Ammoniumdichromaat

Ammoniumdichromaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ammoniumdichromaat
Ammoniumdichromaatpoeder
Algemeen
Molecuulformule	(NH4)2Cr2O7
IUPAC-naam	ammoniumdichromaat
Molmassa	252,1 g/mol
CAS-nummer	7789-09-5
EG-nummer	232-143-1
Wikidata	Q422430
Beschrijving	Oranje-rode kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H272 - H301 - H312 - H314 - H317 - H330 - H334 - H340 - H350 - H360 - H372 - H410
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P201 - P220 - P260 - P273 - P280 - P284
Carcinogeen	ja
EG-Index-nummer	024-003-00-1
VN-nummer	1439
ADR-klasse	Gevarenklasse 5.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	oranje-rood
Dichtheid	2,15 g/cm³
Smeltpunt	(ontleedt) 180 °C
Oplosbaarheid in water	360 g/L
Goed oplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Ammoniumdichromaat (NH₄)₂Cr₂O₇ is het ammoniumzout van dichroomzuur (H₂Cr₂O₇). Het is een oranje tot rood kristallijn poeder, dat goed oplosbaar is in water. Het is een zeer giftige, oxiderende, milieugevaarlijke en mogelijk explosieve stof.

Ontleding van ammoniumdichromaat

Ammoniumdichromaat ontleedt bij verhitting boven 180°C, waarbij chroom(III)oxide, stikstofgas en waterdamp gevormd worden:

${\ce {(NH4)2Cr2O7 ->[][\Delta T] Cr2O3 + N2 + 4H2O}}$

Deze reactie is exotherm en de vrijgekomen warmte zorgt dat de reactie zichzelf kan onderhouden bij een temperatuur boven 225°C.

De ontbinding is een populaire demonstratieproef in studentenlaboratoria. Wanneer men een hoopje ammoniumdichromaat verhit met de vlam van een bunsenbrander, ontstaat een reactie die op een vulkaanuitbarsting lijkt: het chroom(III)oxide (Cr₂O₃) vormt een groene kegel en de ontsnappende gassen (stikstof en waterdamp) blazen stofdeeltjes de lucht in.

Bij het uitvoeren van deze proef dient men wel een aantal veiligheidsvoorschriften te volgen, daar ammoniumdichromaat een giftige, kankerverwekkende stof is.

Vulkaanachtige ontleding van ammoniumdichromaatkristallen waarbij een grote hoeveelheid groen chroom(III)oxide ontstaat

Toxicologie en veiligheid

Ammoniumdichromaat is een sterk oxiderende stof, die reageert met brandbare en reducerende stoffen (bijvoorbeeld zwavel of fosfor); de reactie kan hevig of explosief zijn. De stof reageert heftig met organische oplosmiddelen. De oplossing in water is een zwak zuur. De ontleding ten gevolge van verhitting kan explosief zijn.

Het is een corrosieve stof, die de ogen, de huid en de ademhalingswegen aantast. De stof kan opgenomen worden door de huid. De stof kan effecten hebben op de nieren en de lever.

Langdurige of herhaalde blootstelling kan de huid gevoelig maken. Het kan leiden tot astma en schade aan de ademhalingswegen of de nieren.

Ammoniumdichromaat is een kankerverwekkende stof voor de mens. De stof wordt ook gerekend tot de mutagene stoffen en tot de stoffen die voor de voortplanting giftig zijn.

Ammoniumdichromaat is zeer toxisch voor waterorganismen. Het kan op lange termijn effecten veroorzaken in waterig milieu.

Toepassingen

Ammoniumdichromaat wordt onder andere gebruikt in pyrotechnisch materiaal; in (analoge) fotografie, bepaalde drukprocedés en de productie van lcd-schermen (ammoniumdichromaat maakt een oplossing van gelatine of andere colloïden lichtgevoelig). Het wordt gebruikt in de synthese van andere stoffen zoals chroom(III)oxide (een groen pigment).

Externe links

•  ammoniumdichromaat - International Chemical Safety Card
• Experimenten online: ontleding ammoniumdichromaat

Bronnen, noten en/of referenties