Alain Corneau

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alain Corneau op het festival van de Franse film in Yokohama, 2005

Alain Corneau (Meung-sur-Loire, 7 augustus 1943 - Parijs, 30 augustus 2010) was een Frans filmregisseur.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Opleiding en eerste stappen in de filmwereld[bewerken | brontekst bewerken]

Corneau studeerde in 1968 af aan het IDHEC (Institut des hautes études cinématographiques) van Parijs en begon in de filmwereld als assistent of second unit director bij onder meer Michel Drach (Élise ou la Vraie Vie, 1970) en Costa-Gavras (L'Aveu, 1970). Op de set van die laatste film leerde hij Yves Montand kennen, die in verscheidene van zijn films de hoofdrol zou vertolken. Corneau regisseerde ook meerdere keren andere Franse topacteurs zoals Gérard Depardieu en Cathérine Deneuve.

Debuut als regisseur in de succesvolle jaren zeventig[bewerken | brontekst bewerken]

Als regisseur debuteerde hij met de sciencefictionfilm France, Société Anonyme (1974). Zijn volgende film, Police Python 357 (1976), was een misdaadthriller met Yves Montand in de hoofdrol en speelde zich af in zijn geboortestad Orléans. Corneau zou nog enkele andere polars regisseren in de volgende jaren waarvan twee met Montand: La Menace (1977) en Le Choix des armes (1981).

In 1979 gaf Corneau de hoofdrol van zijn met vijf nominaties voor de Césars bedachte dramatische thriller Série noire aan Patrick Dewaere. Volgens de jong gestorven acteur ging het om zijn beste rol.

Jaren tachtig[bewerken | brontekst bewerken]

In 1984 gooide de big budgetfilm Fort Saganne hoge ogen bij de critici en aan de kassa, mede dankzij de schitterende cast met onder meer Gérard Depardieu, Cathérine Deneuve, Philippe Noiret en Sophie Marceau. Deze oorlogsfilm speelde zich vlak voor de Eerste Wereldoorlog af in het milieu van het Franse Vreemdelingenlegioen dat opstandige stammen in de Sahara moet bestrijden.

Vijf jaar later zakte Corneau met hoofdrolspeler Jean-Hugues Anglade af naar Bombay voor de opnames van de existentiële helemaal in India gesitueerde roadmovie Nocturne indien (1989) waarin Anglade op zoek is naar een verdwenen vriend maar op den duur vooral naar zichzelf.

Internationale erkenning met Tous les matins du monde (1991)[bewerken | brontekst bewerken]

Ruimere bekendheid verwierf hij met de dramatische muzikale biopic Tous les matins du monde (1991) over de barokcomponist en viola da gambaspeler Marin Marais die op het einde van zijn leven zijn herinneringen ophaalt aan zijn leermeester Monsieur de Sainte-Colombe en diens dochter Madeleine. De hoofdrollen werden vertolkt door Gérard Depardieu, diens zoon Guillaume (als de jonge Marais) en Jean-Pierre Marielle. De film kreeg niet minder dan zeven Césars, werd ook internationaal een succes en de CD met de soundtrack, gespeeld door het ensemble Le Concert des Nations van Jordi Savall was een bestseller.

Jaren tweeduizend[bewerken | brontekst bewerken]

De tragikomedie Stupeur et Tremblements (2003) was een getrouwe verfilming van de gelijknamige roman van Amélie Nothomb.

In 2007 leverde hij een remake af van Jean-Pierre Melville's klassieke heistfilm Le Deuxième Souffle (1966) onder dezelfde titel. Daniel Auteuil vertolkte het hoofdpersonage dat in de originele versie door Lino Ventura werd gespeeld. Zijn laatste film, de psychologische thriller Crime d'amour (2010) werd enkele weken voor zijn overlijden in de Franse bioscopen uitgebracht.

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Corneau stierf in 2010 op 67-jarige leeftijd aan longkanker. Hij was sinds 1997 de echtgenoot van Nadine Trintignant, de ex-vrouw van Jean-Louis Trintignant. Zij hadden twee kinderen geadopteerd van Nadine's dochter Marie Trintignant, die in 2003 op een tragische manier om het leven kwam.

Filmografie (langspeelfilms)[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alain_Corneau&oldid=66903704"