Anne Minter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anne Minter
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Australië Australië
Geboorteplaats Melbourne, Vic, Australië[1]
Geboortedatum 3 april 1963
Woonplaats Melbourne, Vic, Australië[1]
Lengte 1,65 m[2]
Gewicht 55 kg[2]
Profdebuut 1981[3]
Met pensioen 1993
Totaal prijzengeld 682.839 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 258–245
Titels 4 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 23e (4 juli 1988)
Olympische Spelen 2e ronde (1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1988, 1991)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1984, 1988, 1989)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 108–187
Titels 1 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 68e (19 maart 1990)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1984)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1987)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1984, 1985, 1987)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 17–15
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1988, 1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1984)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1984)
Laatst bijgewerkt op: 23 december 2018
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1979 [4] 198
1980 [5] 98
1981 [6] 120
1982 [7] 77
1983 89
1984 43
1985 72
1986 75 106
1987 38 89
1988 26 111
1989 34 77
1990 88 156
1991 59 201
1992 628
1993 545

Anne Minter (Melbourne, 3 april 1963) is een voormalig tennisspeelster uit Australië. Minter was actief in het proftennis van 1979 tot in 1993. Vanwege haar huwelijk wordt zij door de WTA aangeduid als Anne Harris, maar voor zover bekend gebruikte zij die naam niet tijdens haar tennisloopbaan.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Als zestienjarige won Minter de meisjesenkelspeltitel op het Australian Open 1979 – in de finale versloeg zij landgenote Susan Leo.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Minter debuteerde in december 1979 op het Australian Open – na het kwalificatietoernooi met succes te hebben doorlopen, bereikte zij in de hoofdtabel de tweede ronde, door haar dubbelspelpartner Brenda Catton in de openingspartij te verslaan. Op het Australian Open 1980 kwam zij tot de derde ronde. In mei 1981 maakte zij haar WTA-debuut, op het toernooi van Berlijn – terwijl in Australië destijds nog op gras werd gespeeld, maakte Minter in Berlijn voor het eerst kennis met gravel. Een week later bereikte zij op het graveltoernooi van Roland Garros de tweede ronde. Minter stond in 1983 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Kansas City – zij verloor van landgenote Elizabeth Sayers. Later dat jaar won zij het ITF-hardcourttoernooi van Sydney, door landgenote Amanda Tobin te verslaan. In 1987 veroverde Minter haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Taipei, door de Duitse Claudia Porwik te verslaan. In 1988 nam zij deel aan de Olympische Spelen in Seoel – daar bereikte zij de tweede ronde. In totaal won zij vier WTA-titels, de laatste in 1989 eveneens in Taipei.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op het Australian Open 1988. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 23e plaats, die zij bereikte in juli 1988.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Minter was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in december 1979 op het Australian Open, samen met landgenote Brenda Catton. Een jaar later speelde zij voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Adelaide, samen met landgenote Elizabeth Little. Zij kwamen tot de tweede ronde. In 1983 won zij het ITF-toernooi van Bari (Italië), samen met haar jongere zuster Elizabeth. Minter bereikte eenmaal een WTA-finale, in 1984 op het toernooi van Salt Lake City, samen met haar zuster Elizabeth – hier veroverde zij haar enige WTA-dubbelspeltitel, door het Amerikaanse koppel Heather Crowe en Robin White te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op het Australian Open 1984, met haar zuster Elizabeth aan haar zijde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 68e plaats, die zij bereikte in maart 1990.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Haar beste resultaat in deze discipline is het bereiken van de finale op Roland Garros 1984, met landgenoot Laurie Warder aan haar zijde – zij verloren de eindstrijd van het Amerikaanse koppel Anne Smith en Dick Stockton.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1981–1989 maakte Minter deel uit van het Australische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 20–6. In 1984 bereikten zij de finale van de Wereldgroep, die zij verloren van de dames uit Tsjecho-Slowakije,[1] ondanks haar persoonlijke zege op Helena Suková.[8]

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Minter trouwde met Graeme Harris, op 27 november 1988[9] in Box Hill[10] (een buitenwijk van Melbourne). Zij kregen drie kinderen, een meisje, een jongen en nog een meisje.[10] Zoon Andrew Harris won in 2012 samen met Nick Kyrgios de juniordubbelspeltitels op Roland Garros en op Wimbledon.[10][11]

Minter geeft nog tennislessen op een (gras)baan achter hun huis.[10]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1987-04-26 Vlag van Taiwan WTA Taipei tapijt (i) Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Claudia Porwik 6-4, 6-1
2. 1987-05-03 Vlag van Singapore WTA Singapore hardcourt Vlag van Verenigde Staten Barbara Gerken 6-4, 6-1
3. 1988-10-16 Vlag van Puerto Rico WTA San Juan hardcourt Vlag van Argentinië Mercedes Paz 2-6, 6-4, 6-3
4. 1989-04-30 Vlag van Taiwan WTA Taipei hardcourt Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor 6-1, 4-6, 6-2
verloren finales
1. 1983-09-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Kansas City hardcourt Vlag van Australië Elizabeth Sayers 3-6, 1-6
2. 1985-03-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Robin White 7-6, 2-6, 2-6
3. 1987-08-09 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Italië Raffaella Reggi 0-6, 4-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1984-09-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Salt Lake City hardcourt Vlag van Australië Elizabeth Minter Vlag van Verenigde Staten Heather Crowe
Vlag van Verenigde Staten Robin White
6-1, 6-2
verloren finales
geen

WTA-finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1984-06-10 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Australië Laurie Warder Vlag van Verenigde Staten Anne Smith
Vlag van Verenigde Staten Dick Stockton
2-6, 4-6 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 1983-10-23 Vlag van Australië Sydney $10.000 hardcourt Vlag van Australië Amanda Tobin 6-3, 6-4

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 1983-04-24 Vlag van Italië Bari $10.000 gravel Vlag van Australië Elizabeth Minter Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Sabrina Goleš
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Renata Šašak
6-4, 6-2

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 3R 1R 2R 2R 2R 1R g.t. 1R KF 2R 1R 1R 1R 11-13
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 1R 2R 3R 1R 2R 2R 1R 7-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 3R 2R 2R 3R 2R 4R 3R 3R 4R 18-10
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 3R 2R 1R 1R 3R 3R 1R 1R 7-11

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 1R KF 1R g.t. 1R 1R 1R 3R 2R 1R 5-10
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 2R 2R 3R 1R 2R 1R 6-8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 1R 3R 2R 2R 1R 5-8
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 2R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 3-9

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1981 1983 1984 1985 1986 1988 1989 1990 1992  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 1R 1R 0-2
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 3R F KF 2R 10-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R KF 1R 2R 3R 1R 2R 7-6
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 0-2

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]