Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Cnuddearthur(overleg | bijdragen) op 23 apr 2020 om 13:01. (link naar Lijst van Premier League-winnaars) Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
De professionele loopbaan van Valencia begon in 2003 bij El Nacional. Twee jaar later haalde Villarreal CF hem naar Spanje. Hij kwam twee wedstrijden voor Villarreal zelf uit, dat hem nog in hetzelfde seizoen verhuurde aan Recreativo Huelva, waarmee Valencia als kampioen van de Segunda División A promoveerde naar de Primera División. In het seizoen 2006/07 werd hij verhuurd aan Wigan Athletic FC. Daar werd aan het begin van het seizoen 2007/08 zijn huurcontract met een jaar verlengd, waarna Wigan hem hem definitief inlijfde.
In juni 2009 vertrok Valencia van Wigan Athletic naar Manchester United FC als opvolger van de naar Real Madrid vertrokken Cristiano Ronaldo. Gedurende het seizoen groeide hij uit tot een vaste kracht, waarin hij tot 35 duels en vijf doelpunten kwam. Het tweede seizoen verliep minder voorspoedig, in het thuisduel in de Champions League tegen Glasgow Rangers FC brak hij zijn been in een duel met Kirk Broadfoot. Manchester United gaf Valencia in juli 2011 een nieuw contract tot aan de zomer van 2015.[1]
In juli 2012 kreeg hij het rugnummer 7 toebedeeld. Nick Powell erfde zo zijn nummer 25. Valencia scoorde in het seizoen 2012/13 één keer in 30 competitiewedstrijden. Op 11 augustus 2013 verklaarde Manchester United dat Valencia weer met zijn oude shirtnummer ging spelen. Ook in de seizoenen 2013/14 en 2014/15 was Valencia een vaste waarde in de selectie van United. Valencia werd door zijn nieuwe coach, Louis van Gaal, omgetoverd van rechtsbuiten tot rechtsback.
Valcencia maakte op 27 maart 2005 tegen Paraguay zijn debuut in het Ecuadoraans voetbalelftal. Hij scoorde die wedstrijd meteen tweemaal. Valencia maakte deel uit van de nationale selectie tijdens onder meer het WK 2006, waar hij in alle vier de wedstrijden van Ecuador in actie kwam. Door de FIFA werd hij genomineerd voor de Gillette Best Young Player Award, een prijs voor de meest talentvolle voetballer van het toernooi. Hoewel hij de meeste stemmen kreeg bij de internetstemming, won Lukas Podolski de trofee.