Avanafil

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Avanafil
Chemische structuur
Avanafil
Gebruik
Subklasse PDE5-remmers
Merknamen Spedra, Stendra
Indicaties erectiestoornis
Toediening oraal
Dosering 50, 100 of 200 mg
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat. niet van toepassing
Databanken
CAS-nummer 330784-47-9
ATC-code G04BE10
PubChem 9869929
Chemische gegevens
Molecuulformule C23H26ClN7O3
IUPAC-naam (S)-4-[(3-chloor-4-methoxyfenyl)methylamino]-2-[2-(hydroxymethyl)pyrrolidin-1-yl]-N-(pyrimidin-2-ylmethyl)pyrimidine-5-carboxamide
Molmassa 483,95 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Avanafil (INN, merknaam Spedra of Stendra) is een geneesmiddel voor de behandeling van erectiestoornis bij volwassen mannen. Het is enkel effectief als het gepaard gaat met seksuele stimulatie.

Avanafil is ontwikkeld door het farmaceutisch bedrijf Vivus met hoofdkwartier in Mountain View, Californië. Het middel is op 21 juni 2013 toegelaten in de Europese Unie.[1]

Werking[bewerken | brontekst bewerken]

Avanafil behoort tot de "potentiemiddelen" zoals sildenafil (Viagra), vardenafil (Levitra) en tadalafil (Cialis). Net als deze middelen is avanafil een remmer van het enzym PDE5 (fosfodiesterase type 5). Dat heeft als effect een verhoogde concentratie aan cyclisch guanosinemonofosfaat in de penis, wat resulteert in ontspanning van het gladde spierweefsel en de instroming van bloed in het penisweefsel met als resultaat een erectie. Avanafil heeft als voordeel dat het sneller effect heeft.

Dosering[bewerken | brontekst bewerken]

Het is verkrijgbaar in tabletten met 50, 100 of 200 milligram avanafil. De aanbevolen dosis is 100 milligram, in te nemen ongeveer 30 minuten voor de seksuele activiteit. De dosis kan verhoogd worden tot 200 mg of verlaagd tot 50 mg.

Contra-indicaties[bewerken | brontekst bewerken]

Avanafil is gecontra-indiceerd bij patiënten met een ernstige leverfunctiestoornis of een ernstige nierfunctiestoornis.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]