Albert Alberts

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Albert Alberts
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Ook bekend als A. Alberts
Geboren 23 augustus 1911
Geboorteplaats Haarlem
Overleden 16 december 1995
Overlijdensplaats Amsterdam[1]
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep schrijver, vertaler, journalist
Werk
Jaren actief 19491992
Genre romans en essays
Dbnl-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Albert (Bert) Alberts (Haarlem, 23 augustus 1911Amsterdam, 16 december 1995) was een Nederlands schrijver, vertaler en journalist. Zijn auteursnaam was A. Alberts.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hij studeerde indologie aan de Rijksuniversiteit Utrecht en was lid van studentenvereniging Unitas. Daar vormde hij een vriendenkring met Anton Koolhaas en Leo Vroman. Hij promoveerde in 1939 tot doctor in de letteren en wijsbegeerte op het proefschrift Baud en Thorbecke 1847-1851, dat over de strijd tussen de politici Baud en Thorbecke handelt. Daarna verbleef hij tot 1946 als bestuursambtenaar in Nederlands-Indië. Tijdens zijn internering door de Japanners kwam hij in contact met de schrijver Han Friedericy. Na zijn terugkeer naar Nederland werkte hij korte tijd op het Ministerie van Overzeese Gebiedsdelen met Friedericy als directe chef. Vervolgens was hij tot 1953 directiesecretaris van het Kinabureau voor de handel in kinineproducten in Amsterdam. Met een onderbreking van begin 1959 tot begin 1960, waarin hij als contactambtenaar voor Azië en Afrika bij de Stichting voor Culturele Samenwerking (Sticusa) werkte, was Alberts van 1953 tot 1965 politiek redacteur van De Groene Amsterdammer. Zijn laatste werkgever was het Ministerie van Buitenlandse Zaken. In 1976 ging hij met pensioen.

Alberts publiceerde zijn eerste verhalen in het literaire tijdschrift Libertinage. Hij debuteerde in 1952 met de verhalenbundel De eilanden. Een jaar later volgde de korte roman De bomen. Hij publiceerde verder onder meer De Vergaderzaal, De honden jagen niet meer, De Utrechtse herinneringen van A. Alberts en De vrouw met de parasol. Van zijn hand verscheen ook een vertaling van La Religieuse van Diderot (De non, 1968, Kruseman)

In 1992 schreef hij het Boekenweekessay Twee jaargetijden minder. Zijn Verzameld Werk verscheen in 2005.

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1939 - Baud en Thorbecke 1847-1851 (dissertatie)
  • 1952 - De eilanden (verhalenbundel)
  • 1953 - De bomen (roman)
  • 1962 - Namen noemen. Zo maar wat ongewone en openhartige herinneringen aan het leven in een verloren paradijs, dat Nederlands-Indië heette 1939-1947 (memoires). Vanaf 1992 (3e dr.) door uitg. v. Oorschot uitgebracht onder de titel "In en uit het paradijs getild".
  • 1963 - Wilhelmina, Koningin der Nederlanden. Vorstin in oorlog en vrede (essay)
  • 1963 - De Franse slag. Zo maar wat ongewone en openhartige herinneringen van een Nederlander in Franse Staatsdienst, 1937-1939 (memoires) (Ook verschenen als: Aan Frankrijk uitgeleverd, 1975. De derde druk verscheen als: Aan Frankrijk uitgeleend, 1995)
  • 1964 - Koning Willem III (essay)
  • 1964 - Koning Willem II (essay)
  • 1965 - Johan Rudolf Thorbecke (essay)
  • 1966 - In de tijd gezet" (Gedenkboek, uitgegeven t.g.v. het 100-jarig bestaan van de oudste vakbond van Nederland, de Algemene Nederlandse Grafische Bond) (essay)
  • 1966 - Nederland tussen verleden en toekomst (essay, fotoboek; met Cas Oorthuys)
  • 1967 - Laten we vrede sluiten. De merkwaardige voorgeschiedenis van de Vrede van Breda (essay)
  • 1968 - De non (vertaling van La religieuse van Diderot).
  • 1968 - Het einde van een verhouding. Indonesië en Nederland tussen 1945-1963 (essay)
  • 1968 - Een eeuw in beweging (essay, fotoboek; met H. Barvelink; uitgegeven t.g.v. het 100-jarig bestaan van de Koninklijke Machine-fabriek Stork N.V. Hengelo)
  • 1970 - Semper mare navigandum. De zee moet steeds bevaren worden (essay, fotoboek; uitgegeven t.g.v. het 100-jarig bestaan van de N.V. Stoombootmaatschappij Nederland, Amsterdam)
  • 1970 - Twee landen. Japan en Nederland (essay, fotoboek; alleen verschenen in het Japans onder de titel Futatsu no kuni : Nihon to Oranda)
  • 1972 - De Plantage als sieraad aan de Amstel (essay, fotoboek)
  • 1972 - De huzaren van Castricum. Een geschiedenis van de Nederlandse Republiek van 1780 tot 1800 (essay)
  • 1973 - Leven op de rand. Uit de geschiedenis van Apeldoorn (essay)
  • 1974 - De vergaderzaal (roman)
  • 1975 - De Hollanders komen ons vermoorden, de scheiding tussen Noord- en Zuid- Nederland 1585-1648 (essay)
  • 1975 - Haast hebben in september (verhalenbundel)
  • 1976 - Een koning die van geen nee wil horen. De Europese ambities van Lodewijk XIV 1638-1715 (essay)
  • 1976 - Een camera vol stilte. Nederland in het begin van de fotografie 1839-1875 (essay,fotoboek; met Jan Coppens)
  • 1979 - Per mailboot naar de Oost. Reizen met de Lloyd en de Nederlanden tussen 1920-1940 (essay)
  • 1979 - De honden jagen niet meer (roman)
  • 1980 - Apologie of Verantwoording van de prins van Oranje 1581, gevolgd door een Plakkaat van Verlating 1581 met enige begeleidende correspondentie (essay; met J.E. Verlaan)
  • 1981 - Maar geel en glanzend blijft het goud (roman)
  • 1982 - Het zand voor de kust van Aveiro (roman)
  • 1983 - De Utrechtse herinneringen van A. Alberts (memoires)
  • 1984 - De zilveren kogel (roman)
  • 1986 - Inleiding tot de kennis van de ambtenaar (essay, memoires)
  • 1987 - Een venster op het buitenhof (roman)
  • 1989 - Een kolonie is ook maar een mens (essay, memoires)
  • 1990 - Het zoveelste Reich (essay)
  • 1991 - De vrouw met de parasol (novelle)
  • 1992 - Libretto voor een gewezen koningin. Een keuze uit eigen werk (verhalenbundel, roman)
  • 1992 - Twee jaargetijden minder (boekenweekessay, memoires)
  • 2005 - Verzameld Werk (Deel 1: Romans en verhalen; Deel 2: Historische vertellingen en verspreid werk; Deel 3: Memoires en beschouwingen, woordenlijst, verantwoording en bibliografie)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Gemeinsame Normdatei; geraadpleegd op: 1 januari 2015.