Younes El Aynaoui

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Younes El Aynaoui
Younes El Aynaoui
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Marokko Marokkaanse
Geboorteplaats Rabat, Marokko
Geboortedatum 12 september 1971
Woonplaats Rabat, Marokko
Lengte 1,93 m
Gewicht 86 kg
Profdebuut 1990
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 4.044.667 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 265–227
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 24–56
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Younes El Aynaoui (Rabat, 12 september 1971) is een voormalig professioneel tennisser uit Marokko. Hij is 193 cm lang en weegt 86 kg. Met zijn rechtshandige spel werd hij in 1990 prof. Zijn hoogste notering op de wereldranglijst is 14e.

Belangrijkste punten uit zijn carrière:

  • 1992: Bereikt kwartfinale ATP Casablanca en 2e ronde Olympische Spelen Barcelona.
  • 1993: Bereikt zijn eerste ATP-finale in Casablanca.
  • 1994: Won alle wedstrijden in de Davis Cup.
  • 1995: Bereikt de 4e ronde op Roland Garros als qualifier.
  • 1996: Bereikt ATP-finales in Doha, Jakarta en Amsterdam. Hij krijgt last van een enkelblessure.
  • 1997: Raakt in februari opnieuw geblesseerd voor de rest van het seizoen.
  • 1998: Bereikt ATP-finale in Santiago, wint 5 challengers, raakt weer geblesseerd aan rechterenkel.
  • 1999: Pakt eerste ATP-titel in Amsterdam.
  • 2000: Bereikt voor het eerste de top 25. Kwartfinale op de Australian Open en haalt ATP-finale in Bogota
  • 2001: Wint ATP-toernooi van Boekarest en haalt finale in Amsterdam en Lyon.
  • 2002: Wint ATP-titels in Doha, Casablanca en München. Haalt ATP-finales in Båstad en Dubai. Kwartfinale US Open.
  • 2003: Kwartfinale Australian- en US Open.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander Score Details
gewonnen finales
1. 8 augustus 1999 Vlag van Nederland ATP Amsterdam Gravel Vlag van Argentinië Mariano Zabaleta 6-0, 6-3 Details
2. 16 september 2001 Vlag van Roemenië ATP Boekarest Gravel Vlag van Spanje Albert Montañés 7-6(5), 7-6(2) Details
3. 6 januari 2002 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Spanje Félix Mantilla 4-6, 6-2, 6-2 Details
4. 14 april 2002 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Argentinië Guillermo Cañas 3-6, 6-3, 6-2 Details
5. 5 mei 2002 Vlag van Duitsland ATP München Gravel Vlag van Duitsland Rainer Schüttler 6-4, 6-4 Details
verloren finales
1. 21 maart 1993 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Argentinië Guillermo Pérez Roldán 4-6, 3-6 Details
2. 7 januari 1996 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Tsjechië Petr Korda 6-7(5), 6-2, 6-7(5) Details
3. 14 januari 1996 Vlag van Indonesië ATP Jakarta Hardcourt Vlag van Nederland Sjeng Schalken 3-6, 2-6 Details
4. 4 augustus 1996 Vlag van Nederland ATP Amsterdam Gravel Vlag van Spanje Francisco Clavet 5-7, 1-6, 1-6 Details
5. 15 november 1998 Vlag van Chili ATP Santiago Gravel Vlag van Spanje Francisco Clavet 2-6, 4-6 Details
6. 12 maart 2000 Vlag van Colombia ATP Bogota Gravel Vlag van Argentinië Mariano Puerta 4-6, 6-7(5) Details
7. 22 juli 2001 Vlag van Nederland ATP Amsterdam Gravel Vlag van Spanje Àlex Corretja 3-6, 7-5, 6-7, 6-3, 4-6 Details
8. 14 oktober 2001 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Tapijt (i) Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić 3-6, 2-6 Details
9. 3 maart 2002 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten ATP Dubai Hardcourt Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro 4-6, 6-3, 3-6 Details
10. 14 juli 2002 Vlag van Zweden ATP Bastad Gravel Vlag van Spanje Carlos Moyá 3-6, 6-2, 5-7 Details
11. 13 april 2003 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Frankrijk Julien Bouttier 2-6, 6-2, 1-6 Details
gewonnen finales challengers
1. 4 juli 1993 Vlag van Portugal Porto Gravel (i) Vlag van Spanje Jordi Arrese 7-5, 0-6, 6-4
2. 27 maart 1994 Vlag van Marokko Agadir Gravel Vlag van Argentinië Franco Davín 6-3, 1-6, 6-3
3. 20 augustus 1995 Vlag van Zwitserland Genève Gravel Vlag van Marokko Karim Alami 6-1, 6-4
4. 8 oktober 1995 Vlag van Italië Siracusa Gravel Vlag van Zweden Magnus Norman 6-2, 6-2
5. 23 november 1997 Vlag van Mexico Guadalajara Gravel Vlag van Nederland Rogier Wassen 6-4, 6-7, 6-4
6. 5 juli 1998 Vlag van Duitsland Ulm Gravel Vlag van Roemenië Dinu Pescariu 6-4, 6-3
7. 19 juli 1998 Vlag van Frankrijk Contrexeville Gravel Vlag van Frankrijk Arnaud Di Pasquale 6-4, 6-7, 6-0
8. 2 augustus 1998 Vlag van Nederland Scheveningen Gravel Vlag van Argentinië Martín Rodríguez 6-3, 6-1
9. 27 september 1998 Vlag van Polen Szczecin Gravel Vlag van Duitsland Jens Knippschild 6-3, 6-4
10. 4 oktober 1998 Vlag van Portugal Maia Gravel Vlag van Oostenrijk Stefan Koubek 4-6, 6-2, 6-4
11. 22 november 1998 Vlag van Argentinië Buenos Aires Gravel Vlag van Spanje Alberto Martín 7-6, 6-1
12. 4 juli 1999 Vlag van Duitsland Ulm Gravel Vlag van Australië Andrew Ilie 7-6(4), 6-3
13. 5 december 1999 Vlag van Venezuela Caracas Hardcourt Vlag van Argentinië Gastón Etlis 6-3, 7-6(12)
14. 22 april 2007 Vlag van Marokko Marrakesh Gravel Vlag van Australië Peter Luczak 6-2, 6-4
15. 20 april 2008 Vlag van Zwitserland Chiasso Gravel Vlag van Spanje Alberto Martín 7-6(2), 6-3

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Prestatietabel grand slam, enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open 2R 1R – – – 2R KF 1R 3R KF 1R – 12-8
Roland Garros 1R 4R 1R – – 2R 4R 2R 2R 3R – – 11-8
Wimbledon 1R – 1R – – 2R 3R 3R 1R 3R – – 7-7
US Open 1R – 1R – – 2R 1R 1R KF KF 1R 1R 9-9
Winst-verlies 1-4 3-2 0-3 0-0 0-0 4-4 9-4 3-4 7-4 12-4 0-2 0-1 39-32
Tennis Masters Cup
ATP World Tour Finals – – – – – – – – – – – – 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells – – 1R – – – 1R 1R 1R 1R – – 0-5
Miami – – – – – 1R 2R 2R 2R KF – 1R 4-6
Monte Carlo 1R – – – – 1R 1R 1R 2R 1R – 1R 1-7
Hamburg/Madrid – – – – – 1R 3R 1R 3R 1R – – 4-5
Rome 1R – 1R – – 1R 3R – 1R 1R – 1R 2-7
Montréal/Toronto – – – – – – – – 2R 2R – 2R 3-3
Cincinnati – – – – – – – – 1R 2R 1R 1R 1-4
Stuttgart – – – – – 1R 3R – geen toernooi 2-2
Parijs – – – – – 1R – – 1R 2R – – 0-3
Olympische Spelen
Olympische Spelen n.v.t. n.v.t. – n.v.t. n.v.t. n.v.t. – n.v.t. n.v.t. n.v.t. 1R n.v.t. 0-1
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 1 0 1 3 0 0 0 5
Totaal winst-verlies 18-27 4-8 15-22 2-2 5-2 28-23 37-26 33-23 45-26 41-25 0-5 1-11 265-227
Eindejaarsranking 117 110 70 237 45 33 25 38 22 14 638 228

Prestatietabel grand slam, dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2003 2004 2005
Vlag van Australië Australian Open 2R – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R – –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R – –
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R – 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Younès El Aynaoui.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Younes_El_Aynaoui&oldid=60122419"