Inktspatkorst
| Inktspatkorst | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Arthonia spadicea Leight. (1854) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Inktspatkorst op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De inktspatkorst (Arthonia spadicea) is een korstmos uit de familie Arthoniaceae. Het is een kenmerkende soort voor sterk beschutte boomvoeten van oude bomen met zure schors, vaak massaal op eiken, beuken en elzen in bossen.
Kenmkerken[bewerken | brontekst bewerken]
- Uiterlijke kenmerken
De inktspatkorst is een bruingroene tot grijze korst. Het thallus heeft een onduidelijke rand. Apothecia zijn in overvloed aanwezig. Het zijn platte of licht convexe schijven met een kastanjebruine of bijna zwarte kleur. Ze zijn dof of licht glanzend. De jongere apothecia zijn breed gehecht aan het thallus, terwijl de oudere uitsteken.
- Microscopische kenmerken
Het hymenium is 25-40 μm dik en geelbruin of oranjebruin van kleur. In één ascus zitten 8 tweecellige ascosporen van 7–9 × 3-4 µm groot. Ze zijn ellipsvormig of langwerpig-ovaal, onderaan versmald.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
Hij komt voor op het noordelijk halfrond. Hij komt met name voor in Europa, maar wordt ook gevonden in Noord-Amerika en Azië.[1] In Nederland is het een vrij algemene soort, vooral op de zandgronden. Hij staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.
| Bronnen, noten en/of referenties |
- ↑ (en) GBIF.org. Gearchiveerd op 13 maart 2023.