Antoon II van Lalaing
| Antoon II van Lalaing | ||
|---|---|---|
| 1533 - 1568 | ||
| ||
| Graaf van Hoogstraten | ||
| Periode | 1555 - 1568 | |
| Voorganger | Filips van Lalaing | |
| Stadhouder van Mechelen | ||
| Periode | 1566 - 1567 | |
| Stadhouder van Antwerpen | ||
| Periode | 1567 | |
| Voorganger | Willem van Oranje | |
| Vader | Filips van Lalaing | |
| Moeder | Anna van Rennenberg | |
Antoon II van Lalaing (1533-1568), 3e graaf van Hoogstraten was een Zuid-Nederlands edelman. In de geschiedschrijving wordt hij vaak kortweg Hoogstraten genoemd. Hij was landvoogd van de zelfstandige heerlijkheid Mechelen, een van de Zeventien Provinciën.
Familie[bewerken | brontekst bewerken]
Antoon was een zoon van Filips van Lalaing en Anna van Rennenberg. Op 22-jarige leeftijd nam hij het Gelmelslot te Hoogstraten in bezit toen hij zijn overleden vader opvolgde als graaf; zijn broer George werd graaf van Rennenberg. Op jeugdige leeftijd werd hij landvoogd van Mechelen, en in 1558 mocht hij de Heilig Grafridders ontvangen voor hun eerste kapittel. In 1559 werd hij op het drieëntwintigste kapittel te Gent tegen de wens van Filips II gekozen als ridder in de Orde van het Gulden Vlies.[1] In 1560 huwde hij met Eleonora van Montmorency in Weert. Zij kregen een zoon, Willem.
Nederlandse Opstand[bewerken | brontekst bewerken]
In augustus 1566 brak de Beeldenstorm uit en verving hij Willem van Oranje als gouverneur van Antwerpen. Net als de graven van Egmont en Horne werd ook Hoogstraten door de hertog van Alva gedagvaard om in Brussel voor de Raad van Beroerten te verschijnen. Hoogstraten reisde ook af naar Brussel, maar toen hij onderweg vernam dat de beide graven in hechtenis waren genomen, maakte hij rechtsomkeert, nam op zijn kasteel het hoogstnoodzakelijke en vluchtte te paard naar Keulen. Alva verbande graaf Hoogstraten, de grafelijke bezittingen werden verbeurd verklaard, hij werd beroofd van al zijn rechten en aandelen, en zijn bibliotheek moest naar Madrid worden overgebracht. Antoon II van Lalaing bleef de zijde Willem van Oranje steunen. In de slag bij Geldenaken, waar het leger van Willem van Oranje door Alva werd gedwongen zich terug te trekken over de Kleine Gete, werd hij getroffen in de voet door een losbranding van zijn eigen pistool en op 11 december 1568 bezweek hij aan zijn verwondingen in Sissonne. Hij werd in Keulen begraven.
_Taferelen_uit_het_leven_van_prins_Willem_I,_1568-1584_(serietitel),_RP-P-1904-1283.jpg)
|
.svg) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ P.C. Hooft, Nederlandsche Historien, I, p. 24.
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- Het Gelmelslot van Hoogstraten, website van het Penitentiair Schoolcentrum Hoogstraten, naar opzoekingen van de "Hoogstraatse Oudheidkundige Kring"
- P.C. Hooft, P.C. Hoofts Nederlandsche Historien, Vyfde Boek. (1642-1647). p. 198.
- J.C.E. Bartelds, art. Lalaing (Anthony van) (2), in Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek 8 (1930), pp. 995-998.
- A. Wauters, art. Lalaing (Antoine de), in Biographie nationale de Belgique XI (1890), coll. 85-91.
