviation Club Tennis Centre in de hoofdstad van de Verenigde Arabische Emiraten, Dubai.

Zie Tennistoernooi van Dubai 2002 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Spanje Juan Carlos Ferrero 3 tweede ronde Vlag van Marokko Younes El Aynaoui
2. Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov 4 kwartfinale Vlag van Tsjechië Jiří Novák
3. Vlag van Zweden Thomas Johansson 9 halve finale Vlag van Marokko Younes El Aynaoui
4. Vlag van Frankrijk Sébastien Grosjean 10 tweede ronde Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro
5. Vlag van Verenigd Koninkrijk Tim Henman 11 kwartfinale Vlag van Zweden Thomas Johansson
6. Vlag van Zwitserland Roger Federer 13 tweede ronde Vlag van Duitsland Rainer Schüttler
7. Vlag van Kroatië Goran Ivanišević 14 eerste ronde Vlag van Duitsland Nicolas Kiefer
8. Vlag van Tsjechië Jiří Novák 16 halve finale Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
   Vlag van Marokko Younes El Aynaoui 4 6 3
   Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro 6 3 6

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
1  Vlag van Spanje J C Ferrero 7      
   Vlag van Tsjechië B Ulihrach 5 r       1  Vlag van Spanje J C Ferrero 5 6 1/r  
   Vlag van Roemenië A Pavel 5 6 4      Vlag van Marokko Y El Aynaoui 7 4 2  
   Vlag van Marokko Y El Aynaoui 7 2 6          Vlag van Marokko Y El Aynaoui 63 6 6  
   Vlag van Duitsland R Schüttler 6 6            Vlag van Duitsland R Schüttler 7 4 3  
   Vlag van Spanje T Robredo 3 2          Vlag van Duitsland R Schüttler 6 6  
Q  Vlag van Roemenië A Voinea 3 4     6  Vlag van Zwitserland R Federer 3 1    
6  Vlag van Zwitserland R Federer 6 6            Vlag van Marokko Y El Aynaoui 7 4 6
3  Vlag van Zweden T Johansson 6 6         3  Vlag van Zweden T Johansson 65 6 3
   Vlag van Spanje A Costa 3 0       3  Vlag van Zweden T Johansson 6 2    
   Vlag van Rusland M Joezjny 3 4        Vlag van Spanje Á Calatrava 2 1 r  
   Vlag van Spanje Á Calatrava 6 6         3  Vlag van Zweden T Johansson 6 6  
   Vlag van Wit-Rusland M Mirni 7 6         5  Vlag van Verenigd Koninkrijk T Henman 4 3    
Q  Vlag van Italië R Furlan 65 3          Vlag van Wit-Rusland M Mirni 4 4  
WC  Vlag van Verenigde Arabische Emiraten O Bahrouzyan 1 0     5  Vlag van Verenigd Koninkrijk T Henman 6 6    
5  Vlag van Verenigd Koninkrijk T Henman 6 6    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
7  Vlag van Kroatië G Ivanišević 3 4    
   Vlag van Duitsland N Kiefer 6 6          Vlag van Duitsland N Kiefer 4 2    
WC  Vlag van Frankrijk C Pioline 3 2        Vlag van Kroatië I Ljubičić 6 6    
   Vlag van Kroatië I Ljubičić 6 6            Vlag van Kroatië I Ljubičić 4 65    
Q  Vlag van Duitsland M Kohlmann 60 6 4          Vlag van Frankrijk F Santoro 6 7    
   Vlag van Frankrijk F Santoro 7 3 6        Vlag van Frankrijk F Santoro 6 7  
   Vlag van Oostenrijk S Koubek 2 2     4  Vlag van Frankrijk S Grosjean 2 5    
3  Vlag van Frankrijk S Grosjean 6 6            Vlag van Frankrijk F Santoro 5 6 7
8  Vlag van Tsjechië J Novák 6 6         8  Vlag van Tsjechië J Novák 7 3 64
   Vlag van Slowakije D Hrbatý 2 1       8  Vlag van Tsjechië J Novák 7 6    
   Vlag van Duitsland A Pretzsch 6 6        Vlag van Duitsland A Pretzsch 5 0    
   Vlag van Frankrijk J Boutter 4 4         8  Vlag van Tsjechië J Novák 6 6  
WC  Vlag van Nederland S Schalken 6 7         2  Vlag van Rusland J Kafelnikov 1 1    
   Vlag van Frankrijk A Clément 3 61       WC  Vlag van Nederland S Schalken 1 65  
Q  Vlag van Griekenland V Mazarakis 4 5     2  Vlag van Rusland J Kafelnikov 6 7    
2  Vlag van Rusland J Kafelnikov 6 7    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Bahama's Mark Knowles
Vlag van Canada Daniel Nestor		 15 winnaars
2. Vlag van Australië Joshua Eagle
Vlag van Australië Sandon Stolle		 29 finale Vlag van Bahama's Mark Knowles
Vlag van Canada Daniel Nestor
3. Vlag van Tsjechië Petr Pála
Vlag van Tsjechië Pavel Vízner		 36 eerste ronde Vlag van Tsjechië Tomáš Cibulec
Vlag van Tsjechië Jiří Novák
4. Vlag van Australië Michael Hil
Vlag van Verenigde Staten Jeff Tarango		 42 eerste ronde Vlag van Frankrijk Arnaud Clément
Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   kwartfinale   halve finale   finale
1  Vlag van Bahama's M Knowles
 Vlag van Canada D Nestor 		6 7    
   Vlag van Zweden T Johansson
 Vlag van Duitsland N Kiefer 		2 62       1  Vlag van Bahama's M Knowles
 Vlag van Canada D Nestor 		66 6 [11]  
   Vlag van Duitsland K Braasch
 Vlag van Rusland A Olchovski 		6 6        Vlag van Duitsland K Braasch
 Vlag van Rusland A Olchovski 		7 4 [9]  
WC  Vlag van Verenigde Arabische Emiraten M Al Nuaimi
 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten O Bahrouzyan 		3 0         1  Vlag van Bahama's M Knowles
 Vlag van Canada D Nestor 		3 6 [10]  
3  Vlag van Tsjechië P Pála
 Vlag van Tsjechië P Vízner 		3 4            Vlag van Frankrijk J Boutter
 Vlag van Nederland S Schalken 		6 3 [8]  
   Vlag van Tsjechië T Cibulec
 Vlag van Tsjechië J Novák 		6 6          Vlag van Tsjechië T Cibulec
 Vlag van Tsjechië J Novák 		7 4 [3]
   Vlag van Spanje J C Ferrero
 Vlag van Spanje T Robredo 		5 4        Vlag van Frankrijk J Boutter
 Vlag van Nederland S Schalken 		63 6 [10]  
   Vlag van Frankrijk J Boutter
 Vlag van Nederland S Schalken 		7 6         1  Vlag van Bahama's Mark Knowles
 Vlag van Canada Daniel Nestor 		3 6 [13]
   Vlag van Tsjechië R Štěpánek
 Vlag van Tsjechië C Suk 		6 6         2  Vlag van Australië Joshua Eagle
 Vlag van Australië Sandon Stolle 		6 3 [11]
   Vlag van Slowakije D Hrbatý
 Vlag van Rusland J Kafelnikov 		2 3          Vlag van Tsjechië R Štěpánek
 Vlag van Tsjechië C Suk 		4 4    
   Vlag van Frankrijk A Clément
 Vlag van Frankrijk F Santoro 		3 6 [10]      Vlag van Frankrijk A Clément
 Vlag van Frankrijk F Santoro 		6 6    
4  Vlag van Australië M Hill
 Vlag van Verenigde Staten J Tarango 		6 3 [7]          Vlag van Frankrijk A Clément
 Vlag van Frankrijk F Santoro 		3 6 [3]
WC  Vlag van Nederland S Groen
 Vlag van Kroatië G Ivanišević 		3 3 r       2  Vlag van Australië J Eagle
 Vlag van Australië S Stolle 		6 3 [10]  
   Vlag van Zwitserland R Federer
 Vlag van Wit-Rusland M Mirni 		6 2          Vlag van Zwitserland R Federer
 Vlag van Wit-Rusland M Mirni 		4 4  
WC  Vlag van Marokko Y El Aynaoui
 Vlag van Frankrijk C Pioline 		3 1     2  Vlag van Australië J Eagle
 Vlag van Australië S Stolle 		6 6    
2  Vlag van Australië J Eagle
 Vlag van Australië S Stolle 		6 6    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=ATP-toernooi_van_Dubai_2002&oldid=64037337"