Amantadine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Amantadine
Chemische structuur
Amantadine
Farmaceutische gegevens
Beschikbaarheid (F) goed geabsorbeerd
Metabolisatie verwaarloosbaar
Halveringstijd (t1/2) 10-14 uur, bij slechte nierfunctie 7-10 dagen
Uitscheiding renaal
Gebruik
Toediening oraal
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat. C
Databanken
CAS-nummer 768-94-5
ATC-code N04BB01
PubChem 2130
DrugBank APRD00787
Chemische gegevens
Molecuulformule
IUPAC-naam adamantan-1-amine
Molmassa 151,249 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Amantadine (IUPAC: 1-aminoadamantaan; Merknaam: Symmetrel®) is een geneesmiddel dat vooral gebruikt wordt tegen de ziekte van Parkinson.[1] De eerste registratie was als geneesmiddel tegen het influenzavirus. Deze medische toepassing is bijna geheel verlaten. De werking van amantadine is nog niet geheel duidelijk. Vermoedelijk bevordert het de afgifte van dopamine en verhoogt het de beschikbaarheid hiervan, zodat zich per tijdseenheid meer dopamine aan de betreffende receptoren kan binden. Amantadine remt ook het binnendringen van het influenza A2-virus en was het eerste geneesmiddel dat op 8 januari 1969 geregistreerd werd als werkzaam tegen het Influenzavirus A.[2] Het heeft bij influenza zowel profylactische als genezende werking.[3] het Farmacotherapeutisch Kompas spreekt alleen nog over de profylactische werking bij Influenza A.[4]

Farmacologie[bewerken | brontekst bewerken]

De mens kan amantadine makkelijk opnemen; het kan door de bloed-hersenbarrière heen. Er zijn geen sporen van metabolieten te vinden; 90% van de toegediende dosis wordt onveranderd teruggevonden in de urine.

Na een eenmalige dosis van 100 mg wordt na circa vier uur de hoogste concentratie amantadine in het bloed bereikt. De gemiddelde halveringstijd bedraagt ongeveer 15 uur.