Arctocyon
| Arctocyon Fossiel voorkomen: Selandien-Thanetien (~ 62 - 58 Ma) | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Geslacht | |||||||||||
| Arctocyon | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||
| |||||||||||
Arctocyon (synoniem: Claenodon) is een uitgestorven zoogdier behorend tot de Arctocyonidae. Het geslachtleefde in het Paleoceen (Laat-Torrejonian en Tiffanian) in Noord-Amerika en is tevens bekend uit West-Europa.
De Arctocyon-soorten hadden het formaat van een wolf tot een beer. Het waren logge dieren met een lange, lage schedel, korte, robuuste poten en een stevige, lange staart. Deze archaïsche anatomie deelde Arctocyon met veel andere zoogdieren uit het Paleoceen. Het gebit met brede kiezen was vergelijkbaar met dat van beren en waarschijnlijk had Arctocyon een overeenkomende leefwijze. Arctocyon leefde hoofdzakelijk op de grond, maar de relatief flexibele gewrichten en de gekromde vingers wijzen er op dat dit dier net als beren ook vrij goed kon klimmen. Europese vondsten van Arctocyon zijn gedaan in Walbeck in Saksen-Anhalt en Cernay-lès-Reims in het bekken van Parijs.
- Postcranial analysis of a carnivore-like archaic ungulate: the case of Arctocyon primaevus from the Late Paleocene of France. C Argot. Journal of Mammal Evolution (2012).