Alphonse Brenez
Alphonse Brenez (Hornu, 7 november 1862 – 14 februari 1933), was een Belgisch volksvertegenwoordiger.
Levensloop
Brenez was van beroep mijnwerker. Hij werkte onder meer in Canada en de Verenigde Staten. Na zijn terugkeer werd hij socialistisch militant en syndicaal voorman. In 1892 stichtte hij in Hornu een vakbond en een coöperatieve.
Op 13 mei 1893 werd hij veroordeeld tot vijf jaar cel door het hof van beroep in Brussel, als leider van een georganiseerde rebellie door een gewapende bende. Vanaf toen was Brenez voor lange tijd een van de voornaamste leiders van de mijnwerkersvakbond in de Borinage.
Hij werd in 1894 verkozen tot socialistisch volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Bergen. Op het ogenblik van zijn verkiezing was hij opgesloten in de gevangenis van Bergen. Op 11 november 1894 besliste de Kamer eenparig zijn vrijlating te bevelen. Hij bleef het mandaat uitoefenen tot in 1929, hetzij meer dan vijfendertig jaar.
In Hornu werd hij gemeenteraadslid in 1895 en was hij schepen van 1909 tot 1932.
De stakingen van 1912 waren een gelegenheid voor Brevez om behendig weer op het voorplan te komen en de kameraden die vonden dat hij versleten was en in het parlement moest opgevolgd worden, het nakijken te geven.
Er is een Rue Alphonse Brenez in Hornu.
Literatuur
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
- Alain JOURET, La grève des mineurs borains de 1912, in: Belgisch Tijdschrift voor Nieuwste geschiedenis, 1983.