Alida Lütkemann
| Alida Loman-Lütkemann | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Gerarda Alida Loman-Lütkemann Gerarda Alida Oldeboom-Lütkemann | |||
| Geboren | 7 februari 1869 | |||
| Geboorteplaats | Amsterdam | |||
| Overleden | 29 mei 1942 | |||
| Overlijdensplaats | Bussum | |||
| Land | Nederland | |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | Opera | |||
| Beroep | zangeres | |||
| ||||
Gerarda Alida (Alida) Lütkemann (Amsterdam, 7 februari 1869 - Bussum, 29 mei 1942), gehuwde namen Oldeboom en Loman, was een Nederlands operazangeres. Ze had een sopraan stemgeluid.
Biografie
Nadat Lütkemann door haar leraressen op de lagere school op haar zangtalent opmerkzaam was gemaakt, besloot ze het toelatingsexamen af te leggen[1] bij het Amsterdamsche Conservatorium. Hier werd ze toegelaten en volgde ze de studie van eind jaren 1880 tot begin jaren 1890.[2] Hier volgde ze vijf jaar zangles van Johannes Messchaert. Daarnaast gaf ze verschillende optredens[1] en maakte ze deel uit van de zangvereniging Amicitiae. In augustus 1892 huwde ze Johan Nicolaas Oldenboom.[2]
Na het conservatorium ging ze naar Parijs voor les van achtereenvolgens Mathilde Marchesi, Marie Trélat en Fanny Lépine. Vervolgens kreeg ze les van François-Joseph Fétis, de directeur van het Koninklijk Conservatorium in Brussel.[2]
Gedurende twee decennia werkte ze diverse malen met Willem Mengelberg, waaronder in 1895 voor het eerst in het Concertgebouw in Amsterdam. Daarnaast stond ze op allerlei andere podia, zoals in het Paleis voor Volksvlijt en met het Utrechtsch Stedelijk Orkest.[2] Ze gaf ook optredens in België en Frankrijk. In Amsterdam had ze een zangpraktijk waarin ze les gaf aan anderen.[1]
In november 1904 scheidde ze van Oldenboom en in augustus 1906 hertrouwde ze met de componist Abraham Dirk Loman. Met hem vertrok ze voor een tournee naar Nederlands-Indië. Ze trad op in Sumatra en Celebes en doorkruiste Java drie maal. Haar man trad hierbij naar voren als impresario. Vervolgens ging ze naar Australië en Nieuw-Zeeland. Bij elkaar gaf ze tijdens deze reis 118 optredens. In 1908 keerde het paar terug in Nederland. Hierna trad zij opnieuw in Nederland op, waaronder op 29 juni 1912 tijdens de première van het oratorium Hanneke’s Hemeldroom dat door haar man was gecomponeerd.[2]
Op 25 maart 1921 gaf ze een van haar laatste optredens, met een uitvoering van Faust van Goethe in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Zij deed dit in haar actieve periode op 52-jarige leeftijd zodat het publiek haar zou blijven herinneren op een manier die "in een volkomen overeenstemming zou zijn met dat, wat zij eens de Nederlandsche muziekwereld schonk."[2]
Loman-Lütkemann overleed op 29 mei 1942 in Bussum op 73-jarige leeftijd. Haar man overleed twaalf jaar later, op 17 september 1954 in Amsterdam op 85-jarige leeftijd. Zij hadden samen een zoon (1908-1976).[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|