Aristodemos (historicus)
Aristodemos (Oudgrieks: Ἀριστόδημος / Aristódēmos) was een oud-Griekse historicus. De datering van deze schrijver is onzeker en is omstreden onder oudhistorici; hij kan mogelijk worden geïdentificeerd met een andere bekende drager van deze naam.[1] Een in 1962 ontdekte papyrus met een uittreksel uit zijn geschiedwerk[2] werd gedateerd in de 2e eeuw n.Chr., waardoor we een terminus ante quem hebben.[3]
Aristodemos was de auteur van een geschiedwerk in meerdere boeken, waarvan slechts fragmenten zijn bewaard gebleven. Een langer fragment uit twee boeken van dit werk[4] is in een manuscript uit een van de kloosters van Oros Athos bewaard gebleven in de Bibliothèque nationale de France in Parijs.[5] Hierin worden de Grieks-Perzische conflicten ten tijde van de regering van Xerxes I aan het begin van de Peloponnesische Oorlog (431 v.Chr.) behandeld. Twee andere fragmenten, die aan hem worden toegeschreven, komen uit scholia.
De informatie-inhoud is gering; waarschijnlijk heeft Aristodemos zich op samenvattende voorstellingen met sterke pro-Atheense neigingen gebaseerd.[1] In 2014 heeft de oudhistorica Charlotte Schubert voorgesteld dat Aristodemos mogelijk een Atthidograaf was, die een Atheense lokale geschiedenis (Atthis) heeft geschreven.[6]
Edities en vertalingen
[bewerken | brontekst bewerken]- F. Jacoby, Die Fragmente der griechischen Historiker, nr. 104.
- F. Pownall, Aristodemos (104), in Brill’s New Jacoby (2009) (met Engelse vertaling, commentaar en onderzoeksdiscussie).
Noten
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b F. Pownall, Aristodemos (104). Biographical Essay, in Brill’s New Jacoby (2009) (non vidi).
- ↑ Oxyrhynchus papyri XXVII, nr. 2469. Gearchiveerd op 21 september 2017.
- ↑ Vgl. P. Janiszewski, The Missing Link. Greek Pagan Historiography in the Second Half of the Third Century and in the Fourth Century AD, Warschau, 2006, pp. 22-23.
- ↑ Om welke boeken het juist gaat, is niet geweten. Zie: F. Pownall, Aristodemos (104). Fragment 1, Commentary § 4, in Brill’s New Jacoby (2009) (non vidi).
- ↑ Codex Parisinus suppl. Graecus 607 fol. 83v-87v = fragment 1.
- ↑ C. Schubert, Aristodemos (Codex Parisinus Supplementum Graecum 607, fol. 83v–85r; 86v–87v): Ein neuer griechischer Atthidograph?, in Klio 96 (2014), pp. 1-25.
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Aristodemos_(Historiker) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- C. Schubert, Aristodemos (Codex Parisinus Supplementum Graecum 607, fol. 83v–85r; 86v–87v): Ein neuer griechischer Atthidograph?, in Klio 96 (2014), pp. 1-25.
- E. Schwartz, art. Aristodemos (32), in RE II.1 (1895), coll. 926-929. (verouderde stand van het onderzoek)