Glasgrondel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Aphia minuta)
Glasgrondel
IUCN-status: Niet geëvalueerd
Glasgrondel
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Superklasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Orde:Perciformes (Baarsachtigen)
Familie:Gobiidae (Grondels)
Geslacht:Aphia
Soort
Aphia minuta
Risso, 1810
Originele combinatie
Atherina minuta
duidelijk zichtbaar is de zwemblaas
Synoniemen
Lijst
  • Aphia meridionalis Risso, 1827
  • Atherina minuta Risso, 1810
  • Argentina aphia Rafinesque, 1810
  • Gobius albus Parnell, 1831-37
  • Gobius pellucidus Kessler, 1859
  • Gobius pellucidus Nardo, 1824
  • Gobius stuvitzii Düben, 1845
  • Aphya pellucida (Nardo, 1824)
  • Brachyochirus aphya Bonaparte, 1846
  • Brachyochirus pellucidus (Nardo, 1824)
  • Aphya minuta (Risso, 1810)
  • Gobius stuwitzii Düben, 1845
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vissen

De glasgrondel (Aphia minuta) (ook wel doorschijnende grondel genoemd) is een straalvinnige vis uit de familie van grondels (Gobiidae), orde baarsachtigen (Perciformes), die voorkomt in het noordoosten en oosten van de Atlantische Oceaan en in de Middellandse Zee.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De glasgrondel kan een lengte bereiken van 7 centimeter en kan maximaal 1 jaar oud worden. Het lichaam van de vis heeft een langgerekte vorm. De vis heeft twee rugvinnen en één aarsvin. De eerste rugvin heeft vijf stekels en de tweede 1 stekel en 11-13 vinstralen. De aarsvin heeft 11-15 vinstralen. Opvallend kenmerk bij vissen die levend worden waargenomen is de duidelijk zichtbare zwemblaas.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

De glasgrondel is een zout- en brakwatervis die voorkomt in ondiepe wateren. Anders dan de meeste andere grondels leeft de soort voornamelijk in de waterkolom, en niet vlak boven de bodem. De diepte waarop de soort voorkomt is maximaal 80 meter.

Het dieet van de vis bestaat hoofdzakelijk uit dierlijk voedsel, vooral plankton, zoals roeipootkreeftjes, aasgarnalen, en larven van vissen en zeepokken.[1]

Relatie tot de mens[bewerken | brontekst bewerken]

De vis was zeldzaam in de Noordzee langs de Nederlandse kust.[1] De vis stond in 2004 nog als ernstig bedreigd op de Nederlandse Rode Lijst, maar is daar in 2015 van verwijderd. In de Zeeuwse wateren en het Noordzeekanaal komt de soort veelvuldig voor.[2][3] De soort staat niet op de internationale Rode Lijst van de IUCN. De glasgrondel is voor de visserij van geen belang.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b Nijssen en de Groot (1987), De vissen van Nederland. KNNV Uitgeverij Utrecht.
  2. Nijssen, H. (2001) Veldgids zeevissen. KNNV Uitgeverij Utrecht
  3. website stichting ANEMOON. Gearchiveerd op 15 mei 2023.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]